در این مجال مطلب محبوبه کوشا، کارشناس سلامت نوجوانان معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز پیرامون اهمیت بهداشت گوش در میان دانش‌آموزان می‌خوانیم.
گوش اندام شنوایی انسان و وظیفه آن، دریافت امواج صوتی و حفظ تعادل بدن است. چنانچه گوش دچار آسیب، اختلال و یا بیماری شود، سلامت عمومی بدن، در معرض خطر قرار می‌گیرد.
راهکارهای رعایت بهداشت گوش
از شنیدن صداهای بلند خودداری شود.
همیشه باید گوش‌ها را پاکیزه و تمیز نگاه داشت.
عوارضی چون ترشح از گوش، خارش، درد، وز وز گوش، همچنین سرگیجه، بیهوشی، بیخوابی، ممکن است علایمی از بیماری گوش باشد، بنابراین توصیه می‌شود به پزشک مراجعه شود.
از وارد کردن جسم نوک تیز به گوش پرهیز شود. چنانچه یک جسم خارجی در گوش فرو رفت، لازم است از سوی پزشک خارج شود.
بدون تجویز پزشک، از به کار بردن دارو و ریختن قطره‌های مختلف در گوش پرهیز شود.
برای پیشگیری از اختلالات شنوایی، علاوه بر درمان زودرس بیماری‌های عفونی گوش، لازم است دست کم سالانه دو بار، دانش‌آموزان از سوی پزشک و یا افراد دارای صلاحیت دیگر نظیر مراقبان سلامت، مورد سنجش شنوایی قرار گیرند تا در صورت بروز اختلالات، عارضه مشخص شود. چرا که اختلال در شنوایی، مانع بزرگی برای رشد استعداد، یادگیری، پیشرفت تحصیلی، نحوه ارتباط با دوستان و جامعه به وجود می‌آورد.
نشانه‌های هشداردهنده در مورد سلامت گوش دانش‌آموزان برای معلم یا مراقب سلامت
هنگامی که دانش‌آموز برای بهتر شنیدن، دست خود را پشت گوشش می‌‍گذارد و لاله آن را به جلو خم می‌کند.
هنگامی که دانش‌آموز، یک طرف سرش را به سمت شخص صحبت کننده بر می‌گرداند تا از گوش سالم خود برای شنیدن کمک بگیرد.
وقتی که دانش‌آموز هنگام پاسخ دادن به گفته‌های شفاهی معلم، رفتاری غیر عادی بروز می‌دهد.
به شرکت در فعالیت‌های کلاس علاقه‌ای ندارد، زیرا او از درس چیزی نمیشنود و در نتیجه نمی‌فهمد و در پاسخگویی و شرکت در فعالیت‌های کلاسی، اعتماد به نفس و علاقه لازم را ندارد.
نظم کلاس را رعایت نمی‌کند، زیرا صحبت‌های معلم را درست نمیشنود، بنابراین کوشش می‌کند با انجام کارهای دیگر وقت خود را در کلاس بگذراند.
در تکلم کندی دارد، یعنی دانش‌آموز لغات و عباراتی به کار می‌برد که ویژه سنین پایین تر است.
با مشاهده این علائم، معلم باید مسئله شنیداری دانش‌آموز را بررسی کرده و در صورت لزوم او را برای سنجش شنوایی به افراد متخصص معرفی کند.
راهنمای سنجش شنوایی با آزمایش «نجوا»
یکی از بهترین روش‌های غربالگری کم شنوایی، آزمایش «نجوا» است. دانش‌آموز را در یک اطاق خلوت نشانده و در فاصله ۶۰ سانتی متری قرار بگیرید و از او بخواهید که یک گوش خود را با دست ببندد، سپس پشت سر یا پهلوی فرد به نحوی قرار بگیرید که او نتواند لب خوانی کند. در ادامه با گفتن کلمات دو سیلابی مثل ماشین، کتاب، کودک و موارد مشابه به صورتی که کلمات با استفاده از بازدم گفته شود و صدایی تولید نشود، ادا شود.
اگر دانش‌آموز بتواند کلمات را تکرار کند، شنوایی قابل قبولی دارد و در غیر این صورت دچار اختلال شنوایی است و باید او را برای آزمایش‌های دقیق‌تر، به متخصص معرفی کرد. چه بسا دقت، توجه و علاقه معلم نسبت به شناسایی و تشخیص مشکلات دانش‌آموزان، یعنی کسانی که دست کم اشکالات قابل اصلاحی دارند، می‌تواند آنان را از خطر ترک تحصیل یا اخراج شدن از مدرسه، نجات دهد.
باید در نظر داشت دانش‌آموزانی که مشکل آنان با سمعک یا عینک رسیدگی و کلاس خصوصی جبران می‌شود، استثنایی نیستند، اما اگر به مشکلات آنان توجه نشود چه بسا در زمره دانش‌آموزان استثنایی قرار گیرند.
تلاش معلم برای شناخت مشکل اصلی دانش‌آموز در صورت بروز رفتار نامناسب یا عقب افتادگی درسی می‌تواند بسیار راهگشا باشد.
انتهای پیام
نظرات