رضا رحیم‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: وفاق ملی به معنای همبستگی، همدلی و همکاری میان اقشار مختلف یک جامعه بوده که برای پیشرفت و آرامش کشور ضروری است. در این میان جریان‌های سیاسی و اجتماعی نقش مهمی در ایجاد وفاق ملی دارند، از جمله اینکه این جریان‌ها می‌توانند با اتخاذ مواضع میانه‌رو و پرهیز از دوقطبی‌سازی، به آرامش و ثبات جامعه کمک کنند و رهبران و سیاست‌مداران آنها هم با استفاده از گفتمان وحدت‌بخش و دوری از ایجاد تنش، جامعه را به سوی وفاق هدایت کنند.

عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی ادامه داد: همچنین جریان‌های سیاسی و اجتماعی می‌توانند با تمرکز بر منافع ملی و نه منافع گروهی یا جناحی، به همبستگی بیشتر جامعه کمک کنند و ازحذف یا سرکوب دیگر گروه‌ها که باعث شکاف در جامعه می‌شوند، پرهیز کنند. جریان‌های سیاسی و اجتماعی با ایجاد فضای گفت‌وگو و مذاکره، امکان تعامل میان گروه‌های مختلف را فراهم کرده‌ و به حل مسالمت‌آمیز اختلافات کمک ‌کنند. این جریان‌ها همچنین می‌توانند از طریق آموزش و اطلاع‌رسانی، مردم را با حقوق و مسئولیت‌های‌شان آشنا کرده و حس مشارکت عمومی را تقویت کنند.

وی تصریح کرد: یکی دیگر از اقدامات جریان‌های سیاسی و اجتماعی در ایجاد وفاق ملی، تأکید بر عناصر مشترک هویت ملی، مانند زبان، فرهنگ، تاریخ و ارزش‌های ملی، حس تعلق به کشور را تقویت کنند و در این راستا، تقویت نمادهای ملی مانند پرچم، سرود و مراسم ملی می‌تواند به افزایش احساس وحدت کمک کند. جوامع معمولاً دارای تنوع فرهنگی، مذهبی و قومی هستند.

او با اشاره به اینکه یکی از نکات مهمی که همدلی و اتحاد را افزایش می‌دهد تأکید بر ارزش‌هایی مانند عدالت، آزادی، احترام به قانون و حقوق شهروندی است، ادامه داد: جریان‌های سیاسی و اجتماعی می‌توانند این زمینه‌های مشترک را یادآور شوند.

رحیم‌پور در ادامه اظهار کرد: موضوع مهمی که غیرمستقیم بر اتحاد تاثیر دارد، توزیع عادلانه منابع و فرصت‌ها و مبارزه با فساد و رانت‌خواری است که در این باب هم جریان‌های سیاسی و اجتماعی با حمایت از این سیاست درست اجتماعی‌پسند از شکاف‌ها جلوگیری کنند و بر وحدت بیافزایند.

وی گفت: وفاق ملی و برقراری عدالت رابطه‌ای متقابل و تأثیرگذار بر یکدیگر دارند، به‌گونه‌ای که تقویت یکی، دیگری را نیز تحکیم می‌بخشد. وقتی وفاق ملی تقویت می‌شود، مردم به‌صورت هماهنگ‌تر و متحدتر خواستار اجرای عدالت می‌شوند و این مطالبه‌گری باعث می‌شود که نهادهای قدرت پاسخ‌گو باشند و عدالت اجتماعی، اقتصادی و قضایی بهبود یابد.

او ادامه داد: از دیگر سو، وفاق ملی موجب احترام به قوانین و مقررات می‌شود که پیش‌نیاز اجرای عدالت است و مردم وقتی احساس همبستگی و تعلق به جامعه داشته باشند، قانون را بیشتر رعایت می‌کنند. وفاق ملی با کاهش تنش‌های داخلی و درگیری‌های جناحی، شرایط مساعدتری برای اجرای عدالت ایجاد می‌کند و در یک جامعه منسجم، اجرای قوانین عادلانه ساده‌تر و مؤثرتر خواهد بود.

دبیر حزب موتلفه اسلامی در استان زنجان با بیان اینکه عدالت با پیشگیری از ظلم و فساد، مانع از شکل‌گیری بحران‌های اجتماعی و درگیری‌های داخلی می‌شود و این امر به ایجاد آرامش و هم‌گرایی اجتماعی کمک می‌کند، عنوان کرد: اجرای عدالت به‌ویژه در زمینه‌های قضایی و اقتصادی باعث افزایش اعتماد مردم به حکومت و نهادهای قانونی می‌شود. این اعتماد، خود زمینه‌ساز وحدت و همبستگی ملی است. در جامعه‌ای که عدالت حاکم باشد، افراد احساس می‌کنند حقوق‌شان رعایت می‌شود و تمایل بیشتری به مشارکت در امور اجتماعی و سیاسی دارند و مشارکت بیشتر، خود به تقویت وفاق ملی کمک می‌کند.

رحیم‌پور در پاسخ به این سوال که برای رسیدن به وفاق ملی، چه سیاست‌گذاری‌هایی باید در نظر گرفت، تاکید کرد: سیاست‌گذاری‌ها باید در راستای ایجاد همبستگی، عدالت و احترام به تنوع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه باشد که می‌توان به مواردی چون ترویج عدالت اجتماعی و رفع تبعیض‌ها، تقویت مشارکت مردمی و دموکراسی، تقویت آموزش و آگاهی‌بخشی درباره ارزش‌های شهروندی مانند احترام به قانون و همبستگی و نیز گنجاندن مفاهیم وفاق ملی، عدالت و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز در محتوای درسی اشاره کرد.

او ادامه داد: همچنین سیاست‌های توسعه اقتصادی متوازن با ایجاد فرصت‌های اقتصادی برابر برای همه گروه‌های اجتماعی؛ ترویج گفت‌وگو و تعامل سازنده با تشکیل جلسات ملی و رسیدگی به دغدغه‌های تمامی اقشار جامعه، حاکمیت قانون و استقلال قضایی با اجرای قانون به صورت برابر برای همه شهروندان، می‌تواند بر افزایش اعتماد عمومی به ساختارهای حکومتی و تقویت وفاق ملی تاثیر بگذارد. نکته قابل توجه اینکه مسئولان و کارگزاران باید از گفتمان وحدت‌بخش استفاده و از تفرقه‌افکنی و دوقطبی‌سازی جامعه پرهیز کنند و جامعه را به‌سوی همکاری و اتحاد دعوت کنند.

عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی وفاق ملی را به عنوان عامل کلیدی همبستگی و انسجام اجتماعی که تأثیر عمیقی بر توسعه همه‌جانبه یک کشور دارد، دانسته و تاکید کرد: توسعه پایدار زمانی محقق می‌شود که یکپارچگی و همدلی میان مردم وجود داشته باشد و جامعه‌ای که بر پایه وفاق ملی بنا شده باشد، قادر است با قدرت بیشتری در مسیر رشد و پیشرفت حرکت کند.

وی خاطرنشان کرد: ثبات سیاسی با کاهش تنش‌های سیاسی و اجتماعی، زمینه‌ساز امنیت پایدار بوده که برای رشد اقتصادی و سرمایه‌گذاری ضروری است و در جوامعی که ثبات سیاسی برقرار است، امکان برنامه‌ریزی‌های بلندمدت توسعه‌محور فراهم‌تر است.

رحیم‌پور گفت: وفاق ملی با ایجاد فضای همدلی و همکاری، زمینه مشارکت تمامی اقشار جامعه در فرآیندهای آموزشی و پژوهشی را فراهم کرده و موجب کاهش تبعیض و نابرابری‌های آموزشی، امکان استفاده از استعدادهای همه افراد جامعه می‌شود و به دنبال آن، توسعه علمی با افزایش دسترسی به آموزش باکیفیت و فرصت‌های برابر محقق می‌شود و نیروی انسانی کارآمد، موتور محرک توسعه پایدار است.

او با اشاره به اینکه وفاق ملی زمینه‌ساز تعامل و همکاری میان بخش‌های مختلف اقتصادی است، ادامه داد: با کاهش اختلافات داخلی، فعالیت‌های اقتصادی با ثبات بیشتری پیش می‌روند. همبستگی ملی به توزیع عادلانه منابع و فرصت‌ها در سراسر کشور کمک می‌کند. وفاق ملی، بنیان اصلی توسعه پایدار و همه‌جانبه است؛ جامعه‌ای متحد و همدل که برای پیشرفت کشور تلاش می‌کند و کشورهایی که به وفاق ملی دست یافته‌اند، توانسته‌اند در مسیر توسعه پایدار با موفقیت حرکت کنند. با وجود وفاق ملی، دولت می‌تواند منابع بیشتری را به توسعه زیرساخت‌ها مانند آموزش، بهداشت، حمل‌ونقل و فناوری اختصاص دهد و کشورهای دارای وفاق ملی و ثبات اجتماعی، اعتماد بیشتری از سوی سرمایه‌گذاران خارجی کسب می‌کنند.

دبیر حزب موتلفه اسلامی در استان زنجان در ادامه اظهار کرد: همبستگی گسترده مردم و گروه‌های مختلف در برابر حمله عراق در دوران جنگ تحمیلی، نمونه بارز وفاق ملی در ایران بود. مشارکت اقوام و مذاهب مختلف اعم از فارس، کرد، لر، عرب، بلوچ، ترکمن و ترک و همه و همه در جبهه‌های نبرد علیه دشمنان می‌جنگیدند و از میهن دفاع می‌کردند و بازماندگان از جبهه هم از طریق ارسال کمک‌های مردمی و پشتیبانی اقتصادی رزمندگان را یاری می‌کردند.

وی خاطرنشان کرد: برگزاری راهپیمایی‌ها، حضور در انتخابات و مشارکت عمومی، مقاومت ملی در برابر تحریم‌های اقتصادی و تلاش برای خودکفایی در بخش‌هایی مانند صنعت، انرژی هسته‌ای، و تولید دارو و نیز کمک‌رسانی در حوادث طبیعی مانند زلزله و سیل و همچنین شرکت متحد در آیین‌های مذهبی مانند اربعین حسینی و مراسم ماه محرم نمونه‌های دیگری از وفاق ملی در جمهوری اسلامی ایران است. حتی در عرصه بین‌المللی نیز مصادیقی از وحدت ملی را مانند حمایت از آرمان فلسطین، حمایت از گروه‌های مقاومت و حق مسلم انرژی هسته‌ای در کشورمان شاهد هستیم.

انتهای پیام