به گزارش ایسنا، دانشمندان نوع جدیدی از حشره رباتیک ساخته‌اند که می‌تواند ۱۰۰ برابر طولانی‌تر از نسل‌های قبلی حشرات رباتیک پرواز کنند.

به نقل از لایوساینس، دانشمندان مؤسسه فناوری ماساچوست در حال طراحی حشرات رباتیکی هستند که می‌توانند روزی از کندوهای مکانیکی بیرون بیایند و گرده افشانی را با سرعتی زیاد انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که میوه‌ها و سبزیجات در سطح بی‌سابقه‌ای رشد می‌کنند. این فناوری جدید می‌تواند بدون آسیب رساندن به محیط زیست، عملکرد محصول را به طور چشمگیری افزایش دهد.

گرده افشانی مصنوعی فرآیندی است که از طریق آن انسان به صورت دستی گرده‌ها را از یک گل به گل دیگر منتقل می‌کند و پیشرفت‌هایی مانند گرده افشانی مکانیکی، از جمله‌ روش‌های در حال توسعه است. ایده استفاده از حشرات رباتیک جدید نیست، اما مشکلی که نسل‌های قبلی ربات‌های هم اندازه با آن مواجه بودند، عدم استقامت، سرعت و تطبیق‌پذیری هوایی آنها در مقایسه با زنبورها و سایر حشرات واقعی بود.

با این حال در مقاله‌ای که به تازگی منتشر شده است، مهندسان نشان دادند که می‌توانند طرحی با ویژگی‌هایی بسازند که محدودیت‌های فعلی در گرده افشانی مکانیکی را برطرف می‌کند.

به گفته دانشمندان، مدل‌های جدید می‌توانند ۱۰۰ برابر بیشتر از نسخه‌های قبلی پرواز کنند، در حالی که سبک‌تر هستند و امکان ذخیره‌سازی انرژی کافی با باتری را دارند. آنها افزودند که دقت و چابکی ربات‌ها بهبود یافته است، در حالی که فشار بر روی خمیدگی بال‌های آنها که به طور معمول در طول پرواز تجربه می‌شود، کاهش یافته است.

خم شدن بال، مشکل ربات‌ها است. این گروه باید اطمینان حاصل می‌کردند که بال‌های ربات‌هایی که خود سبک‌تر از گیره کاغذ هستند، نه تنها از طرح‌های گذشته پیشی می‌گیرد، بلکه حتی عملکرد بهتری نسبت به همتایان طبیعی خود دارد تا روش رشد محصولات را متحول کند.

کوین چن (Kevin Chen)، استادیار رباتیک در مؤسسه فناوری ماساچوست در بیانیه‌ای، گفت: میزان پروازی که ما در این مقاله نشان دادیم، احتمالا بیشتر از کل موارد پروازی است که گروه ما توانسته با این حشرات رباتیک به آن دست یابد. با بهبود طول عمر و دقت این ربات‌ها، ما به برنامه‌های بسیار هیجان‌انگیزی مانند گرده افشانی نزدیک می‌شویم.

حشرات رباتیک با استقامت بسیار بالاتر

این گروه در مقاله خود اذعان کردند که پهپادهایی به اندازه حشرات نیاز به بهبود قابل توجهی در طرح‌های قبلی داشته‌اند.

در طراحی قبلی مؤسسه فناوری ماساچوست، این حشره رباتیک از چهار واحد یکسان ساخته شده بود که هر کدام دارای دو بال بود که در مجموع هر کدام دارای هشت بال بودند. هیچ حشره‌ای وجود ندارد که هشت بال داشته باشد. در طراحی قدیمی، عملکرد هر واحد جداگانه همیشه بهتر از ربات مونتاژ شده بود.

از آنجایی که دستگاه شبیه همتای واقعی خود نبود، عملکرد آن نیز کاهش یافت. جفت بال نازک زنبورها به آن‌ها اجازه می‌دهد آزادانه و با سرعت پرواز کنند، در حالی که هشت بال روی همتای رباتیک آن باعث می‌شد که هوای بیش‌ازحدی در آنها دمیده شود که این باعث کاهش میزان ارتفاع گرفتن زنبور رباتیک می‌شود.

در حین آزمایش، یک دانشجو حتی گفت که پرواز با این نسخه آهسته‌ترین ۱۰۰۰ ثانیه‌ای بوده است که او در تمام عمرش سپری کرده است.
 

طراحی جدید مؤسسه فناوری ماساچوست این ربات را به نصف تقسیم کرد. هر یک از چهار واحد دارای یک بال شد. این ویژگی حرکت عمودی آن را تثبیت کرد و به آن اجازه داد تا بیشتر از قبل بلند شود. طراحی جدید با داشتن نیمی از بال‌های قبلی، امکان ذخیره‌سازی انرژی کافی را برای حمل سایر وسایل الکترونیکی مانند باتری فراهم کرد.

چن می‌گوید که هنوز کارهای زیادی برای بهبود بیشتر طراحی وجود دارد. به عنوان مثال، بال‌های زنبور عسل به خوبی توسط مجموعه‌ای بسیار پیچیده از عضلات کنترل می‌شود. این گروه می‌خواهد این سطح از تنظیمات دقیق را در آینده در کنار ادغام حسگرها، باتری‌ها و حتی قابلیت‌های محاسباتی طی پنج سال آینده در این ربات‌ها ادغام کند.

انتهای پیام