به گزارش ایسنا، علیرضا تقوی نیا؛ کارشناس مسایل غرب آسیا در یادداشتی در تلگرام آورده است:

بعد از ضربه تاریخی و بی سابقه ۷ اکتبر بر پیکره رژیم صهیونیستی که یک شکست کامل و تمام عیار برای نتانیاهو بود ، او و دولتش تصمیم گرفتند به هر قیمتی اهدافی که تعیین کرده بودند را محقق کنند.

این اهداف عبارت بود از نابودی کامل حماس، اشغال و کنترل تمام نوار غزه ، آزادسازی اُسرا، استقرار یک دولت وابسته به اسرائیل در غزه و حتی ایجاد شهرک های صهیونیست نشین در این باریکه.

نتانیاهو هر گونه عقب نشینی از این اهداف را رد می نمود و بیش از ۱۵ ماه با هر ابزاری که در اختیار داشت برای تحقق آن کوشید.

در مقابل حماس اهدافی داشت که برخی از آنها برشمرده می شود ؛ آزادی اُسرای فلسطینی ، برهم زدن توافق سعودی و اسرائیل ، انتقام از اسرائیل بابت تجاوزات به مسجد الاقصی و جلوگیری از به محاق رفتن مسئله فلسطین در جهان اسلام.

اما جنگی که در ۱۵ ماه رخ داد "نبرد اراده" ها بود و بی سابقه ترین و بی قاعده ترین بمباران دهه های اخیر در باریکه ای ۳۶۵ کیلومتری انجام گرفت که هدفش شکستن اراده حماس و مردم غزه بود؛ اسرائیل بارها تلاش کرد مردم این باریکه را به مصر کوچ دهد اما نتوانست و همزمان این مردم از مقاومت نهایت پشتیبانی را انجام دادند.

مقامات اسرائیل رسما نزدیک به ۹۰۰ کشته و بیش از ۱۰ هزار زخمی طی این جنگ نابرابر را اعتراف می‌کنند در حالی که آمار واقعی بسیار بالاتر از این اعداد ارزیابی می گردد.
حماس تا روزهای آخر به مقاومت ، تلفات گیری از اسرائیلی ها و شلیک راکت به غلاف غزه و حتی تل آویو ادامه داد و بی تردید اگر نتانیاهو می توانست نتیجه‌ای جز این را رقم بزند و امید به نابودی مبارزان فلسطینی داشت، این نتیجه را نمی پذیرفت.

نتیجه آتش بس کنونی بدون تردید یک پیروزی برای حماس است به دلایلی که در زیر می آید.

۱) کنترل کامل حماس بر باریکه غزه ادامه خواهد یافت ؛ دنیا فراموش نخواهد کرد که آمریکا و اسرائیل بارها در مورد اداره غزه پس از جنگ سخن گفتند و نام گروهها و اشخاصی مانند دحلان را نیز مطرح کردند اما در نهایت مجبور به مذاکره با حماس شدند و او را همچنان به رسمیت شناختند.
 
۲) طبیعی است که توان نظامی حماس در طول جنگ آسیب دیده باشد اما این توان، بازیابی و بازسازی شده و مجددا آماده رویارویی های بعدی خواهد بود ؛ حتی در طول جنگ کنونی تولید تسلیحات حماس متوقف نشد و شلیک راکت به اراضی اشغالی تا آخرین روزها ادامه داشت.
 
۳) اسرائیل متعهد شد در ازای آزادی اُسرای باقیمانده خود ، تعداد زیادی از مبارزان فلسطینی را آزاد کند، از جمله ۲۵۰ مبارز که حکم حبس ابد داشتند؛ در صورتی که نتانیاهو در طول جنگ اعلام کرد هیچگاه زیر بار مذاکره و تبادل اسرا نخواهد رفت.
 
۴) در طول جنگ حزب الله برای همین آتش بس جبهه شمال فلسطین را شعله ور ساخت و شهدای زیادی را تقدیم کرد؛ اسرائیل آتش بس را نمی پذیرفت و وارد یک جنگ تمام عیار با مقاومت لبنان شد که حتی شهادت سید حسن نصرالله را در پی داشت.
 
یعنی آتش بس در غزه و حفظ حماس تا این حد برای محور مقاومت ارزشمند بود و این هدف اکنون محقق شده است.
 
۵) توان آتشباری حماس و جهاد اسلامی همچنان علیه اسرائیل وجود دارد و این آتش بس که دائمی است، فرصتی به وجود خواهد آورد که مقاومت بار دیگر تجهیز و تقویت شود و خود را برای ضربات بعدی به رژیم صهیونیستی آماده سازد.
 
۶) اسرائیل از محور نتساریم و کریدور فیلادلفیا عقب نشینی خواهد کرد و این به معنای عقب نشینی کامل و شکست طرح اشغال غزه است.
 
۷) البته شاید عده ای بگویند اسرائیل غزه را ویران کرده است؛ بله، ویران کردن زیرساخت ها نشانه پیروزی نیست بلکه آن طرفی که در نهایت ابتکار عمل را در زمین برعهده دارد، پیروز نبرد است؛ آمریکا هم ۲۰ سال در ویتنام جنگید و آن را ویرانه ساخت اما در نهایت عقب نشینی کرد و در شکست این دولت در برابر ویت کنگ ها اختلاف نظری بین محققان و تحلیلگران وجود ندارد.

بدون اغراق تصریح می شود که اسرائیل نتواست انتقام ضربه ۷ اکتبر را بگیرد و تهدید در نوار غزه را از بین ببرد .
 
در پایان لازم به ذکر است که اسرائیل هم در تاکتیک و هم در راهبرد در غزه شکست خورد و نتوانست سازمان رزم حماس را نابود سازد ، در این باریکه باقی بماند و اسرای خود را آزاد کند و در نهایت مجبور شد شروط کلی حماس را بپذیرد.
 
این پیروزی اثرات بزرگی را بر جامعه فلسطین و جبهه داخلی اسرائیل خواهد داشت زیرا نتانیاهو قول داده بود کاری خواهد کرد که دیگر ۷ اکتبری تکرار نشود؛ اما آیا امروز می تواند چنین تضمینی دهد؟

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام