«اکرم آستانی» در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن اشاره به این که ویروس انسانی متاپنوموویروس (HMPV)، نخستین بار در سال ۲۰۰۱ شناسایی شد، گفت: این ویروس یکی از ویروس‌های تنفسی است که می‌تواند دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی را درگیر کند.

وی با اشاره به این که این ویروس احتمالاً پیش از این نیز وجود داشته اما به دلیل محدودیت‌های تشخیصی شناسایی نشده بود، می‌تواند تمامی گروه‌های سنی را مبتلا کند، اظهار کرد: اما در این میان کودکان، سالمندان و افرادی که دارای نقص سیستم ایمنی هستند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

این ویروس‌شناس با اشاره به این که علائم شایع این بیماری شامل سرفه، تب، احتقان یا گرفتگی بینی و تنگی نفس است و در مواردی ممکن است بیماری به برونشیت یا پنومونی پیشرفت کند، گفت: این ویروس به عنوان یکی از علل مهم عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی شناخته می‌شود.

وی افزود: دوره کمون این بیماری به طور معمول سه تا شش روز است و شدت علائم بسته به وضعیت سیستم ایمنی فرد متفاوت خواهد بود.

آستانی با بیان این که ویروس HMPV از طریق تماس نزدیک با افراد آلوده مانند دست دادن، مواجهه با ترشحات ناشی از سرفه و عطسه یا تماس با اشیاء و سطوح آلوده و سپس دست زدن به دهان، بینی یا چشم‌ها منتقل می‌شود، اظهار کرد: این ویروس می‌تواند به طور هم‌زمان با ویروس‌های دیگری مانند آنفلوآنزا و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) در فصول شیوع عفونت‌های تنفسی گردش داشته باشد.

این ویروس شناس اظهار کرد: ضعف سیستم ایمنی یکی از عوامل اصلی افزایش خطر ابتلا به این ویروس است.

آستانی با بیان این که روش‌های تشخیصی برای شناسایی این ویروس عمدتاً شامل PCR و الایزا است که با نمونه‌برداری از مخاط بینی یا گلو انجام می‌شود، تصریح کرد: در آمریکا آزمایش‌های مرتبط با HMPV به صورت روتین انجام نمی‌شود و تنها در موارد خاص از روش‌هایی مانند NAAT یا شناسایی آنتی‌ژن با استفاده از ایمنوفلورسانس یا آنزیم ایمونواسی بهره گرفته می‌شود.

وی افزود: در ایران، این ویروس در کیت‌های مالتی‌پلکس ۲۱گانه برای بررسی ویروس‌های تنفسی رصد می‌شود، اما همچنان تشخیص آن به طور گسترده انجام نمی‌شود و سهم آن در میان ویروس‌های شناسایی‌شده بسیار اندک است.

این ویروس شناس با اشاره به این که برای این ویروس درمان اختصاصی و واکسن پیشگیری ‌کننده‌ای وجود ندارد و اقدامات درمانی تنها به صورت حمایتی و علامتی انجام می‌شود، تصریح کرد: این اقدامات شامل مصرف داروهای تب‌بر، استراحت و در صورت بروز عفونت‌های ثانویه، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است.

وی افزود: در موارد حاد که احتمال بروز برونشیولیت، برونشیت یا ذات‌الریه وجود دارد، پزشکان ممکن است از روش‌های بیشتری مانند برونکوسکوپی یا عکس‌برداری قفسه سینه استفاده کنند.

آستانی در خصوص راه‌های پیشگیری از ابتلا به این ویروس تصریح کرد: اقدامات پیشگیرانه شامل شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه، خودداری از لمس چشم، بینی و دهان با دست‌های شسته‌نشده، استفاده از ماسک هنگام حضور در اماکن عمومی یا تماس با افراد بیمار، پوشاندن دهان و بینی هنگام عطسه و سرفه و خودداری از تماس نزدیک با افراد دارای علائم بیماری است.

این ویروس شناس با اشاره به این که تمیز کردن سطوح آلوده مانند دستگیره‌های در و وسایل مشترک و اجتناب از استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند قاشق، چنگال و لیوان می‌تواند از انتقال بیماری جلوگیری کند، اظهار کرد: رعایت این موارد در محیط‌های عمومی، مدارس و بیمارستان‌ها اهمیت زیادی دارد.

وی افزود: با وجود این که این ویروس به طور کلی خطرناک یا کشنده محسوب نمی‌شود، در افرادی که دارای نقص سیستم ایمنی هستند احتمال بروز مشکلات ثانویه مانند عفونت‌های باکتریایی و بیماری‌های شدیدتر بیشتر است.

آستانی تصریح کرد: در استان یزد، اگرچه آزمایش‌های مرتبط با این ویروس انجام نمی‌شود، اما هیچ مدرکی از افزایش موارد ابتلا به HMPV وجود ندارد و نگرانی خاصی در این زمینه مطرح نشده است.

وی با بیان این که بررسی‌ها نشان می‌دهد که افزایش عفونت‌های تنفسی در این استان بیشتر به دلیل ویروس‌هایی مانند راینوویروس، آنفلوانزا و زیرسویه‌های کرونا بوده و ارتباطی با HMPV ندارد، اظهار کرد: ظرفیت بیمارستان‌های این استان برای مدیریت بیماران مبتلا کافی است و نیازی به اقدامات ویژه احساس نمی‌شود.

این ویروس شناس با اشاره به این که HMPV به طور کلی علائم خفیفی دارد و تنها در افرادی که دارای ضعف سیستم ایمنی هستند ممکن است به عوارض جدی منجر شود، اظهار کرد: رعایت اصول بهداشتی و پیشگیرانه مهم‌ترین راهکار برای جلوگیری از انتشار این ویروس است و در صورت ابتلا، اقدامات درمانی حمایتی می‌تواند علائم بیماری را کنترل کند.

انتهای پیام