به گزارش ایسنا، روزنامه اینترنتی فراز نوشت: خلبان شدن و پرواز با هواپیما و هلیکوپتر تا چند سال پیش یک رویای دور از دست و غیرممکن به نظر می‌رسید، اما حالا با جستجوی «آموزش خلبانی» در گوگل، به ده‌ها نتیجه می‌رسید. فرقی نمی‌کند زن باشید یا مرد، جوان یا مسن، اگر پول کافی برای پرداخت شهریه‌ داشته باشید، می‌توانید در دوره‌های خلبانی ثبت‌نام کنید و به آرزوی‌تان برسید! حتی اگر پول و امکان ثبت‌نام ندارید،‌ شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید ۳۶ مرکز آموزش خلبانی و ۴۰ مرکز آموزش هوانوردی از سازمان هواپیمایی کشور تاییدیه و مجوز دارند.

انواع گواهینامه خلبانی از فوق سبک تا تجاری و مسافری!

برای کسانی که فقط عشق پرواز هستند، شرایط خاصی وجود ندارد. محدوده سنی هم از ۱۵ سال به بالا است و طبیعتا فرد باید سلامتی جسمی کافی داشته باشد. ولی اگر کسی بخواهد گواهینامه خلبانی پرواز تجاری یا مسافری بگیرد، شرط و شروط بیشتری برایش گذاشته شده است، از سن و سلامت جسمی تا بعضی تاییدیه‌ها از سازمان‌های مرتبط.

 گواهینامه خلبان خصوصی، گواهینامه خلبان تجاری، گواهینامه خلبان خط هوایی، گواهینامه خلبان بالگرد، گواهینامه خلبان چند موتوره به ترتیب از آسان به سخت هستند! طبیعتا خلبانی هواپیماهای جنگنده در مراکز خصوصی به افراد متفرقه آموزش داده نمی‌شود.

مربی‌های خلبانی هم مانند مربی‌های رانندگی باید گواهینامه بگیرند که دوره آن هم جداگانه تدریس می‌شود. کسانی که فکر می‌کنند فرصت شغلی این حوزه در ایران زیاد است می‌توانند در دوره مهندسی پرواز و دیسپچری شرکت کنند. دیسپچری و طراحی مسیر همان شغلی است که فرد باید در برج مراقبت می‌نشیند و هواپیما و خلبان را در زمین و آسمان اطراف فرودگاه به مسیر درست هدایت می‌کند.

خرید جت شخصی برای همه مجاز است، حتی شما!

گواهینامه خلبان خصوصی به فرد این امکان را می‌دهد که به عنوان خلبان هواپیمای تک موتوره با حداکثر شش سرنشین پرواز کند. این گواهینامه برای پرواز با هواپیمای تفریحی یا تجاری استفاده می‌شود؛ اما آیا در ایران هواپیما و جت شخصی اجازه پرواز دارند؟

شاید برایتان جالب باشد که بدانید اولین بار پس از انقلاب سال ۱۳۸۲ هیأت وزیران بنا به پیشنهاد وزارت راه وترابری و به استناد اصل ۱۳۸ قانون اساسی، آیین‌نامه مالکیت و بهره‌برداری‌ هواپیمای شخصی را تصویب کرد.

بر اساس این آیین‌نامه هر شخص حقیقی یا حقوقی با تابعیت جمهوری اسلامی ایران‌، می‌تواند با رعایت قوانین و مقررات‌ مربوط‌، هواپیمای شخصی بخرد و داشته باشد.
محمد محمدی‌بخش -رئیس سازمان هواپیمایی کشور- اردیبهشت امسال به شرق گفته بود خرید و فروش هواپیماهای جت ۷ نفره برای عموم آزاد است و در حال حاضر تاجرها، برخی از مسئولان، تیم‌های ورزشی و تیم‌های اقتصادی جزو کسانی هستند که از جت‌های خصوصی استفاده می‌کنند.

به گفته محمدی‌بخش هواپیماهای شخصی در ایران دو دسته هستند، یک گروه هواپیماهای سبک و فوق سبک که برای پرواز تفریحی و آموزشی استفاده می‌شوند و ۱-۲ نفره هستند.

دسته دیگر جت‌های ۶ و ۷ نفره مانند هوکر و فالکن که به‌عنوان هواپیمای بیزنس می‌توانند مجوز سفر و جابجایی بگیرند. این هواپیماها هم پرواز منطقه‌ای دارند و هم امکان پرواز دوربرد و محمدی‌بخش گفته بود: مدل‌های آن در ایران فراوان است!

مدرک خلبانی به‌جای مهندسی و پزشکی!

پویان که در یکی از شرکت‌های خصوصی دوره آموزش خلبانی فوق سبک و سبک را گذرانده است،‌ درباره هزینه‌های آموزشی می‌گوید: آموزش خلبانی هم دوره تئوری و عملی دارد. هزینه اولیه برای شروع حدود ۱۰۰ میلیون تومان است و اگر امروز ثبت‌نام کنید باید برای هر ساعت پرواز حداقل ۷ میلیون تومان کنار بگذارید که ۵۰ ساعت است. هزینه‌های جانبی را هم باید در نظر بگیرید و با دلار  ۸۰ هزار تومان، الان حداقل ۵۰۰ میلیون تومان نیاز دارید.

اگر بخواهید دوره CPL هم بگذرانید که اجازه داشته باشید فرد دیگری (غیر از اعضای درجه یک خانواده) هم در هواپیما باشد، باید ۷۰ ساعت پرواز کنید که هزینه کل حدود ۷۰۰ میلیون تومان می‌شود.

او تاکید می‌کند اگر بین دوره تئوری و عملی فاصله بیفتد، این هزینه‌ها بالا می‌رود چون رقم آن غیر از تورم به نرخ دلار هم بستگی دارد.
به گفته پویان معمولا دو گروه در این دوره‌ها شرکت می‌کنند، دسته اول کسانی هستند که از نظر مالی و موقعیت شغلی ثبات دارند و برای تفریح و علاقه خودشان خلبانی را یاد می‌گیرند و پرواز می‌کنند. دسته دوم دختر و پسرهای زیر ۲۵ سال هستند که نمی‌خواهند دانشگاه بروند و برای این‌که بگویند مدرکی دارند، در دوره‌های خلبانی شرکت می‌کنند. آن‌ها را پدر و مادرشان حمایت می‌کنند که به اندازه کافی پول برای این نوع آموزش دارند.
پرواز در بعضی محدوده‌ها مجاز نیست و پرواز بین دو شهر هم برای شرکت‌ها به‌صرفه نیست.

بی‌توجهی به استانداردها و سقوط هواپیماهای آموزشی

هرازگاهی خبرهایی از سقوط هواپیمای آموزشی و کشته شدن استاد خلبان منتظر می‌شود. پویان دلیل اصلی بیشتر این سقوط‌ها را بی‌توجهی به استانداردها می‌داند و توضیح می‌دهد: اگر دقت کنید بیشتر سقوط‌های هواپیمای سبک و فوق‌سبک حین آموزش است. این موضوع خیلی به تحریم ربطی ندارد.

آموزشگاه‌ها برای کاهش هزینه‌ها بعضی خطوط قرمز را رد می‌کنند. مثلا بعضی اوقات تا جایی که بتوانند تعویض قطعات را عقب می‌اندازند. موتور باید ۲۰۰۰ ساعت یک بار تعویض یا اورهال شود ولی با ۳۰۰۰ ساعت هم دوباره پرواز می‌رود. یا قطعه‌ای باید تعویض شود ولی تا جایی که امکان استفاده دارند، آن‌را به تاخیر می‌اندازند و احتیاط لازم نمی‌شود. استاد خلبان هم کارمند است و باید ساعت کاری را پر کند و نمی‌تواند پرواز نکند.

او در ادامه می‌گوید: طبیعتا نمی‌توان خطای انسانی و اشتباه استاد یا شاگرد را نادیده گرفت ولی اگر دقت کنید هواپیماهای سبک که سقوط می‌کنند، آموزشی هستند و خیلی کم پیش می‌آید که یک هواپیمای خصوصی سبک سقوط کند، در نهایت ناچار به فرود در شرایط سخت می‌شوند.

از خواستگاری تا جشن تعیین جنسیت در آسمان!

در ایران ۲۵۰ هواپیمای سبک و فوق‌سبک داریم که بیشتر آن‌ها در اختیار شرکت‌های آموزشی هستند. نگهداری، مجوزهای استفاده و پرواز هم به این شرکت‌ها داده می‌شود. یکی از کاربردهای این هواپیماها در جشن‌های مختلف است. هدیه ساعت-پرواز به‌عنوان کادوی تولد، اجاره پرواز همزمان دو هواپیما برای خواستگاری، جشن تعیین جنسیت و... مرسوم شده است.

پویان خیلی از آخر هفته‌هایش را به هدایت هواپیما برای چنین برنامه‌هایی می‌گذراند ولی می‌گوید هزینه آن به نسبت کشورهای دیگر خیلی پایین است. مثلا می‌توان با ۳ میلیون تومان یا کمتر ۲۰ دقیقه پرواز به کسی هدیه داد.

داستان هواپیمای خصوصی و جت خصوصی متفاوت است. اقتصاد ۲۴ اردیبهشت‌ماه امسال در گفتگو با یک خلبان و مدیرمسئول سایت پرواز نوشت: جت شخصی آن‌طور که تصور عموم است، در ایران وجود ندارد ولی بیش از ۲۰۰ نفر هواپیمای شخصی (سبک یا فوق‌سبک) دارند که برای پرواز با بیش از دو سرنشین هم محدودیت قانونی دارند.

سخنگوی سازمان هواپیمایی کشور حدودا این تعداد هواپیماهای شخصی داخل کشور را تایید کرده است. او گفته تقریبا ۲۵۰ فروند هواپیمای فوق‌سبک در کشور داریم که کاربرد آموزشی و تفریحی دارند.

در همین گزارش از قول یک منبع آگاه نوشته شده است که فقط یک فروند هواپییمای «آر جی ۸۵» VIP، با وزن ۴۰ تن برای ظرفیت بالای ۲۰ صندلی در ایران وجود دارد که از آن استفاده غیرتجاری و شخصی می‌شود.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام