دبير كل سازمان ادوار تحكيم وحدت گفت: برخي به خيال خود فكر ميكنند ميتوانند چراغ جنبش دانشجويي را كه يكي از اركان اصلي آن درون اين تشكل با سابقه يعني تحكيم وحدت ميتپد خاموش كنند. ولي در اين زمينه هم مثل بقيهي محاسبات اشتباه ميكنند.
به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، مهندس «علي اكبر موسوي خوييني» كه در فستيوال انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه اميركبير با عنوان «بازخواني جنبش دانشجويي» سخن ميگفت، با بيان اينكه «هنوز خود را جزيي از جنبش دانشجويي ميدانم»، گفت: شايد نقد به عملكرد جنبش دانشجويي به من و دوستانم در سازمان ادوار هم برگردد ولي چون مستقيما به جريان دانشجويي مربوط ميشود ممكن است باعث رنجش خاطر دوستان شود.
وي اظهار داشت: من ادعا دارم كه دفتر تحكيم وحدت و انجمنهاي اسلامي در 25 سال اخير سلامت خود را حفظ كردهاند و جزء سالمترين مجموعهها تلقي ميشوند و به دليل انتخابات ساليانه در اين اتحاديه اجازهي تغيير و تحول و پالايش پيدا ميكنند و لايحههاي پايين را به سمت راس تشكيلات پمپاژ ميكنند كه بزرگترين فايدهي آن زنده، سالم و پويا بودن مجموعه است كه در نتيجهي آن اثرگذاري زيادي در دانشگاه پيدا ميكند.
دبير كل سازمان ادوار تحكيم وحدت، اضافه كرد: ضريب خطاي اين جريان دانشجويي نسبت به بسياري از گروهها كه به دليل حرفهيي بودن بايد ضريب خطاي كمي داشته باشند بسيار كمتر است. اين جريان همچنين در انتخابات نسبت به ديگر گروهها قويتر عمل كردهاند هر چند كه ضعفهايي داشت و ميتوانست بهتر از اين هم عمل كند.
وي گفت: عليرغم دو شقگي و چند پارگي تحكيم وحدت كه بخشي از آن معلول فشارهاي نهادهاي امنيتي يا جريانات متصل به حاكميت بوده بيشترين حساسيت روي اين مجموعه بود تا جايي كه ساختمان محل فعاليت فيزيكي آنان پلمپ شده و اجازه نميدهند آنها در محل مشخصي جمع شوند. ولي اين امر گوياي اين است كه اين مجموعه اثرگذار است كه اگر نبود اين همه هزينه پرداخت نميشد.
موسوي خوييني اضافه كرد: آنها به خيال خود فكر ميكنند ميتوانند چراغ جنبش دانشجويي را كه يكي از اركان اصلي آن درون اين تشكل با سابقه يعني تحكيم وحدت ميتپد خاموش كنند. ولي در اين زمينه هم مثل بقيهي محاسبات اشتباه ميكنند.
وي همچنين گفت: تلاش كرديم تا رييس جمهور در واپسين روزهاي حضور در رياست جمهوري در پاسخ به نامهي دفتر تحكيم وحدت زمينهاي فراهم كنند تا اين نشست در دانشگاه برگزار شود ولي مشخص نيست كه مثل دستورات قبلي به آن توجه شود يا خير؟
دبير كل سازمان ادوار تحكيم وحدت، با بيان اينكه «نميخواهم حركتهاي جنبش دانشجويي را تنها وابسته به تحكيم وحدت كنم»، افزود: مراد ما از جنبش دانشجويي صرفا فعاليتهاي اين تشكل نيست ولي اثرگذاري اين مجموعه به صورت برجسته در بين تشكلهاي ديگر مشخص است. ولي آنچه ظرف ساليان اخير تحت عنوان بيانيه، ميتينگ و جلسات برگزار شده گوياي اين مطلب است كه ما از نقطهاي ميخواهيم به سوي جامعهي دموكراتيك حركت كنيم ولي اين در تعارض قرار ميگيرد و كمك به توليد قدرت ديگري ميكند كه حاكم شود.
وي گفت: ما در نطقهاي پيش از دستور بحث اصلاحات ساختاري و همهپرسي را عنوان كرديم ولي ماحصل رفراندوم چه مردم به قدرت حاكم راي دهند چه ندهند تولد قدرت بعدي است كه ميتواند به تثبيت قدرت موجود بيانجامد يا قدرت ديگري سر كار بيايد. به نظر من حداقل در مفاهيم و عناوين نياز به بازسازي داريم.
موسوي خوييني اظهار داشت: اگر منظور از دوري از قدرت اين است كه كاركرد حزبي نداشته باشند و يا اينكه ميخواهند كاركرد حزبي را به حداقل برسانند در اين صورت مشكلي نخواهد بود. ما فكر ميكنيم اولويت اصلي جنبشهاي دانشجويي، صنفي و كارگري و ذات فعاليت آنها به معني عامي كه ذهن از فعاليت دارد نيست ولي بنا به اقتضائاتي موردي عمل ميكنند و ميگويند در برههاي بار احزاب را به دوش ميكشيم مثل فعاليت در دورهاي از مجلس كه بيشترين كانديداها را در پارلمان داشتند.
دبير كل سازمان ادوار تحكيم وحدت، در ادامه افزود: حداقل من و خانم حقيقتجو به اين صفت در ليستهاي هجده گانهي انتخابات قرار گرفتيم و به عنوان سهميهي تحكيم در انتخابات مطرح شديم. آن سال تقريبا احزاب نتوانسته بودند وظيفهي كار حزبي را به دوش بكشند. ولي بر عكس جريان مطبوعات به دليل عدم وجود احزاب احساس ميكردند به زعم خود بتوانند به پيشبرد جنبش اصلاحي كمك كنند. لذا ليست ارائه كردند كه اين امر در كمتر كشوري امكانپذير است. ليست روزنامههاي اصلاحي بالاي 90 درصد راي آورد در حالي كه اين امر نميتواند به شكل قاعدهاي براي هميشه درآيد، كما اينكه در آن برهه ضربه خوردند و يك شبه مطبوعات را بستند و با جريان دانشجويي آنطور كه ميدانيم رفتار كردند.
به گزارش خبرنگار ايسنا، موسوي خوييني در ادامه افزود: در انتخابات مجلس هفتم هم تحكيم قصد شركت نداشت و اين روند درستي بود، فكر نميكنم ما با دوستان تحكيم در اين نقطه اختلاف داشته باشيم، ولي با گروههايي كه ظرف ساليان اخير به وجود آمدند اختلاف داشتيم. از مرحلهاي به بعد لحن گروههاي اصلاحطلب تغيير كرد و در استفاده از الفاظ دقت صورت نگرفت. مثل آنچه از حجاريان نقل شد كه گفتند گفته جنبش دانشجويي به دنبال كارهاي تئوريك برود، ولي مراد او از آن مطلبي نبود كه بيان شد.
دبير كل سازمان ادوار تحكيم وحدت، همچنين گفت: به عنوان كسي كه بيشترين همكاري را با مجموعههاي اصلاحطلب دارم پاسخ به اين منفي است كه جنبش دانشجويي 90 تا 100 درصد فعاليتها را به مسائل صنفي بگذارد و باقي را به احزاب واگذار كند. به نظر ميآيد با حجم فعاليتي كه جنبش دانشجويي به مسائل سياسي اختصاص ميدهد هنوز به نقطهاي نرسيده كه اين عرصه را به احزاب واگذار كنيم. نمونهي روشن آن نيز انتخابات رياست جمهوري و دورهي هفتم مجلس شوراي اسلامي بود.
وي اضافه كرد: اين انتخابات نشان داد ما در نقطهاي نيستيم كه به عنوان يك فعال سياسي توصيه كنيم جنبش دانشجويي فقط به دنبال فعاليتهاي صنفي و ذاتي خود برود.
موسوي خوييني با بيان اينكه «شايد زمان و امكانسنجي براي اجرايي كردن بحث رفراندوم وجود نداشت»، گفت: فكر ميكنم چيز ديگري وجود ندارد كه بخواهيم آن را تغيير دهيم و گفتنيها گفته شده است.
دبير كل سازمان ادوار تحكيم وحدت، همچنين افزود: اگر جنبش دانشجويي بيش از اين بخواهد خود را درگير مسائل كلان كشور كند به جان خود و جامعه ضرر زده است و بايد بازنگري و بازخواني نسبت به اين استراتژيها صورت گيرد. البته نبايد دانشجوي عصر ديجيتال را با دورههاي سابق يكي انگاشت.
وي گفت: اميدوارم در آينده به زماني برسيم كه جنبش دانشجويي فعاليت سياسي را به صفر برساند و با خيال راحت آن را به احزاب واگذار كنند.
موسوي خوييني با ابراز اين عقيده كه از سال 76 برخورد حاكميت با دفتر تحكيم وارد فاز جديدي شد، در مورد تامين مالي فعاليتهاي انجمنهاي اسلامي، اظهار داشت: اگر انجمنها روي بحثهاي اجتماعي و فرهنگي تاكيد بيشتري داشته باشند طبيعي است كه بخشي از آن تامين خواهد شد ولي در مورد 40 تا 45 درصد فعاليت سياسي بايد فكر ديگري شود و صرف اعلام حساب كفايت نميكند. در اين مورد همچنين تجربهي فعالان دانشجويي خارج از كشور قابل استفاده است.
وي دربارهي طيفبنديهاي دفتر تحكيم وحدت، گفت: كار جمعي در كشور ما به سختي انجام ميشود، البته همهي چند پارگيهاي تحكيم به خاطر ارادهي دانشجويان نبود و دخالتهاي بيروني و بازشدن چتر نهادهاي غير مسوول در اين كار دخيل بود، اگر چند نفر از درون مجموعه اشتباهات تاكتيكي ميكنند و با بيرون ارتباط پيدا ميكنند بايد آن بخش از مجموعه را هرس كرد و نه كل آن را.
موسوي خوييني افزود: فكر ميكنم به بركت ورود دولت احمدينژاد وارد شرايط جديدي خواهيم شد و تغيير در تاكتيكها و استراتژيها لازم باشد. ولي ارگانها و جريانات غير مسوول شايد دچار اين اشتباه شدند كه فكر ميكنند فعاليت افراد در عصر ديجيتال فقط در شرايط فيزيكي اتفاق ميافتد. اينكه غير مستقيم عنوان ميشود نشست خارج از دانشگاه دفتر تحكيم وحدت غير قانوني است حرف بيربطي است و چنين چيزي در اساسنامه نيامده است و وجاهت قانوني و عرفي ندارد.
دبير كل سازمان ادوار تحكيم وحدت، همچنين اضافه كرد: شايد اينكه جنبش دانشجويي و تشكلهاي ديگر را وادار ميكنند تا مثل سابق شفاف عمل نكنند بيش از همه به ضرر حاكميت است.
وي در پاسخ به پرسشي دربارهي مسالهي اكبر گنجي، اظهار داشت: هر حركتي كه صورت ميگيرد بايد با پشتوانهي خرد جمعي باشد و پس از مشورت بهترين عمل اتخاذ شود. اميدواريم به زودي گنجي با سلامت كامل از زندان آزاد شود و آنگاه مانيفست و ديگر صحبتهاي او را نقد كنيم. من هم فكر ميكنم حركتهاي اجتماعي بايد به نگرشهاي جمعي تن دهد.
موسوي خوييني همچنين دربارهي طرح رفراندوم، گفت: زمان ثابت خواهد كرد كه طرح رفراندوم شايد جزء بهترين راهحلهاي عبور از چنين شرايطي باشد و جنبش دانشجويي ميتواند براي تحقق اين ايدهي مشروع و قانوني كمك كند و ابزارها و مسائل مطرح را در سالهاي آينده فراهم كند.
وي در پايان گفت: اينكه عدهاي در پايان دولت خاتمي همه چيز را سياه تصوير ميكنند كم انصافي است، چرا كه حداقل خود دوستان نقش مهمي در به وجود آوردن اين شرايط در دورهي اول داشتهاند و خاتمي با تمام خوبيها و بديها به تاريخ ميپيوندد.
انتهاي پيام
نظرات