گروهی از روان‌شناسان و پژوهشگران به بررسی نقش دو زبانگی در کودکان با تمرکز ویژه بر کودکان مبتلا به اوتیسم پرداختند. این گروه بر اساس نمونه‌ای از ۱۱۲ کودک بین ۷ تا ۱۲ سال، تاثیرات شناختی صحبت کردن به دو یا چند زبان را مورد بررسی قرار داد.
آنان پیوندهای امیدوارکننده‌ای بین چندزبانگی و بهبود عملکرد اجرایی پیدا کردند؛ چندزبانگی با بهبود عملکرد اجرایی و به نوبه خود با بهبود علائم اوتیسم مرتبط است.
عملکرد اجرایی به مهارت‌های ذهنی ضروری برای تمرکز، برنامه‌ریزی، به خاطر سپردن دستورالعمل‌ها و انجام چندوظیفه‌ای اشاره دارد. در حالی که این مهارت‌ها در طول زمان رشد می‌کنند، کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب با چالش‌هایی در عملکرد اجرایی مواجه می‌شوند که می‌تواند بر توانایی آنان در انجام وظایف روزانه و سازگاری با موقعیت‌های جدید تاثیر بگذارد و به نظر می‌رسد دوزبانگی در این زمینه تاثیر مثبتی دارد.
مزایای دوزبانگی منحصر به کودکان مبتلا به اوتیسم نیست، بلکه به نظر می‌رسد، صحبت کردن به بیش از یک زبان به همه بچه‌ها تقویت شناختی ارائه می‌دهد و مهارت‌هایی را تقویت می‌کند که برای شکوفایی در مدرسه و محیط‌های کاری آینده ضروری هستند.
این مزایای دوزبانگی فراتر از دوران کودکی است و بر انعطاف‌پذیری شناختی و سازگاری در بزرگسالی نیز تاثیر می‌گذارد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که افراد چندزبانه مهارت‌های حل مسئله قوی‌تری پیدا می‌کنند و در طول زمان حافظه را بهبود می‌بخشند و برای افراد اوتیستیک، ممکن است به عملکرد تحصیلی بهتر، افزایش سازگاری در محل کار و بهبود تعاملات اجتماعی تبدیل شود.
محققان بر این باورند که تمرین مداوم شناختی مدیریت دو زبان مسیرهای عصبی مرتبط با انعطاف‌پذیری و تصمیم‌گیری را تقویت می‌کند.
نتایج مقاله «آموزش چندزبانه در مدارس ایران: فرا تحلیل کیفی» منتشرشده در پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی نشان داد که چندزبانگی ویژگی جدیدی از تعامل اجتماعی انسان در مورد آموزش نیست اما استفاده از چندین زبان از اشکال و الگوها، ماهیت آن را متمایز می‌کند. یافته‌های این پژوهش نشان داد، پژوهش‌های انجام گرفته نارسایی‌هایی کمی و کیفی متعددی دارند که لازم است در تحقیقات آتی جبران شود.
انتهای پیام
نظرات