• شنبه / ۶ بهمن ۱۴۰۳ / ۱۱:۱۴
  • دسته‌بندی: اصفهان
  • کد خبر: 1403110603985
  • خبرنگار : 51012

سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر؛ راهکاری برای کاهش ناترازی انرژی

سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر؛ راهکاری برای کاهش ناترازی انرژی

ایسنا/اصفهان ایران با ظرفیت‌های بالای انرژی‌های تجدیدپذیر، نیازمند برنامه‌ریزی، سرمایه‌گذاری، حمایت قانونی و توسعه فرهنگ استفاده از انرژی‌های پاک است تا از ناترازی انرژی، کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و ایجاد اشتغال پایدار بهره‌برداری کند.

با افزایش روزافزون تقاضای انرژی در جهان و محدودیت منابع فسیلی، تمرکز بر استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به‌عنوان راهکاری پایدار برای تامین انرژی، اهمیت بسیاری یافته است. منابعی همچون خورشید، باد، آب و زیست‌توده به‌دلیل برخورداری از ظرفیت نامحدود و تولید نشدن آلودگی‌های زیست‌محیطی، جایگاه ویژه‌ای در برنامه‌ریزی‌های انرژی بسیاری از کشورها پیدا کرده‌اند.

در این میان، ایران با برخورداری از پتانسیل‌های عظیم انرژی تجدیدپذیر، به‌ویژه انرژی خورشیدی و بادی، می‌تواند گام‌های مؤثری در کاهش وابستگی به منابع فسیلی و بهبود پایداری زیست‌محیطی بردارد. با این حال، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر با چالش‌های متعددی نیز همراه است که از جمله می‌توان به نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه بالا، نبود زیرساخت‌های مناسب و ناترازی در تامین و توزیع انرژی اشاره کرد. این ناترازی ناشی از تغییرات فصلی و نوسانات تولید انرژی تجدیدپذیر می‌تواند مشکلاتی در پایداری سیستم انرژی ایجاد کند. در این گزارش به تحلیل تاثیر توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر بر کاهش ناترازی انرژی و راهکارهای مدیریت چالش‌های مرتبط پرداخته و با ساسان صفریان، دکترای مدیریت و آینده‌پژوهی انرژی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر؛ راهکاری برای کاهش ناترازی انرژی

انرژی‌های تجدیدپذیر چگونه باعث رفع چالش‌های ناترازی انرژی می‌شود؟

انرژی‌های تجدیدپذیر با کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، تنوع‌بخشی به منابع انرژی، افزایش تاب‌آوری در برابر بحران‌ها، ذخیره‌سازی مؤثر انرژی و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی، نقش کلیدی در رفع ناترازی انرژی دارند. این منابع مانند انرژی خورشیدی و بادی، با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته ذخیره‌سازی و شبکه‌های هوشمند، می‌توانند انرژی پایدار و قابل‌اعتمادی برای جوامع فراهم کنند. ایران با بیش از ۳۰۰ روز آفتابی در سال، ظرفیت بی‌نظیری برای استفاده از انرژی خورشیدی دارد. این انرژی به دلیل گستردگی، ارزانی، سازگاری با شرایط اقلیمی و نقش مهم در پدافند غیرعامل، بهترین گزینه برای جبران ناترازی انرژی کشور است. درعین‌حال، مدیریت چالش‌هایی همچون سرمایه‌گذاری ناکافی، زیرساخت‌های ضعیف، و برنامه‌ریزی نامناسب، ضروری است تا بتوان از این ظرفیت‌ها به بهترین شکل استفاده کرد و گامی مؤثر در جهت کاهش بحران‌های انرژی برداشت.

رابطه ایران با کشورهای دنیا در زمینه نحوه بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر چگونه است؟

رابطه ایران با کشورهای دنیا در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر، به‌ویژه در حوزه انرژی خورشیدی و بادی، در حال پیشرفت است. موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی غنی ایران، آن را به کشوری با پتانسیل بالا در این حوزه تبدیل کرده است. ایران با کشورهایی مانند چین، آلمان و امارات همکاری‌هایی داشته و پروژه‌هایی همچون مزرعه‌های خورشیدی در جنوب و شرق کشور و مزارع بادی در سیستان و بلوچستان اجرا شده است. بااین‌حال، تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی مانع جذب سرمایه‌گذاری و فناوری‌های نوین شده‌اند. دولت ایران با تغییر سیاست‌ها و ارائه مشوق‌هایی مانند تسهیلات ویژه، در تلاش برای تقویت بهره‌برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر است، همچنین پروژه‌هایی برای توسعه زیرساخت‌های شبکه‌های برق و بهبود کارایی آن‌ها در حال اجرا است. همکاری با سازمان‌های بین‌المللی مانند آژانس بین‌المللی انرژی و برنامه‌های تغییرات اقلیمی نیز بخشی از تلاش‌های ایران در این زمینه است. مهم‌ترین چالش در تعاملات ایران با کشورهای خارجی، تحریم‌ها و مسائل سیاسی است که مانع ورود سرمایه‌گذاری‌های خارجی شده‌اند. با تغییر رویکرد در سیاست خارجی و استفاده از ظرفیت‌های موجود، ایران می‌تواند سرمایه‌گذاری‌های بیشتری جذب کرده و ناترازی انرژی را به شکل مؤثرتری بهبود دهد.

کشور ما چه میزان زیرساخت لازم برای اجرای این طرح را دارد؟

ایران با موقعیت جغرافیایی و منابع طبیعی غنی، یکی از پرپتانسیل‌ترین کشورها برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر است. استان‌هایی مانند یزد، کرمان و سیستان و بلوچستان به دلیل تابش خورشیدی بالا و بادخیز بودن، ظرفیت مناسبی برای تولید انرژی خورشیدی و بادی دارند. این منابع می‌توانند علاوه بر تأمین انرژی پایدار، فرسودگی شبکه برق را کاهش دهند و با تمرکز بر تولید و مصرف محلی، در راستای اهداف پدافند غیرعامل نیز مؤثر باشند. بااین‌حال، زیرساخت‌های فنی و شبکه‌های انتقال برق در برخی مناطق نیاز به بهبود جدی دارند تا بتوان انرژی تولیدی را به‌صورت کارآمد توزیع کرد. چالش‌های اصلی ایران در این حوزه شامل تحریم‌های بین‌المللی، مشکلات اقتصادی، و ناهماهنگی در سیاست‌گذاری‌هاست که مانع جذب سرمایه‌گذاری و فناوری‌های پیشرفته شده‌اند. درعین‌حال، حمایت از صنایع داخلی برای تولید تجهیزات مرتبط، توسعه فناوری‌های نوین، و آموزش نیروی انسانی متخصص از مهم‌ترین اقدامات برای پیشرفت در این حوزه است. ارائه تسهیلات دولتی و مشوق‌های مالی برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی می‌تواند به افزایش سرعت توسعه این بخش کمک کند. برای دستیابی به اهداف بلندمدت، تدوین و اجرای استراتژی‌های جامع کوتاه‌مدت و بلندمدت ضروری است. ایران با استفاده از ظرفیت‌های موجود و تقویت همکاری‌های بین‌المللی، می‌تواند نقش مهمی در منطقه در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر ایفا کند. این اقدامات علاوه بر کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و مدیریت بهتر منابع انرژی، زمینه‌ساز پایداری و امنیت بیشتر در تأمین انرژی خواهند بود.

سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر؛ راهکاری برای کاهش ناترازی انرژی

در راستای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، چه اقدامات عملی و با چه میزان پیشرفت در اصفهان انجام شده؟

اصفهان به‌عنوان یکی از استان‌های پیشرفته کشور، اقدامات قابل‌توجهی در زمینه بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر انجام داده است. این اقدامات که بیشتر بر انرژی خورشیدی و بادی متمرکز شده‌اند، شامل موارد زیر است:

۱. نیروگاه‌های خورشیدی: اصفهان به دلیل آفتاب‌خیز بودن، ظرفیت بالایی برای استفاده از انرژی خورشیدی دارد. تاکنون چندین نیروگاه خورشیدی در این استان احداث شده است و پروژه‌های دیگری نیز در دست اجرا یا برنامه‌ریزی هستند. این پروژه‌ها شامل نصب پنل‌های خورشیدی در مناطق شهری و روستایی است که به تأمین بخشی از نیاز انرژی استان کمک می‌کند.

۲. پروژه‌های بادی: برخی مناطق استان، به‌ویژه نواحی غربی و شرقی، پتانسیل بالایی برای تولید انرژی بادی دارند. در این راستا، نیروگاه‌های بادی راه‌اندازی شده‌اند که برق مورد نیاز را از طریق باد تأمین می‌کنند و به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی کمک می‌نمایند.

۳. تشویق به استفاده خانگی از انرژی خورشیدی: در اصفهان، به‌ویژه در مناطق جدید، برنامه‌های تشویقی برای نصب پنل‌های خورشیدی در ساختمان‌ها و خانه‌ها اجرا شده است. این اقدامات به خانواده‌ها کمک می‌کند تا انرژی مورد نیاز خود را از منابع پاک تأمین کنند و مصرف برق شهری را کاهش دهند.

۴. پیشرفت‌های علمی و فناوری: اصفهان با داشتن دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی معتبر، به قطب تحقیقات انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل شده است. پروژه‌های پژوهشی متعددی برای بهبود فناوری‌های مرتبط با انرژی خورشیدی، بادی و دیگر منابع تجدیدپذیر در حال انجام است.

۵. حمایت‌های دولتی و مالی: دولت از توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر حمایت کرده و با ارائه تسهیلات مالی به سرمایه‌گذاران، امکان اجرای پروژه‌های بیشتری را فراهم آورده است. این حمایت‌ها به نهادهای خصوصی و عمومی کمک می‌کند تا در مسیر توسعه پایدار گام بردارند.

اگرچه اصفهان پیشرفت‌های خوبی در زمینه انرژی‌های خورشیدی و بادی داشته، اما همچنان در مقایسه با استان‌هایی مانند یزد و کرمان جای توسعه بیشتری دارد. با این حال، ظرفیت‌های بالای جغرافیایی و نیروی انسانی، همراه با حمایت‌های دولتی و سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی، می‌توانند این استان را به قطب انرژی‌های تجدیدپذیر کشور تبدیل کنند. مجتمع فولاد مبارکه اصفهان نیز به‌عنوان یکی از پیشروترین صنایع در این حوزه، با احداث نیروگاه‌های خورشیدی و بهره‌گیری از منابع تجدیدپذیر، نقش مهمی در ترویج و توسعه این فناوری‌ها در استان ایفا می‌کند. این مجتمع نمونه‌ای موفق از هم‌افزایی صنعت و فناوری در زمینه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر است.

با توجه به دارایی کشور ایران در منابع انرژی‌های خورشیدی و بادی، چگونه می‌توان از این پتانسیل در رفع ناترازی انرژی استفاده کرد؟

ایران به‌عنوان یکی از کشورهای پرپتانسیل در زمینه انرژی‌های خورشیدی و بادی، به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، از ظرفیت‌های منحصربه‌فردی برخوردار است. نگاهی به نقشه پهنه خورشیدی و بادی کشور نشان می‌دهد که ایران می‌تواند در زمره پیشگامان استفاده از این انرژی‌ها قرار گیرد. بااین‌حال در سال‌های اخیر، شاهد نبود یک استراتژی منسجم و بلندمدت در این حوزه بوده‌ایم. گرچه گاهی پروژه‌هایی در برخی استان‌ها، به‌ویژه به‌دلیل مناسبات سیاسی یا اقتصادی، اجرا شده‌اند که قابل تحسین‌اند، اما این اقدامات پراکنده و غیرمنظم بوده و نمی‌توان روی آن‌ها به‌عنوان بخشی از یک برنامه ملی حساب کرد.

برای بهره‌برداری مؤثر از این ظرفیت‌های عظیم، نیازمند یک رویکرد منسجم و برنامه‌ریزی‌شده هستیم. به‌نظر می‌رسد که دولت باید با توجه به ویژگی‌های اقلیمی و جغرافیایی هر استان، استراتژی‌های اختصاصی تدوین کند. به‌عنوان مثال، استان‌هایی مانند یزد، کرمان و اصفهان که در مرکز ایران واقع شده و بیشترین تعداد روزهای آفتابی را دارند، می‌توانند به‌ویژه در حوزه انرژی خورشیدی پیشگام باشند. دولت باید این سه استان به‌ویژه اصفهان را به‌عنوان کانون توسعه انرژی‌های خورشیدی در کشور در نظر بگیرد و برنامه‌ای جامع برای ارتقای جایگاه آن‌ها تدوین کند. اصفهان می‌تواند با تکیه بر ظرفیت‌های طبیعی و نیروی انسانی خود به‌عنوان الگوی سایر استان‌ها عمل کرده و نقشی کلیدی در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور ایفا کند. دستیابی به این هدف، مستلزم رویکردی منظم و اولویت‌محور از سوی دولت و سیاست‌گذاران است.

مهم‌ترین موانع و چالش‌های توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر را ذکر کنید.

توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران با چالش‌های متعددی مواجه است. یکی از مهم‌ترین مشکلات در این زمینه، نبود یک استراتژی جامع و متناسب با شرایط ایران است. بسیاری از برنامه‌ها و سیاست‌های اتخاذشده در این حوزه، کپی‌برداری از الگوهای خارجی هستند و با ویژگی‌های اقلیمی، اقتصادی و اجتماعی کشور سازگار نیستند. این ضعف استراتژیک، مانع اصلی در بهره‌برداری کامل از ظرفیت‌های تجدیدپذیر ایران محسوب می‌شود. کمبود سرمایه‌گذاری نیز یکی دیگر از موانع اساسی است. پروژه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه زیادی هستند، اما به دلیل تحریم‌ها، محدودیت در دسترسی به منابع مالی خارجی و نبود حمایت کافی از سرمایه‌گذاران داخلی، بسیاری از این پروژه‌ها در مراحل اولیه متوقف می‌شوند یا به کندی پیش می‌روند. علاوه بر این، پیچیدگی قوانین و فرایندهای اداری نیز از دیگر مشکلات جدی است. نبود هماهنگی میان ارگان‌های متعدد دخیل در این حوزه، به‌همراه فرایندهای طولانی و دست‌وپاگیر اداری، سرمایه‌گذاران و مردم را با چالش‌های فراوانی روبه‌رو کرده و انگیزه‌ها برای فعالیت در این زمینه را کاهش داده است.

در کنار این چالش‌ها، زیرساخت‌های مناسب برای توسعه و بهره‌برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر نیز به اندازه کافی فراهم نشده‌اند. به‌ویژه، شبکه برق کشور نیاز به ارتقا دارد تا بتواند انرژی تولیدشده از منابع تجدیدپذیر مانند باد و خورشید را به‌طور کارآمد منتقل و توزیع کند. یکی دیگر از موانع مهم، وابستگی ایران به سوخت‌های فسیلی است. قیمت پایین این سوخت‌ها و وابستگی شدید اقتصادی کشور به نفت و گاز، موجب شده است که انرژی‌های تجدیدپذیر از منظر اقتصادی جذابیت کمتری داشته باشند. چالش‌های تکنولوژیکی و کمبود نیروی متخصص نیز از دیگر موانع مهم هستند. در حالی که ایران در برخی حوزه‌ها مانند انرژی خورشیدی و بادی پیشرفت‌هایی داشته، اما برای توسعه پایدار و گسترده‌تر این حوزه‌ها، همچنان نیاز به فناوری‌های پیشرفته‌تر و نیروی انسانی ماهر دارد. از سوی دیگر، آگاهی پایین مردم و نبود فرهنگ استفاده از انرژی‌های پاک در برخی مناطق کشور، به‌همراه محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی، موانعی جدی برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر ایجاد کرده‌اند. با وجود این مشکلات، ایران به دلیل برخورداری از منابع غنی و پتانسیل‌های جغرافیایی، به‌ویژه در زمینه انرژی‌های خورشیدی و بادی، می‌تواند به یکی از پیشگامان منطقه در این حوزه تبدیل شود. تحقق این امر، نیازمند تدوین استراتژی‌های مؤثر، افزایش سرمایه‌گذاری و اصلاح قوانین و مقررات است تا از ظرفیت‌های موجود به بهترین شکل بهره‌برداری شود.

سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر؛ راهکاری برای کاهش ناترازی انرژی

چه راهکارهایی برای رفع این موانع پیش‌بینی شده است؟

برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران، اقدامات متعددی می‌تواند موثر باشد. جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی با ارائه مشوق‌های مالی، قانونی و تضمین سرمایه‌گذاری برای پروژه‌ها، از راهکارهای کلیدی است. ارتقای زیرساخت‌های انرژی مانند شبکه برق و سیستم‌های ذخیره‌سازی، از دیگر اقدامات ضروری به‌شمار می‌رود. اصلاح قوانین و کاهش بروکراسی با هدف تسهیل صدور مجوزها و حمایت از خرید تضمینی انرژی تولیدی نیز می‌تواند روند توسعه را سرعت بخشد. افزایش آگاهی عمومی و ترویج فرهنگ استفاده از انرژی پاک از طریق آموزش عمومی و ارائه مشوق‌هایی برای نصب پنل‌های خورشیدی در منازل و کسب‌وکارها اهمیت زیادی دارد، همچنین سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه فناوری‌های مرتبط و حمایت از استارتاپ‌ها و نوآوری‌ها می‌تواند کارایی و بهره‌وری را افزایش دهد. همکاری‌های بین‌المللی برای بهره‌گیری از دانش و تکنولوژی کشورهای پیشرفته و مشارکت در پروژه‌های جهانی انرژی تجدیدپذیر، در کنار ارائه تسهیلات مالی نظیر وام‌های کم‌بهره و تضمین خرید انرژی، از دیگر راهکارهای موثر محسوب می‌شود. آموزش نیروی متخصص و تأسیس مراکز تحقیقاتی برای تقویت دانش فنی و کاهش وابستگی به واردات تکنولوژی، به همراه کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی از طریق اعمال مالیات بر این منابع و ارائه یارانه برای انرژی‌های تجدیدپذیر، می‌تواند مسیر توسعه این حوزه را هموار سازد. اجرای این اقدامات می‌تواند گامی موثر در دستیابی به توسعه پایدار و بهره‌برداری بهینه از پتانسیل‌های انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران باشد.

استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در بلند مدت چگونه هزینه‌های ناترازی انرژی را کاهش می‌دهد؟

برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران، چالش‌های متعددی وجود دارد که رفع آن‌ها نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و استراتژی مدون است. ایران با وجود پتانسیل‌های عظیم خورشیدی و بادی از نبود برنامه جامع و سرمایه‌گذاری‌های کافی رنج می‌برد. کشورهای دیگر، حتی با منابع محدودتر، در حال برنامه‌ریزی برای حذف کامل انرژی‌های فسیلی هستند و روی انرژی‌های تجدیدپذیر سوئیچ کرده‌اند، اما ایران فاقد استراتژی کلانی است که میزان پیشرفت، سرمایه‌گذاری و حل مشکلات را پایش و ارزیابی کند. سرمایه‌گذاری‌ها در این حوزه به شکل پراکنده انجام شده و توانایی پاسخگویی به نیازهای کشور را ندارد. نبود قوانین حمایتی، زیرساخت‌های فنی و سیاست‌های مشوق مالی باعث شده این بخش نتواند به اهداف خود دست یابد. برای عبور از این وضعیت، ایران نیازمند یک استراتژی جامع با بازخورد سالانه است که بتواند پیشرفت‌ها را ارزیابی کند و سرمایه‌گذاری کلان داخلی و خارجی را جذب کند، همچنین حذف بروکراسی‌های اداری، توسعه زیرساخت‌ها، آموزش نیروی متخصص و ایجاد فرهنگ استفاده از انرژی‌های پاک می‌تواند گامی اساسی در مسیر توسعه پایدار باشد.

استفاده از پنل‌های خورشیدی خانگی می‌تواند موجب کاهش ناترازی انرژی شود؟

استفاده از پنل‌های خورشیدی خانگی به‌عنوان یکی از مؤثرترین راهکارها در کاهش ناترازی انرژی می‌تواند نقش مهمی در بهبود توازن میان تولید و مصرف انرژی داشته باشد. ناترازی انرژی که به معنای نبود تعادل بین میزان تولید و مصرف است، به‌ویژه در ساعات اوج مصرف، یک چالش بزرگ محسوب می‌شود. پنل‌های خورشیدی خانگی با تولید انرژی پاک از نور خورشید می‌توانند وابستگی خانوارها به شبکه برق را کاهش داده و در زمان‌هایی که نیاز به انرژی بیشتر است، به تامین برق مورد نیاز کمک کنند. این نوع سیستم‌ها نه‌تنها هزینه‌های مصرف برق خانوار را کاهش می‌دهند، بلکه به پایداری سیستم انرژی کشور کمک کرده و فشار بر منابع فسیلی را کم می‌کنند.

استفاده از این فناوری، میزان آلایندگی‌های زیست‌محیطی را نیز کاهش می‌دهد و در راستای اهداف توسعه پایدار عمل می‌کند. از سوی دیگر، نیروگاه‌های خورشیدی خانگی یکی از بهترین روش‌ها برای مشارکت مردم در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر هستند. با ایجاد این نوع نیروگاه‌ها، سرمایه و ثروت به میان مردم توزیع می‌شود، خانوارها می‌توانند در محل زندگی خود انرژی مورد نیازشان را تأمین کنند و به این ترتیب علاوه بر کاهش وابستگی به شبکه، اشتغال‌زایی نیز صورت می‌گیرد. این مشارکت عمومی باعث افزایش رضایت‌مندی و ایجاد یک حس تعلق در مردم نسبت به پروژه‌های ملی می‌شود. در این میان، دولت نقش کلیدی در برنامه‌ریزی و تدوین استراتژی‌های لازم دارد. باید اولویت خود را بر توسعه نیروگاه‌های خورشیدی خانگی قرار دهد تا با توزیع عادلانه منابع و ایجاد انگیزه در مردم، این فناوری به‌صورت گسترده مورد استفاده قرار گیرد. پس از آن می‌توان به سراغ توسعه فارم‌ها و نیروگاه‌های خورشیدی در مقیاس‌های بزرگ‌تر رفت. به‌طور کلی، نیروگاه‌های خورشیدی خانگی به‌عنوان راهکاری جامع، نه تنها مشکلات انرژی کشور را کاهش می‌دهند، بلکه ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را نیز بهبود می‌بخشند و نقش مهمی در تحول انرژی کشور ایفا می‌کنند.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha