كارشناس امور ايران وابسته به دوماي روسيه روابط دو كشور ايران و روسيه را بسيار خوب ارزيابي كرد و افزود كه روسيه مايل به همكاري بيشتر در اين زمينه است. رجب صفر اف، كارشناس امور ايران وابسته به دوماي روسيه در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي- خارجي خبرگزاري دانشجويان ايران، با تاكيد بر روابط خوب جمهوري فدراتيو روسيه با جمهوري اسلامي ايران تصريح كرد: اگرچه در زمان روي كارآمدن بوريس يلتسين به عنوان رييس جمهور روسيه، وي به دليل مخالفتي كه با احزاب كمونيست داشت، به سمت غرب كشيده شد و در آن شرايط بسياري از عناصر حكومتي غرب‌گرا بودند و امكان ايجاد رابطه با ايران وجود نداشت، اما به تدريج شرايط تغيير كرد و ايران و روسيه در سال 1995 اولين قرارداد همكاري‏هاي خود را به امضا رساندند. وي افزود: در حال حاضر نيز اشخاص غرب گرا در مناصب حكومتي روسيه هستند و روسيه نگران بي‏اعتمادي‏اي است كه در ديد برخي مردم ايران نسبت به اين كشور وجود دارد؛ با اين حال روسيه به تعهداتي كه در قبال ايران دارد، پايبند است. صفر‌اف تصريح كرد: در نزد برخي مقامات ايراني اين ديدگاه وجود دارد كه ايران براي روسيه به منزله‏ي يك ابزار سياسي براي معامله با غرب است، اما اين ديدگاه براي روسيه خوشايند نيست و ولاديمير پوتين، رييس جمهور روسيه نهايت تلاش خود را دارد تا روابط مستحكمي با ايران برقرار كند و در اين ميان نيروگاه هسته‏يي بوشهر مثالي از همكاري روسيه و تعهد اين كشور است. وي در ادامه‏ي اظهاراتش بيان داشت: پوتين با توجه به علاقه‏اي كه به داشتن رابطه با ايران و كشورهاي اسلامي دارد، در مالزي عنوان كرد كه روسيه مايل به پيوستن به سازمان كنفرانس اسلامي است. اين اظهارات پوتين آنقدر براي رسانه‏هاي روسيه جالب بود كه تمام توجه خود را به اين اظهارات پوتين معطوف كردند و اصلا توجهي به قرار 900 ميليون دلاري روسيه با مالزي نشد. كارشناس امور ايران وابسته به دوماي روسيه در توضيح اين اظهارات پوتين عنوان داشت: اين امر مي‏تواند با توجه به جمعيت 20 ميليوني مسلمان روسيه و امكانات اين كشور، اين امكان را فراهم آورد تا اتحاد روسيه با سازمان كنفرانس اسلامي به يك ابزار تاثيرگذار قدرتمند در عرصه‌ي تعاملات بين‌المللي تبديل شود. وي با اين حال تصريح كرد: اين اظهارات پوتين بيشتر يك بازي سياسي است و هدف از آن تنها بيان اين نكته است كه روسيه چنين امكان و آمادگي‏اي را دارد و اگرچه روسيه در مسائلي مانند عراق نتوانست با اتحاد با فرانسه و آلمان به دليل وابستگي آنها به غرب، اهداف خود را پيش ببرد، اما روسيه مي‏تواند با كنفرانس اسلامي، اين امكان را فراهم آورد. اين كارشناس روسي در بخش ديگري از اظهاراتش درباره‏ي فروش هواپيماي نظامي پيشرفته‏ي روسي به ايران گفت: ايران تاكنون به صورت رسمي درخواست رسمي‏اي در اين زمينه نكرده است؛ با اين حال روسيه ايران را به عنوان يك بازار نظامي خوب نگاه مي‏كند و آماده است در اين زمينه همكاري كند. اين كارشناس مسائل ايران وابسته به دوماي روسيه، در مورد درياي خزر و وضع حقوقي اين دريا بيان داشت: من اعتقاد داشته‏ام كه موضع ايران را بايد در درياي خزر در نظر گرفت و به كاليوژني، نماينده‏ي روسيه در امور درياي خزر گفته‏ام كه اصلا ايران بايد 50 درصد اين دريا را طلب كار باشد و روسيه بايد با توجه به سهم 50 درصدي كه پيش از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي از اين دريا داشت، از سهم خود در اختيار كشورهاي تازه استقلال يافته‌ي حوزه‏ي اين دريا بدهد. وي با اين حال تصريح كرد: كاليوژني تاكيد كرده كه ايران بايد حداقل 20 درصد درياي خزر را در اختيار داشته باشد اما هنگامي كه روسيه در سال 1998 با قزاقستان قراردادي درباره‏ي اين دريا بست، ايران حضوري نداشت و هنگامي كه روسيه پيشنهاد تقسيم درياي خزر و اختصاص 20 درصد اين دريا براي ايران را داشت، ايران نظر ديگري داشت و اين پيشنهادات براي روسيه غير اجرايي بود؛ اما ايران اكنون پيشنهاد تقسيم مساوي درياي خزر و گرفتن 20 درصد از اين دريا را پذيرفتـه و ما نيز با آن موافقيم. صفر‌اف در خاتمه پيشنهاد كرد: ايران مـي‏تواند با تركمنستان و آذربايجان براساس خط مرزي تقسيم درياي خزر به پنج منطقه، از يك منطقه مشترك استفاده كند؛ به اين معني كه ايران بتواند با توجه به توافقات صورت گرفته مثلا تا 10 مايل وارد آب‏هاي تركمنستان و آذربايجان شود و آنها نيز متقابلا اين حق را داشته باشند و با توجه به اينكه تركمنستان و آذربايجان اين توانايي را ندارند كه تا دو دهه‌ي آينده از آبهاي ايران بهره‌برداري كنند، ايران مي‌تواند بيشترين سود را در اين زمينه ببرد. انتهاي پيام