حجت‌الاسلام مسعود عالی شامگاه گذشته در سومین شب از لیالی قدر در حرم مطهر رضوی اظهار کرد: شب بیست و سوم به احتمال قوی‌تر شب قدر است و طبق برخی روایات، شب نهایی مقدرات است. به تعبیر امام صادق (ع) مقدرات در این شب امضا و تأیید نهایی می‌شود و در ساعات سحر به دست مبارک امام زمان (ع) می‌رسد.

وی اضافه کرد: مرحوم فیض کاشانی در تفسیر صافی روایتی بسیار قابل توجه از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده‌ که فرموده‌اند «آیه‌ای در قرآن وجود دارد که اگر مردم فقط به آن عمل کنند، کافی است و این آیه وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا؛ اگر کسی با من معامله کند و از خط قرمزهای من عبور نکند و کارهایی که من گفتم را انجام دهد و تقوا داشته باشد، من راه را در زندگی برایش باز می‌کنم و از جایی که گمان نمی‌برد، روزی‌اش را می‌رسانم» است.

سخنران حرم مطهر رضوی ادامه داد: اگر کسی تکیه‌اش بر خدا باشد، خدا برایش کافی است. خداوند او را به هرچه بخواهد می‌رساند و مقدراتی را در این عالم برای امتحان بندگان قرار داده است تا مشخص شود، بندگی‌شان چگونه است. این سختی‌ها، مشکلات و آسانی‌ها تجربه‌ای برای بندگی است.

عالی بیان کرد: ما در عالم دنیا زندگی می‌کنیم، در همین عالمی که به تعبیر قرآن، عالم مُلک است باید به قوانین همین عالم دنیا عادت کنیم، به همین چیزهایی که دور و برمان می‌گذرد و با آن زندگی می‌کنیم. آتش می‌سوزاند، غذا سیر می‌کند، پول کار را راه می‌اندازد، دوا و دکتر شفا می‌دهند، معلم و کتاب و درس باعث علم می‌شوند، و چاقو می‌برد. اینها چیزهایی هستند که ما با آنها زندگی می‌کنیم. کم‌کم به همین اسباب و علل مادی و عادی عادت می‌کنیم و غافل می‌شویم از اینکه عالم دیگری به نام عالم ملکوت یا عالم غیب وجود دارد که بر این عالم دنیا احاطه دارد و بسیار قوی‌تر از آن مانند روح ما و بدن ما است. بدن ما همین ظاهر است که می‌بینیم، اما روح ما وجود ملکوتی ماست که بر بدن احاطه دارد و اصل کار هم همان است.

قوانین ملکوت بر قوانین مُلک حاکم است

وی افزود: ما این ظاهر عالم ماده را می‌بینیم با قوانینی که با آن زندگی می‌کنیم، اما عالم ملکوت بر این عالم دنیا حاکم است و اگر جایی قوانین عالم ملکوت و غیب با قوانین عالم دنیا تعارض پیدا کند، عالم ملکوت حاکم است و قوانین عالم دنیا را کنار می‌زند. آتشی که در عالم دنیا قانونش سوزاندن است، طبق قوانین ملکوتی جایی را نمی‌سوزاند، همان‌طور که ابراهیم (ع) را نسوزاند. چاقو دیگر نمی‌برد، همان‌طور که گلوی اسماعیل (ع) را نبرید. آب که مایعی روان است می‌ایستد، کما اینکه حضرت موسی (ع) وقتی عصایش را به دریا زد، دریا شکافته شد و آب مانند دیوار ایستاد. قوانین ملکوت بر قوانین مُلک حاکم است.

قوانین ملکوت با محاسبات دنیایی فرق دارد

حجت‌اسلام عالی اضافه کرد: در محاسبات دنیایی اگر پولمان کم باشد، در محاسبات ملکوتی به ما گفته‌اند اتفاقاً همان موقعی که فقیرید، همان موقع صدقه بدهید. امیرالمومنین (ع) در نهج البلاغه می‌فرماید «اذا املقتم فتاجروا الله بالصدقه، همان موقعی که چیزی ندارید، به اندازه خودتان قرض بدهید به کسی». خدا طبق قوانین خود فرمود «مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً، چند برابر آن را برمی‌گرداند».

سخنران حرم مطهر رضوی اظهار کرد: دنیا این‌گونه است که اگر کسی ۲ یا ۳ شیفت کار کند و بگوید مدتی کارهای مستحبی، زیارت، تفریح با خانواده و... را کنار می‌گذارم تا بتوانم پولی جمع کنم، ممکن است از نماز، مستحبات، زیارت، قرآن و... بزند تا پول جمع کند. اما در قوانین ملکوت گفته شده که اگر به اندازه متعارف تلاش کنی کافی است، اما از خلوت با خدا نزن.

وی تصریح کرد: خداوند متعال برای اینکه ما به آن عالم ملکوت توجه کنیم و از آن غافل نشویم، عالمی که محیط بر این عالم و حاکم بر آن است و در قوانین عادی و مادی غرق نشویم، کاری کرده است. خداوند گاهی ما را در بن‌بست قرار می‌دهد تا بفهمیم که جای دیگری هم هست که آنجا کار می‌کند.

حجت‌السلام عالی بیان کرد: خیلی وقت‌ها برای ما پیش آمده که در دنیا راه‌ها بسته می‌شود و گره کور می‌خورد. همین‌جا است که بعضی‌ها «الله اکبر» می‌گویند و بعضی‌ها هم آخر خطشان است. بعضی‌ها به کار خلاف کشیده می‌شوند، بعضی‌ها خودکشی می‌کنند و بعضی‌ها افسرده می‌شوند؛ اتفاقاً همین‌جا که به بن‌بست رسیدی، تازه کار خدا با تو شروع شده است. آنجایی که در مسائل مالی یا هر مسئله دیگری به بن‌بست خوردی و دیدی اسباب دنیایی کارساز نیست، همین‌جا خدا با تو کار دارد؛ به شرط اینکه پای خدا بایستی و نترسی.

سخنران حرم مطهر رضوی اضافه کرد: از امام صادق(ع) سؤال کردند «توکل یعنی چه؟ فرمود: ان لا تخاف الله، یعنی اینکه نترسی و با خدا معامله کنی». پیامبر(ص) نیز از جانب خدا فرمود «وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا، کسی که با منِ خدا معامله کند و خط قرمزهای من را زیر پا نگذارد و سراغ خلاف و جاهای دیگر نرود، من برایش راه خروج باز می‌کنم».

وی ادامه داد: این آیه مخصوص بن‌بست‌ها است؛ خدا می‌گوید من راه را برایت باز می‌کنم، تو خیال می‌کنی راه بسته است؟ برای تو بسته است، برای منِ خدا که بسته نیست! من راه را برایت باز می‌کنم و «وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ، از جایی که گمانش را هم نمی‌کنی، روزی می‌فرستم. من یک عالم ملکوتی دارم که قوانینش با قوانین دنیا فرق دارد و تو نمی‌توانی آن را محاسبه کنی». تو طبق محاسبات دنیایی به بن‌بست خورده‌ای، اما خدا می‌گوید من از جایی که تو گمان نمی‌کنی، برایت می‌فرستم؛ یعنی اگر کسی تکیه‌اش بر خدا باشد، خدا برایش کافی است.

حجت‌السلام عالی خاطرنشان کرد: در این عالم همه‌کاره خداست. تو با خدا باش تا خدا تمام عالم را در خدمتت قرار دهد. مؤمن گره ندارد، حتی آنجایی که در بن‌بست قرار گرفته‌ای، بدان که تازه کار خدا با تو آغاز شده است.

انتهای پیام