يك عضو شوراي مركزي جبههي مشاركت ايران اسلامي بر ضرورت يكصدا شدن احزاب و گروههاي سياسي با موضع نظام در مسائل مهم ملي مثل مسائل انرژي هستهيي تأكيد كرد و در عينحال گفت: بايد به موضع واحد برسيم، اما مكانيزم رسيدن به اين موضع اين است كه گروههاي سياسي نيز به بازي گرفته شوند.
هادي قابل در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) تصريح كرد: مشكل اساسي اين است كه در تصميمات مهم و كلان كشور گروهها و احزاب سياسي و يا نخبگان مورد مشورت قرار نميگيرند و تصميمگيريها در فضاي بسته صورت ميگيرد، كه در اين فضا امكان اشتباه وجود دارد.
وي معتقد است كه در مسائل حساس و كلان كشور كه ممكن است تبعاتي براي منافع ملي و بينالمللي داشته باشد، بايد احزاب، گروههاي سياسي و نخبگان دعوت شوند و پس از گرفتن ديدگاهها و نظرات آنها تصميمگيري صورت گيرد.
اين عضو شوراي مركزي جبههي مشاركت گفت: احزاب و گروههاي سياسي فرصت رصد كردن اخبار و اطلاعات را دارند و نتايجي از اين رصد كردن حاصل ميشود كه ميتواند در عرصهي تصميمگيري مؤثر واقع شود.
قابل خاطرنشان كرد: ما طي نامههاي محرمانه و خصوصي ديدگاهها و جمعبنديهاي خود را به خصوص در مسائل هستهيي ارائه دادهايم، اما هيچگاه دعوتي براي اين كه بحث به صورت گسترده مطرح شود از ما صورت نگرفته و در چنين فضايي نميشود اظهارنظر كرد.
وي با تأكيد بر اين كه خط و مشي نظام بايد مصالح و منافع عموم مردم را در بر گيرد، يادآور شد: نبايد چنين باشد كه فرصتها را از دست بدهيم و بعد ناگزير به پذيرش تحليلها شويم؛ آن هم در زماني كه ديگر فرصتي پيش رو نمانده است.
وي بر ضرورت پرهيز از فرصتسوزي در مسائل هستهيي تأكيد كرد و به ايسنا گفت: ما در مقاطع بسياري فرصتهاي بسياري را از دست داديم اما در مسألهي هستهاي بايد دقت شود كه ديگر فرصتسوزي نكنيم.
اين عضو شوراي مركزي جبههي مشاركت تأكيد كرد: زماني ميتوانيم از مواضع دولت حمايت كنيم و يكصدا با نظام باشيم كه نظرات كارشناسي ما مورد بررسي قرار گيرد. حتي ممكن است كه اين موارد در جلسات محرمانه مطرح شود اما به راحتي نميتوان انتظار وحدت نظر داشت. به هر قيمتي نيز نميتوانيم نظراتي را كه به آن انتقاد داريم تأييد كنيم.
وي تكيه بر خرد جمعي را بهترين راهحل خروج از بحران هستهيي برشمرد و گفت: در همهي كشورهاي دنيا فارغ از ديدگاههاي سياسي جناحها و گروههاي مختلف مجموعهي كارشناسان و نخبگان در تصميمات كلان مورد مشورت قرار ميگيرند، براي مثال در آمريكا مجموعهاي به عنوان مشاوران امنيت ملي يا به تعبير سياسيون اتاق فكر تشكيل ميشود و صاحبنظران و نخبگان ديدگاههاي كارشناسي خود را عنوان ميكنند و بر اساس نظرات كارشناسي ارائهشده تصميمگيري در مسائل كلان اتخاذ ميشود، چنين مكانيزمي نيز بايد در كشور ما وجود داشته باشد.
انتهاي پيام
نظرات