مجید مقدم در حاشیه کارگاه آموزشی تئاتر در جنوب خراسان رضوی، در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: تئاتر در بسیاری از شهرستان‌ها به فراموشی سپرده شده و به طفل رنجور و بیماری تبدیل شده است که شایسته این استان فرهیخته نیست.

وی با اظهار تأسف از اینکه تئاتر هنوز تا رسیدن به جایگاه اصلی راه زیادی در پیش دارد، بیان کرد: ما همیشه تجربه کسب می‌کنیم و این تجربه است که ما را فعال‌تر می‌کند. از سویی، جشنواره‌ها بستری برای تبادل فرهنگی بین گروه‌ها هستند که موجب می‌شوند بازیگران بهانه‌ای برای شروع فعالیت و تولید کارهایی پیدا کنند که آن‌ها را به راه روشن برساند.

این پیشکسوت تئاتر به خلأ آموزش در تئاتر شهرستان‌ها اشاره کرد، گفت: در کنار اجراهای متعدد باید ورک‌شاپ و کلاس‌های آموزشی برگزار شود. کارگردانان در وضعیت فعلی تنها پا در تاریکی مطلقی می‌گذارند که خودشان هم نمی‌دانند به چه مسیری می‌روند. آنها فقط مسائلی را شنیده‌اند و کلمات نامفهومی در ذهن‌شان است که هنوز نتوانسته‌اند آن‌ها را کنار هم بگذارند، ولی وقتی کلاس‌ها و آموزش‌های مختلف باشد، راه را روشن‌تر می‌کند و خودشان برای ادامه فعالیت راغب‌تر می‌شوند.

مقدم افزود: اغلب به کسانی که بیشتر روی صحنه می‌روند و کار بیشتری داشته‌اند، حرفه‌ای می‌گویند؛ اما در معنی واقعی، به کسی که از طریق این حرفه امرار معاش کند و تنها حرفه‌اش همین باشد، حرفه‌ای گفته می‌شود.

وی بیان کرد: در گذشته دولت معتقد بود این هنر درآمدزاست و نیازی نیست زیر پوشش باشد. این یک تفکر اشتباه بود و باید فعالان این عرصه مورد حمایت قرار گیرند.

این کارگردان تئاتر گفت: در شهرستان‌هایی که تئاتر تولید می‌شود، ابتدا باید کارگردان در جامعه نیازسنجی کند. کارگردان تنها باید درد را به مخاطب نشان دهد، اما درمانگر نیست و این درمان باید توسط مسئولان اتفاق بیفتد.

وی در ادامه با اظهار تأسف از اینکه برخی کارگردان‌ها اغلب برای دیده شدن به سمت کپی‌برداری می‌روند، گفت: این به دلیل خلأ متن است. اگر متن مطلوب باشد، این کپی‌برداری‌ها را شاهد نخواهیم بود.

مقدم تصریح کرد: در حال حاضر به‌ دلیل نبود نویسنده خوب، کارهای مطلوبی تولید نمی‌شود و به همین دلیل مجبورند کارهای قبلی را کپی‌برداری کنند. چون سوژه‌های جدیدی وجود ندارد، موجب می‌شود پیشرفت نکنند و فقط کپی‌برداری کنند.

وی افزود: به‌رغم اینکه در شهرستان‌ها هنرمندان دلسوز و توانمندی هستند، اما به دلیل مشکلات نقدینگی، برگزاری جشنواره‌ها در شهرستان‌ها به دست فراموشی سپرده شده است. اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نگاه درستی به شهرستان‌ها ندارد و به جای حمایت، تنها از کارهایی که به سختی اجرا می‌شود بیلان کار ارائه می‌دهند.

این کارگردان هنرهای نمایش اظهار کرد: علیرغم اینکه تئاتر هنر زنده است، اما مسئولان آن را یک ضرورت نمی‌دانند و ترجیح می‌دهند دوری کنند و بیشتر به سمت کارهایی بروند که ضبط و فیلتر شده باشد.

وی با اظهار تأسف از اینکه با وضعیت موجود تئاتر به قهقرا می‌رود، گفت: اگر در اغلب جشنواره‌هایی که در شهرستان‌ها اجرا می‌شود، شاهد کارهای ضعیفی هستیم چون در این حرفه قانون وجود ندارد.

مقدم اظهار کرد: به‌رغم اینکه در تئاتر باید قانون وجود داشته باشد تا افراد براساس تجربه، سابقه و تحصیلات فعالیت داشته باشند، اما اینگونه نیست و بسیاری بدون تجربه کارگردان می‌شوند و کیفیت برای‌شان مهم نیست. امیدوارم قانونی گذاشته شود تا افراد از فیلتر رد شوند تا کارهایی که تولید می‌کنند، قابل تحمل باشد.

وی افزود: هرچند وضعیت به نسبت گذشته بهتر شده و تئاتر در سبد فرهنگی خانواده‌ها قرار گرفته، اما وقتی تماشاچی به سالن می‌آید و کار ضعیفی که چارچوب ندارد را می‌بیند، مجدد زده می‌شود.

پیشکسوت تئاتر گفت: قواعد در تئاتر رعایت نمی‌شود و سالن‌هایی که در آنها بهترین و حرفه‌ای‌ترین تئاترها اجرا می‌شود، به خاطر مسائل مالی در اختیار افرادی قرار می‌گیرد که هیچ شناختی از این هنر ندارند و بدترین کارها را به نمایش می‌گذارند؛ این موجب می‌شود تماشاچی با تئاتر قهر کند.

وی ادامه داد: یکی از مشکلات اصلی که در تئاتر خراسان رضوی به چشم می‌خورد، خلأ آموزش‌های تخصصی و حرفه‌ای است. کارگردان‌ها و هنرمندان اغلب در شرایطی فعالیت می‌کنند که فاقد آموزش‌های لازم هستند و این موضوع باعث می‌شود که آن‌ها در تاریکی مطلقی حرکت کنند و نتوانند به درستی در مسیر خود پیش بروند. برگزاری ورک‌شاپ‌ها و کلاس‌های آموزشی می‌تواند به روشن‌تر شدن مسیر کمک کند و انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت‌های هنری ایجاد کند.

انتهای پیام