«نوذر شفیعی» در گفتوگو با ایسنا با اشاره به سفر «سید عباس عراقچی» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به افغانستان در روز یکشنبه گفت: معتقدم مسائل ایران و افغانستان به هم مرتبط هستند و نمیتوان یک مساله را حل کرد، بدون اینکه مساله دیگر حل شده باشد. مثلا یکی از دغدغههای ما مساله آب است و اگر مساله آب حل نشود، درباره مساله مهاجران هم نمیتوان توافق کرد. این رویکرد همکاریهای اقتصادی دو کشور را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
وی ادامه داد: با اینکه هر دو کشور در حوزه اقتصادی به هم نیاز دارند، اما عدم موفقیت و حل و فصل سایر مسائل، روی موضوعات اقتصادی هم تاثیر میگذارد. به علاوه، این تنشها اراده ایران در به رسمیت نشناختن حکومت طالبان را بیشتر تقویت میکند و اگر روزنهای برای به رسمیت شناختن طالبان وجود داشته باشد با حل نشدن این چالشها از بین میرود.
شفیعی گفت: یکی دیگر از آثار منفی عدم حل و فصل مسائل میان دو کشور این است که راه برای نیروهای افراطی که منشا آنها در افغانستان و پاکستان است برای ایجاد ناامنی در مرزها و داخل ایران باز میشود، از این رو مسائل به هم گره خورده است و اگر ایران و افغانستان قرار است چالشهایشان حل شود، باید این مسائل را در یک بسته ببینیم و تلاش شود میان دو کشور یک رابطه پایدار شکل گیرد.
این کارشناس مسائل منطقه تصریح کرد: در کنار همه این موضوعات یک سری نگرانیهای کلیتر هم در روابط دو کشور وجود دارد که عمدتا به نوع حکومتها و ایدئولوژی رایج در ایران و افغانستان برمیگردد. هنوز این اطمینان برای ایران ایجاد نشده که حکومت طالبان با آن شکل از ایدئولوژی خود میتواند شریک مطمئن و بلند مدتی برای ایران باشد. هنوز نمیدانیم طالبان با پیشنهاد ایران برای تشکیل دولت فراگیر موافق است یا نه چون از دید ایران فقط تشکیل چنین دولتی، رابطه با ثبات ایجاد میکند چون عدم تشکیل این دولت موجب بیثباتی در افغانستان میشود و فرصت همکاری را از بین میبرد.
وی با اشاره به اظهارات وزیر خارجه ایران درباره نتایج سفرش به افغانستان گفت: به نظر میآید مذاکرات خوبی در کابل انجام شده است و آقای عراقچی میگوید مقامات افغانستانی فراتر از یک اختلاف عادی بین ایران و افغانستان به موضوعات نگاه میکنند و اخلاقیات را هم وارد مذاکره کردند. آنها بستن آب بر روی ایران را امری غیراخلاقی و غیر شرعی قلمداد کردند و متاثر از این دیدگاه انتظار دارند ایران هم با مساله مهاجران از زاویه اخلاقی و اسلامی نگاه کند.
شفیعی در پاسخ به اینکه «به نظر میآید روابط و تعامل دو کشور به ویژه از سوی طالبان نوعی گروکشی برای رسیدن به خواستههایشان است»، اظهار کرد: حتی اگر بر این اساس باشد باز هم یک منطق عقلانی دارد. به هر حال کشورها به منافع ملی خود فکر میکنند، ضمن اینکه تلاش میکنند درجهای از منافع ملی طرف مقابل را در نظر بگیرند و آن را درک کنند. از این رو معتقدم تعامل میان ایران و حکومت طالبان احساسی نیست بلکه از درصد قابل توجهای از منطق و عقلانیت برخوردار است.
انتهای پیام
نظرات