در پي نهايي شدن قطعنامه اروپا درباره ايران آنچه بيش از همه ضرورت آن ديده مي‌شود، چگونگي پايبند نگه داشتن اروپايي است كه تاكنون به وعده‌هايش عمل نكرده، مي‌باشد. هاشم هاشم زاده هريسي در اين باره اظهار مي‌دارد كه بايد با قدرت اقتصادي، صنعتي، علمي و وحدت ملي حرفمان را به كرسي برسانيم و محمود دهقان بيان مي‌دارد كه براي پايبندي اروپا به تعهداتش بايد با استراتژي ”همه يا هيچ“ جلو رويم. آنچه در پي مي آيد حاصل گفت‌وگوهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) است با افراد ياد شده كه تقديم مي‌گردد: -- هاشم زاده هريسي: تغييرات صورت گرفته در قطعنامه اروپا مغتنم است بايد با قدرت اقتصادي، صنعتي، علمي و وحدت ملي حرفمان را به كرسي برسانيم بايد با قدرت اقتصادي، علمي و صنعتي و انسجام و وحدت ملي حركت كنيم تا بتوانيم حرفمان را به كرسي بنشانيم. هاشم هاشم زاده هريسي، عضو خبرگان رهبري در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي ـ خارجي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار داشت: اضافه شدن لفظ داوطلبانه به قطعنامه اروپايي‌ها و غيرداوطلبانه بازي با كلمات است؛ اروپايي‌ها مي‌خواهند اين تعليق به صورت داوطلبانه يا افراطي همواره ادامه داشته باشد و هر وقت هم بخواهند تعليق را به هم بزنند، خواه داوطلبانه باشد و خواه الزام آور باشد، تنش و مسايل‌شان را مطرح مي‌كنند. وي ادامه داد: امروز مشكلي ايجاد شده كه راه درست كردن آن اين بود كه ما خودمان را در دو راهي بد و بدتر قرار ندهيم. سياست بين‌المللي ما طوري است كه كشورمان را در دو راهي بد و بدتر قرار داد، كه بايد يا بد را انتخاب كنيم يا بدتر را. وي خاطر نشان كرد: مذاكره كردنمان يك مشكل دارد، مذاكره نكردنمان هم يك مشكل؛ بايد ببينيم كه كدام بدتر است تا آن را رها كنيم و بد را انتخاب كنيم. هاشم زاده هريسي در پاسخ به اينكه چه عواملي باعث شده قطعنامه امروز اروپايي‌ها پيشنهاد داده شود؟ گفت البته تغييراتي كه تا اين حد صورت گرفته مغتنم است و در اثر فعاليت‌ها، ديپلماسي‌ها و ايستادگي‌ها اين تغييرات كه كم هم نمي‌باشند، ايجاد شده اما با اين حال مشكل اساسي از بين نرفته است. اين عضو خبرگان رهبري در خصوص پايبند نگه داشتن اروپا به تعهداتش به وسيله ايران گفت: ايران بايد بر مذاكره و قراردادي كه صورت گرفته اصرار بورزد و عمل به آن را بخواهد. اما اين مسايل قدرت مي‌خواهد كه اين قدرت اسلحه و توپ نيست، بلكه قدرت سياسي، اقتدار بين‌المللي، علمي، صنعتي و اقتصادي است كه اگر اين فاكتورها را در دست داشته باشيم مي‌توانيم طرفمان و حتي آمريكا را وادار به عمل به تعهداتش كنيم؛ اما اگر فقط شعار دهيم آنها به اين حرفها گوش نمي‌دهند. هاشم زاده هريسي تاكيد كرد: بايد خود و كشورمان را بسازيم و قدرت اقتصادي، انسجام و اقتدار ملي، داشته باشيم تا بتوانيم حرفمان را به كرسي بنشانيم. وي افزود: اروپاييها كه امامزاده يا پيامبرزاده نيستند كه با عدالت و حق رفتار كنند، آنها تابع اين اقتدارها هستند كه تا آنها را به وجود نياوريم با شعار و توپ و مرگ يا زنده باد كار درست نمي‌شود. -- دهقان: براي پايبندي اروپا به تعهداتش بايد با استراتژي ”همه يا هيچ“ جلو رويم دهقان گفت: تفاوتي ميان پيش نويس قطعامه اروپاييها با قرارداد پاريس وجود ندارد. دكتر محمود دهقان، استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي ـ خارجي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) اظهار داشت: اروپاييها هميشه فرمولشان به گونه‌اي است كه وقتي مساله‌اي را مي‌بندند آن را به صورت يك سنگر بتون آرمه مي‌بينند و سعي مي‌كنند اين سنگر را يك گام به جلو ببرند. وي ادامه داد: تفاوت زيادي در قرارداد پاريس ايجاد نشد، اما به هر حال فشار بين‌المللي بر ايران بود و بيشترين هدف آنها هم اين بود كه راه‌هاي برگشت ايران را نبندند، درست است كه آنها استراتژي ماشه را كنار گذاشتند اما شرايط را براي برگشت ما سخت‌تر كردند. دهقان گفت: اروپايي‌ها همواره سنگري را مي‌بندند و بعد 50 قدم آن طرف‌تر پيشنهاد مي‌دهند و جا براي برگشت 50 قدم براي خودشان مي‌گذارند، از اين رو اينكه پيش نويس‌ها تغيير مي‌كند، قابل پيش بيني بود. وي افزود: البته ايران اين بار بحث 20 سانترفيوژ را مطرح كره بود كه از آن بتواند بهره ببرد، در واقع ما الان به قرارداد پاريس نزديك شده‌ايم. دهقان در پاسخ به اينكه آيا 20 سانتريفيوژ باعث ارايه پيش نويس آخر شد، يا عوامل ديگري؟ گفت: آنها قرارداد را با ما بسته بودند و مي‌دانستند كه ما در محدوده قرارداد قبول داريم و مي‌خواستند از چماق آمريكا و فشار آنها هم استفاده مي‌كنند تا ما را قدري جلوتر ببرند. وي با اشاره به اينكه نمي‌توان گفت درست آنچه كه ارايه شده تطبيق قرارداد پاريس است گفت: اما در مجموع با توافق پاريس تفاوت اساسي ندارد و مذاكرات ديپلماتيك به نقطه‌ي خوبي رسيده است. اين استاد دانشگاه در پاسخ به اينكه ايران چگونه مي‌تواند اروپا را به تعهداتش پايبند نگه دارد؟ گفت: نوع قرارداد به گونه‌اي است كه از الان نمي‌توان پيش بيني كرد و زمان بايد مشخص كند كه اين كار صورت مي‌گيرد يا نه. اروپايي‌ها در قرارداد بخش‌هايي كه اقتصادي است و به نفعشان است، حتما خواهند بست. وي تاكيد كرد: بايد خيلي زيرك باشيم كه بتوانيم از استراتژي همه يا هيچ استفاده كنيم و به اروپاييها‌ بگوييم يا بايد همه بندها اجرا شوند و يا هيچ كدام و اگر قرار باشد خدشه‌اي وارد شود، نبايد به بندهايي كه به نفع اروپاست وارد شود و به بندهايي كه بايد از ايران حمايت كند وارد نشود.