شیخ حسین انصاریان شامگاه ۱۴ بهمن در آیین تجلیل از خود که با حضور امام جمعه دامغان، فرماندار، مدیرکل ورزش استان و جمعی از باستانی‌کاران دامغانی در زورخانه ذوالفقاری این شهر برگزار شد اظهار کرد: ورزش باستانی و زورخانه‌ای یک ورزش با معانی بلند و عمیق الهی است.

وی با اشاره به علاقه خود به ورزش‌های زورخانه‌ای در جوانی گفت: از ابتدای جوانی به ورزش‌های دو و والیبال علاقه زیادی داشتم و در زنگ‌های ورزش به این دو ورزش می‌پرداختم با این وجود علاقه من به ورزش‌های باستانی و زورخانه‌ای بیشتر از همه این‌ها بود.

وی ادامه داد در دوران جوانی به چند زورخانه در تهران می‌رفتم که یکی از آنها زورخانه شخص معروف و و متدینی به نام حاج علی در نزدیکی خیابان ری بود. زورخانه دیگری که رفت و آمد زیادی به آن داشتم در کوچه غریبان بود که یک زرگیر با صدای بسیار خوش داشت.همچنین زورخانه دیگر زورخانه سید در ابتدای خیابان بی‌سیم در میدان خراسان بود.

این واعظ برجسته با بیان اینکه من در زورخانه نکات بسیار پر ارزشی آموخته و دیده‌ام اضافه کرد: در آن زمان وقتی ورزشکاران وارد گود که می‌شدند ۱۰۰ تا ۱۵۰ بار شنا می‌رفتند و بعد از ورزش می‌دیدم که دایره زورخانه از اشک چشم آنها نشانه برمی‌داشت و این بدان معنا است که ورزشکار با این ورزش با پروردگار و اهل‌بیت(س) متصل می‌شد و چنین اتصالی تنها مخصوص ورزش زورخانه‌ای است.

وی ادامه داد: من تاکنون به ۲۷ کشور در پنج قاره جهان سفر کرده و ورزش‌های زیادی از نزدیک دیده‌ام اما هیچ ورزشی عرفانی‌تر و باحال‌تر از ورزش زورخانه‌ای نبوده است.

تحلیل انصاریان از برخی آیین‌های زورخانه

انصاریان با بیان اینکه اشعاری که در "سر دم" خوانده می‌شود ورزشکار را با پروردگار و اهل بیت متصل می‌کند ادامه داد: ورزش باستانی و گود زورخانه، زنگ بیداری برای همه و خصوصاً جوان است.

وی از وجود نوعی رهایی و آزادگی در ورزش زورخانه‌ای خبر داد و گفت: حضور در گود زورخانه به این معنا است که ما ورزشکاران خود را از همه مردم کوچکتر و پایین‌تر می‌دانیم. یعنی اهل تکبر نبوده و خود را بالاتر از دیگران نمی‌دانیم.

این باستانی‌کار پیشکسوت افزود: ورزشکار در گود زورخانه نشان می‌دهد که بالاتر از دیگران نیست. نه تنها اهل تکبر نیست بلکه فروتن‌ترین و متواضع‌ترین مردم است.

وی ادامه داد: ورزشکار باستانی وقتی در گود زورخانه سر بر خاک می‌ساید، به خدا می‌گوید تا آخر عمر از سجده و ستایش تو دست بر نمی‌دارم.

وی به آیین "چرخ‌زدن" در ورزش باستانی پرداخت و ادامه داد: ورزشکار باستانی در چرخ زدن خطاب به خداوند باری‌تعالی می‌گوید در حقیقت به دور تو،  قرآن تو، ائمه و پیامبران تو می‌گردم.

انصاریان با اشاره به آیین"پا زدن" در ورزش باستانی خاطرنشان کرد: پا زدن در این ورزش، یک حرکت ریتم‌دار و بسیار چشم‌نواز و زیبا است و  ورزشکار از طریق آن می‌گوید خدایا من نیز پا به پای موجوداتت حرکت می‌کنم. ما در ورزش زورخانه‌ای و با پا زدن نشان می‌دهیم قدم‌هایمان در راه خدا است."پا زدن"، گویای این است که ورزشکار از گام زدن در مسیر ناصواب و منفی فراری‌ست و قدم‌های مثبی برای پدر، مادر، خانواده و ملت و کشورم برمی‌دارم.

علایق ورزشی شیخ حسین انصاریان و ۳ زورخانه‌ای که به آن می‌رفت

وی از زورخانه به عنوان مدرسه عشق و ادب نام برد و اظهار کرد: زورخانه مدرسه ادب آموختن است و برای همین است که ورزشکاران در بدو ورود به زورخانه از حاضران و بزرگان رخصت ورود می‌گیرند و حاضران را مورد احترام قرار می‌دهند.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین انصاریان با بیان اینکه اشعاری که در زورخانه خوانده می‌شود نه تنها ورزشکاران بلکه تماشاگران را نیز به سرچشمه عشق و معرفت یعنی خداوند متعال و اهل‌بیت(س) و خصوصا سیدالشهدا و حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)وصل می‌کند.

وی با ابراز خرسندی از حضور در زورخانه دامغان گفت: اگر شرایط سنی اجازه می‌داد وارد گود شده و به ورزش می‌پرداختم اما زورخانه من در حال حاضر، منبر است.

شیخ انصاریان با بیان اینکه علاقه بسیار زیادی به مردم و کشورم دارم اظهار کرد: به دلیل این علاقه در همه این سال‌ها از هر شهری که دعوت شدم پذیرفتم.

وی در پایان از وزیر ورزش خواست: توجه بیشتری به ورزش باستانی و زورخانه‌ای در جای جای کشور شود.

این پیشکسوت ورزش باستانی خواستار همگانی کردن و تقویت زیرساخت‌های این ورزش در کشور شد و گفت: ورزشکار در ورزش زورخانه‌ای بدن و رفتاری الهی پیدا می‌کند.

وی با مقایسه فضای زورخانه با دیگر ورزشگاه‌ها تصریح کرد: در ورزش‌های دیگر گاه شاهد برخی ناسزاگویی‌ها و حتی درگیری ورزشکاران با همدیگر هستیم این در حالی‌ست که زورخانه جای صفا، احترام، تواضع، فروتنی و اتصال با پروردگار است.

چرخ زدن

فیلم‌ها از خلیل‌نژاد خبرنگار ایسنا

انتهای پیام