شركت ”ايرباس”، برنامه‌ي ساخت 300 فروند هواپيما در سال آينده را تاييد كرد. به گزارش گروه فني مهندسي ”ايسنا” از كميته‌ي مطالعات هوايي رياست جمهوري، اين امر به منزله‌ي چشم‌اندازي نامطلوب براي شركت “بوئينگ“ است؛ زيرا براي نخستين بار ميزان توليد هواپيماهاي غيرنظامي اين توليدكننده‌ي اروپايي به سطح برابر با ”بوئينگ” خواهد رسيد. از ادعاي “بوئينگ“، چنين بر مي‌آيد كه شركت “ايرباس“ به منظور دست‌يابي به سهم بازار به‌طور غيرواقعي بازده‌ي خود را بالا مي‌برد. هفته‌ي گذشته، مدير اجرايي ”ايرباس“ اين پيش‌گويي را كه شركت، سطح توليد 300 فروند هواپيما در سال جاري را در سال 2003 نيز حفظ خواهد كرد، تاييد كرد. در 6 ماهه‌ي نخست سال جاري حدود 160 فروند هواپيما تحويل داده شده است. به گفته‌ي مسوولان ”ايرباس”، اين شركت قرار است كه 70 فروند هواپيماي پهن‌پيكر و 230 فروند هواپيماي باريك‌پيكر را در سال آينده توليد كند. “بوئينگ” كه 222 فروند هواپيماي مسافربري در نيمه‌ي نخست سال جاري تحويل داده، تلاش مي‌كند تا پايان سال به سطح توليد 380 فروند هواپيما دست يابد. سطح توليد اين شركت در سال آينده به 275 تا 300 فروند تنزل خواهد كرد. ”ايرباس” در سال آينده سعي خواهد كرد به آرزوي ديرينه‌ي خود براي توليد 50 درصد هواپيماهاي داراي ظرفيت بيش از 200 نفر در بازار دست يابد و از رقيب آمريكايي خود پيشي بگيرد. اين موفقيت، زودتر از زمان مورد انتظار حاصل شد، زيرا “بوئينگ“ پس از 11 سپتامبر حدود 30 هزار نفر از كاركنان خود را از كار بركنار كرد و ميزان توليد را 28 درصد كاهش داد؛ در حالي كه “ايرباس“، تغييري در تعداد كاركنان خود نداده و كاهش ميزان توليد را به حداقل رساند (8 درصد). اين توليدكننده‌ي آمريكايي، شركت ”ايرباس“ را متهم مي‌كند كه براي دست‌يابي به سهم بازار با صرف‌نظر كردن از ميزان سود، هواپيماهاي خود را زير قيمت به فروش مي‌رساند. به عقيده‌ي شركت ”ايرباس” كه نخستين هواپيماي خود را در سال 1974 به بازار عرضه كرده و پس از 29 سال به رتبه‌ي نخست در توليد هواپيما صعود مي‌كند، افزايش توليد و ورشكستگي “مك‌دانل‌داگلاس“، شركت “ايرباس“ را قادر ساخت تا سهم بازار خود را از 10 درصد در سال 1990 به 44 درصد در سال جاري و 50 درصد در سال 2003 افزايش دهد. موفقيت ”ايرباس“، نمونه‌ي بسيار آموزنده‌اي براي تمامي سياست‌مداران، مديران صنعتي و مديران شركت‌هاي هواپيمايي است. به‌ويژه دوران پرفراز و نشيب اوليه كه صرفا با حمايت‌هاي قوي دولت‌ها و مقاماتي كه شايد امروز حتي زنده نباشند تا شاهد موفقيت ايرباس باشند، پشت سر گذاشته شده است. متاسفانه بعضي از مديران در ايران انتظار دارند كه فعاليت‌هاي صنعت هوايي در كشور به سرعت از رقباي جهاني خود پيشي بگيرد و بازار جهاني را تصاحب كند؛ در حالي كه فعاليت‌هاي متنوعي در زمينه‌هاي مختلف صنعت هوايي در كشور به نتيجه رسيده است. حمايت كافي از سوي مصرف‌كنندگان كه همگي نيز دولتي هستند، انجام نمي‌شود و كماكان در خريد هواپيما (اعم از كوچك و بزرگ) نگاه به سوي خارج از كشور دارند. قطعا هيچ فعاليت صنعتي بدون برنامه‌ريزي دقيق، تلاش مستمر و حمايت مالي و معنوي جدي مقامات دولتي موفق نخواهد شد. انتهاي پيام