به گزارش ایسنا، سرطان پروستات زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های این غده در بدن مردان به‌طور غیرقابل‌کنترل رشد کنند. عوامل متعددی، از جمله سن، سابقه خانوادگی، و جهش‌های ژنتیکی، در این بیماری نقش دارند. یکی از ژن‌هایی که تاکنون تصور می‌شد تأثیر مهمی در ایجاد این سرطان دارد، BRCA۱ است. این ژن در روند ترمیم آسیب‌های DNA نقش دارد و پیش از این مشخص شده بود که جهش در آن می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان و تخمدان را افزایش دهد. به همین دلیل، برخی پژوهشگران گمان می‌کردند که این جهش ممکن است در بروز سرطان پروستات نیز نقش داشته باشد.

درمان سرطان پروستات به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که یکی از آن‌ها استفاده از داروهای مهارکننده PARP است. این داروها با جلوگیری از ترمیم آسیب‌های DNA در سلول‌های سرطانی، به مقابله با این بیماری کمک می‌کنند. تاکنون تصور می‌شد که مردانی که دارای جهش‌های ژنتیکی در BRCA۱ هستند، ممکن است به این داروها پاسخ بهتری بدهند. اما اگر این ژن نقشی در ایجاد سرطان نداشته باشد، شاید تجویز این داروها برای همه بیماران مبتلا به این جهش، ضروری نباشد.

محققان دانشگاهی در ژاپن و انگلیس برای بررسی این موضوع، داده‌های ژنتیکی ۴۵۰ مرد مبتلا به سرطان پروستات را که بین سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ در شمال غرب انگلستان تحت آزمایش قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. آن‌ها به‌طور خاص به دنبال جهش‌های ژنتیکی در چندین ژن مرتبط با ترمیم DNA، از جمله BRCA۱وBRCA۲، بودند تا مشخص شود کدام‌یک از این جهش‌ها ارتباط مستقیمی با بیماری دارد.

در این پژوهش، نمونه‌های ژنتیکی این بیماران برای بررسی جهش‌های موروثی (از طریق ارث) و اکتسابی (که در طول زندگی ایجاد شده‌اند) تحلیل شد. هدف از این کار، تعیین نقش دقیق این جهش‌ها در پیشرفت سرطان و ارزیابی تأثیر آن‌ها بر درمان‌های فعلی بود.

نتایج این پژوهش نشان دادند که برخلاف انتظار، جهش در ژن BRCA۱ نقش چندانی در شروع یا پیشرفت سرطان پروستات ندارد. در میان ۴۵۰ بیمار مورد بررسی، تنها دو نفر دارای جهش در این ژن بودند که یکی از آن‌ها همزمان دارای جهش در ژن ATM بود، عاملی که احتمالاً تأثیر بیشتری در سرطان داشته است. در مقابل، جهش در ژن BRCA۲ در تعداد بیشتری از بیماران دیده شد و به نظر می‌رسد که تأثیر قابل‌توجهی در شدت و گسترش بیماری دارد.

بررسی‌های بیشتر نشان دادند که جهش در ژن‌های ATM و BRCA۲ با گسترش سرطان به سایر نقاط بدن مرتبط است، اما چنین ارتباطی برای BRCA۱ مشاهده نشد. این یافته‌ها می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌های پزشکی تأثیر بگذارد، چرا که تاکنون بسیاری از بیماران دارای جهش BRCA۱ به‌عنوان گروهی پرخطر در نظر گرفته می‌شدند و تحت درمان‌های خاصی، از جمله داروهای مهارکنندهPARP، قرار می‌گرفتند.

اهمیت این پژوهش در آن است که می‌تواند به اصلاح راهکارهای درمانی و آزمایش‌های ژنتیکی برای بیماران مبتلا به سرطان پروستات کمک کند. بر اساس این یافته‌ها، پزشکان می‌توانند بر روی ژن‌هایی تمرکز کنند که نقش واقعی در بیماری دارند، مانند BRCA۲ وATM، و از تجویز غیرضروری برخی داروها برای بیمارانی که احتمالاً از آن‌ها سودی نمی‌برند، جلوگیری کنند.

همچنین، این تحقیق نشان می‌دهد که جهش‌های ژنی CDK۱۲ و BRCA۲ که قبلاً تصور می‌شد به‌طور مستقل عمل می‌کنند، ممکن است در برخی بیماران به‌طور هم‌زمان رخ دهند، موضوعی که می‌تواند مسیر تحقیقات آینده را تغییر دهد.

این مطالعه در مجله علمی BMJ Oncology منتشر شده است. این نشریه به انتشار تحقیقات پیشرفته در زمینه سرطان اختصاص دارد و یافته‌های آن می‌تواند به بهبود روش‌های تشخیص و درمان این بیماری کمک کند.

انتهای پیام