به گزارش ایسنا، روزنامه فایننشیال تایمز در گزارشی نوشت: شرکت دولتی «تامین انرژی برای اروپا» (Sefe) که در سال ۲۰۲۲، پس از نجات واحد سابق شرکت گازپروم توسط دولت آلمان، ایجاد شد، ۵۸ محموله ال‌ان‌جی روسیه را از طریق پایانه دانکرک فرانسه، در سال ۲۰۲۴، خریداری کرده است.

طبق گزارش گروه‌های محیط زیست آلمانی، نهاد غیردولتی رازوم اوکراینی (Razom We Stand) و اندیشکده بلژیکی «بوند بتر لیف‌میلیو» (Bond Beter Leefmilieu)، این رقم، شش برابر محموله‌هایی است که شرکت Sefe، در سال ۲۰۲۳، از طریق دانکرک خریداری کرده بود.

آمار مذکور، غیرممکن بودن ردیابی کشور مبدا گاز طبیعی را که پس از تحویل محموله‌های ال‌ان‌جی،  وارد شبکه خط لوله اتحادیه اروپا می‌شود، نشان می‌دهد.

اتحادیه اروپا برخلاف نفت و زغال‌سنگ، واردات ال‌ان‌جی یا گاز طبیعی روسیه از طریق خط لوله را ممنوع نکرده است، اما حذف کامل واردات گاز روسیه تا سال ۲۰۲۷ را هدف گذاری کرده است تا پوتین را از درآمد گازی محروم کند و برای سوخت‌های فسیلی، دیگر هرگز به روسیه وابسته نباشد.

اما عدم امکان ردیابی گاز پس از ورود محموله‌های ال‌ان‌جی به شبکه خط لوله اتحادیه اروپا، تلاش‌های برخی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای اعمال ممنوعیت کامل علیه واردات ال‌ان‌جی روسیه به این بلوک را با مشکل مواجه کرده است. این مسئله جدا از نیاز اتحادیه اروپا به واردات حجم بسیار بیشتری از گاز طبیعی، برای جبران کمبود ناشی از محدود شدن عرضه گاز روسیه است.

شرکت Sefe آلمان در توضیح گزارش سازمان‌های غیردولتی، به فایننشیال تایمز گفت: پس از تحویل به شبکه گاز اروپا، مولکول‌ها قابل ردیابی نیستند. بنابراین نمی‌توان فهمید که گازی که در دانکرک تحویل داده می‌شود، دقیقا از کجا سر در می‌آود.

بر اساس گزارش اویل پرایس، اتحادیه اروپا در ماه‌های اخیر، واردات ال‌ان‌جی روسیه را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. افزایش سهم ال‌ان‌جی روسیه در واردات اتحادیه اروپا، در حالی روی داده که چندین کشور عضو این بلوک، در پی راه‌هایی برای محدود کردن اتکای اروپا به محموله‌های ال‌ان‌جی روسیه هستند.

انتهای پیام