محسن بابادی در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: یکی از بزرگترین ایرادات و در حقیقت تفاوتهای مربیان ایرانی با مربیان کشورهای صاحب فوتبال این است که بسیاری از مربیان فوتبال کشورمان توانایی شناسایی نقاط ضعف تیم خود در تمرینات و مسابقات را ندارند. یا اینکه اگر آنها را هم بشناسند، دانش و روش برطرف کردن آن را نمیدانند.
او افزود: یا اگر بخواهند آنها را برطرف کنند، شیوه طراحی تمریناتی که بتواند آن مشکلات را حل کند بلد نیستند. حتی بسیاری از مربیان «ترینر یا تمرین دهنده» فقط طراحی تمرینات معمولی و در خوشبینانهترین حالت همراه با کمی تنوع را بلدند و آن تمریناتی که بتواند دقیقا نقاط ضعف را هدف قرار داده و اصطلاحا بزند وسط خال و مساله را حل کند را نمی توانند طراحی کنند. پس ناچارا سعی میکنند این ضعف ناشی از عدم شناخت مشکل، یا شناخت و عدم توانایی در برطرف کردن آن را تنها با صحبتهای مکرر و توصیههای فنی به بازیکنان برطرف نمایند. در حالی که اصلا تمرینی برای آن طراحی نکرده و فکر میکنند تنها با گفتن میتوانند به بازیکن بیاموزند که در فلان زمینه اشکال وجود دارد و باید رفع شود.
این کارشناس فوتبال ادامه داد: گفتن و صحبت درباره یک موضوع شاید بتواند به بازیکن کمی آگاهی داده تا با شرایط بهتری با آن مقابله کند اما وقتی راهکار آن را به صورت تخصصی و دقیق نیاموخته و تمرین نکرده و از این نظر در فقر تمرینی بسر می برد، چگونه می تواند صحبتها را عملی و اجرایی کند؟ قطعا یک جایی کار از دستش در میرود. پس باید برای هر ایرادی که سرمربی میبیند، تمرینی مرتبط طراحی کرده و اگر چنین نکند، صحبت کردن صرفا آب در هاون کوبیدنی است. بنابراین تا مربیان خود را به چنین سلاحی مجهز نکنند که بتوانند خوب ببینند، خوب بشناسند، خوب راه حل پیدا کنند و خوب آن ها را اجرایی کنند، هشتشان گرو نهشان خواهد بود و طی یک فصل بارها از یک موضوع آسیب خواهند دید.
بابادی بیان کرد: فوتبال اقیانوسی بیکران از علم، دانش و تجربه است که هرچه در آن پیش رویم، هنوز راه زیادی برای رسیدن به اعماق و زوایای پنهانش وجود خواهد داشت.
انتهای پیام
نظرات