در میان شب‌های پرستاره شعبان، نوری در خانه‌ امیرالمؤمنین (ع) طلوع کرد که روشنی‌اش تا همیشه در تاریخ باقی ماند. میلاد حضرت عباس (ع)، ولادت ماه بنی‌هاشم، حکایت عشق، وفاداری و شجاعت است. کودکی که از همان ابتدا، نشانه‌های بزرگی در چهره‌اش موج می‌زد.

عباس (ع) از دامان مادری به نام ام‌البنین (س) شکوفا شد؛ مادری که درس ایثار و وفاداری را در جان و دل فرزندش نشاند. گویی از همان آغاز، او را برای روزهای سخت کربلا آماده کرده بودند. قامت رشیدش، نگاه نافذش و دست‌های استوارش، نوید مردی را می‌داد که برای همیشه در تاریخ، تجسم وفاداری باشد.

عباس (ع) تنها برادر نبود، تنها یک جنگاور نبود؛ او سایه‌ آرامش برای زینب (س)، تکیه‌گاه برای حسین (ع) و امید برای کودکان تشنه‌کام بود. میلادش، بشارت تولد مردی بود که در اوج عطش، وفاداری را معنا کرد و سقای کربلا شد.

ماه وفا، چراغ هدایت

میلاد حضرت عباس (ع)، فقط یک روز در تقویم نیست؛ بلکه جریانی زلال از معرفت و عشق است که در قلب عاشقان اهل‌بیت (ع) جاری می‌شود. او نه‌ تنها یک قهرمان میدان‌های نبرد بود، بلکه چراغی برای آنان است که به‌دنبال راه حقیقت و وفاداری‌اند.

از همان کودکی، عباس (ع) نگاهش را به برادر دوخت، گویی از همان ابتدا می‌دانست که راهش، راه حسین (ع) است. ادبش مثال‌ زدنی بود، چنان‌که هیچ‌گاه برادر را به نام صدا نکرد، بلکه همیشه با احترام، او را «مولای من» خواند. چه رابطه‌ی عمیقی! چه عشقی فراتر از برادری!

روزگار گذشت و عباس (ع) در کنار پدر، شمشیر زدن آموخت، در مکتب مادر، درس ایثار گرفت و در دامان حسین (ع)، عشق به ولایت را در جانش پروراند. تا اینکه روزی رسید که همه‌ این آموزه‌ها را در کربلا به نمایش گذاشت. روز عاشورا، روزی که ماه بنی‌هاشم در اوج وفاداری درخشید.

در رابطه به جایگاه والای حضرت ابوالفضل (ع) امام جمعه هیدج به خبرنگار ایسنا می‌گوید: یکی از بارزترین ویژگی‌های ایشان ولایت‌مداری است به طوری که در فرمایشی تاکید می‌کنند به خداوند سوگند! حتی اگر دست راستم را هم قطع کنید تا ابد از دین و امامم دفاع می‌کنم.

حجت‌الاسلام اسدالله زارعی با توضیح اینکه در روز قیامت شهدا به مقام و منزلت حضرت ابوالفضل غبطه خواهند خورد، ادامه داد: ایشان مطیع محض امام حسین (ع) بود و هیچ‌گاه برای امام زمان خود تعیین تکلیف نمی‌کرد.

عباس (ع)، قهرمان ایثار و ادب

چه کسی می‌تواند تصویر آن لحظه را از ذهن بزداید؟ لحظه‌ای که سقای دشت کربلا، با مشک پر از امید، به‌سوی خیمه‌ها بازمی‌گشت. اما دست‌هایش را از دست داد، مشکش را دریدند و جانش را در راه حسین (ع) نثار کرد. بااین‌حال، تا آخرین نفس، نام برادر را بر زبان داشت.

اما امروز، عباس (ع) زنده است. نامش، در دل‌ها حک شده و دست‌های بریده‌اش، نماد کرامت و شفاعت است. هرکس دلش گرفته باشد، کافی است به باب‌الحوائج توسل کند، تا معجزه‌ عشق را در زندگی‌اش لمس کند.

حضرت عباس (ع) تنها یک قهرمان تاریخ نیست، بلکه نوری است که تا قیامت در قلب‌های عاشقان اهل‌بیت (ع) می‌درخشد. نام او، یادآور غیرت و وفاداری است و پرچمش، همیشه بر فراز دل‌های شیعیان برافراشته خواهد ماند. او مردی بود که حتی در آخرین لحظات، به‌جای فکر به زخم‌های خویش، دلش برای حسین (ع) و لب‌های خشکیده‌ کودکان می‌تپید.

امروز، هرکس به درگاه باب‌الحوائج متوسل شود، بی‌شک دستان مهربان او را بر شانه‌ خود حس خواهد کرد. در سختی‌ها، در مشکلات، در گرفتاری‌ها، نام عباس (ع) آرامش‌بخش دل‌های بی‌قرار است. او نه‌تنها سقای کربلا بود، بلکه سیراب‌کننده‌ دل‌های حاجت‌مندان نیز هست.

رئیس حوزه علمیه برادران علوی هیدج نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با بیان این‌که وفاداری حضرت اباالفضل (ع) شهره عام و خاص است، عنوان می‌کند: وفاداری ایشان به امام حسین (ع) به حدی بود که تا آخرین لحظه شهادت اجازه نداد علم ایشان بر زمین بیفتد، زیرا سقوط پرچم به منزله سقوط لشگر تلقی می‌شد و وقتی پرچم را که به اندازه کف دست این بزرگوار باقی مانده بود، نزد یزید به عنوان غنیمت جنگی بردند، تحسین یزید را برانگیخت.

حجت‌الاسلام احمد صالحی با اشاره به این‌که از مهم‌ترین القاب حضرت عباس(ع)، باب‌الحوائج است، می‌افزاید: لقب باب‌الحوائج، یکی از القاب و صفات مشهور حضرت اباالفضل‌العباس(ع) در میان شیعیان است و می‌توان ادعا کرد که این لقب برای آن بزرگوار، بی‌اساس نیست و آن حضرت برای حوائج مسلمانان و اهل ایمان، بابی از رحمت بی‌منت الهی جهت نجات از سختی‌های دنیا و آخرت است.

امام جمعه سلطانیه نیز با بیان اینکه بصیرت، صلابت ایمان و همراهی با امام زمان خود، از شاخصه‌های مهم حضرت عباس(ع) است، می‌گوید: کربلا مثل جنگ احزاب میدان جنگ ترکیبی دشمن از لحاظ کمی و کیفی بود که علمدار کربلا با بصیرت و ولایت‌مداری دشمن را ناکام گذاشت.

حجت‌الاسلام سیدعمران حسینی‌نسب با بیان روایتی درباره تولد حضرت ابوالفضل العباس (ع) و نحوه مطلع شدن حضرت امیرالمومنین (ع)، ادامه می‌دهد: حضرت امیرالمومنین (ع) فرمودند اسمش عباس و کنیه ایشان، ابوالفضل، اما القاب او زیاد است که از جمله آنها قمر بنی‌هاشم و سقا است.

وی با اشاره به اینکه امام حسین (ع) بزرگ پاسدار اسلام و ارزش‌های اسلامی است که با قیام و نهضت خونین کربلا از اسلام دفاع کرد، متذکر می‌شود: حضرت عباس (ع) با رشادت و درایت خود موجب بقای اسلام شد.

انتهای پیام