در دل کویر مرکزی ایران، جایی که سکوت حاکم است و آفتاب بی‌امان می‌تابد، زیارتگاهی تاریخی و کهن است که برای زرتشتیان از اهمیت و قداست بسیار بالایی برخوردار است.

این زیارتگاه که موسوم به «پیر نارستانه» و دارای معماری بی‌نظیر و طبیعتی بکر است، هر ساله گردشگران بسیاری را به‌ سوی خود می‌کشاند.

باستان‌شناسان قدمت این زیارتگاه را به دوران ساسانیان نسبت می‌دهند اما بنای کنونی آن مربوط به دوره قاجار است. البته «نارستانه» در طول تاریخ، شاهد فراز و نشیب‌های بسیاری بوده ولی همچنان پابرجا مانده است.

معماری «نارستانه» ترکیبی از سادگی و شکوه است؛ استفاده از مصالح بومی مانند خشت و گل، این بنا را با محیط اطرافش پیوند داده است.

این نیایشگاه در دل دره‌ای قرار دارد و از سه طرف توسط کوه احاطه شده است، برای زرتشتیان، مکانی مقدس جهت نیایش و راز و نیاز است به طوری که پیراون زرتشت در طول سال، مراسم‌های مذهبی مختلفی را در این مکان برگزار می‌کنند.

علاوه بر اهمیت مذهبی این مکان، عواملی مانند طبیعت بکر اطراف زیارتگاه و کویر زیبا و سکوت حاکم بر منطقه، آن را به مقصدی ایده‌آل برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی تبدیل کرده است.

با این وجود راه دسترسی به این نیایشگاه وضعیت مناسبی ندارد و بسیاری از مراجعان در مورد ان گلایه مند هستند ولی «سینا مژگانی» فرنشین(رئیس) انجمن زرتشتیان مریم آباد یزد در این رابطه می‌گوید: این بنای تاریخی نیز همانند بسیاری از آثار تاریخی دیگر، با چالش‌های متعددی روبه‌رو است که از ان جمله می‌توان به آسیب‌دیدگی ناشی از سیلاب‌ها، دستبرد به اموال و کمبود بودجه برای مرمت و نگهداری اشاره کرد.

وی اضافه می‌کند: در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای بهسازی این مکان مانند ساخت جاده‌ای برای دسترسی بهتر، اندود کردن دیوارها و بازسازی پله‌ها انجام شده ولی علی‌رغم اقدامات صورت گرفته به دلیل کمبود امکانات کافی به نتیجه مطلوب نرسیده است.

مژگانی در گفت‌وگو با ایسنا، راجع به این نیایشگاه زرتشتیان نیز اظهار می‌کند: طبق روایات تاریخی، در حمله اعراب به نهاوند و پس از کشته‌شدن رستم فرخزاد، فرمانده سپاه ایران، بسیاری از بزرگان و شاهزادگان ساسانی، از جمله دختران یزدگرد سوم، برای حفظ جان و ناموس خود به مناطق مختلف کشور گریختند.

وی ادامه می‌دهد: یکی از این شاهزادگان به همراه همراهان خود، به منطقه خرانق پناه برده و در نهایت در همین مکان به خاک سپرده شده است، این مکان مقدس که با نام شاهزاده اردشیر نیز شناخته می‌شود، نمادی از مقاومت و پایبندی به ارزش‌های فرهنگی است.

مژگانی ضمن بیان این که معماری این زیارتگاه نمایانگر سادگی و ظرافت معماری ایرانی در دوره باستان است، خاطرنشان ‌می‌کند: ساختمان‌های این زیارتگاه، شامل طاق‌ها، استخرها، و اتاق‌های زیبا، نمایانگر سادگی و ظرافت معماری ایرانی در دوران باستان است.

وی اضافه می‌کند: آجرهای فرشی و کوره‌های آجرپزی در نزدیکی این مکان نشان‌دهنده تلاش برای استفاده از مصالح محلی در ساخت این بناست.

مژگانی ضمن بیان این که در دیواره‌های داخلی و خارجی این بنا نقش و نگارهایی مثال‌زدنی ترسیم شده است، می‌گوید: یکی از برجسته‌ترین این نقش‌ونگارها، نماد باستانی فروهر است که به‌عنوان نمادی از خرد، سعادت و پیشرفت شناخته می‌شود.

به گفته وی، این نماد که اغلب با بال‌های گسترده و حلقه‌ای در دستانش به تصویر کشیده می‌شود، به طور مستقیم به سه اصل بنیادی یعنی گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک اشاره دارد.

فرنشین انجمن زرتشتیان مریم آباد با اشاره به این که زیارتگاه نارستانه محلی برای برگزاری آیین‌ها و مراسم مذهبی زرتشتیان است، تصریح می‌کند: این مراسم‌ شامل نیایش‌های گروهی، پخت غذاهای سنتی و برگزاری جشن‌هایی مانند جشن آب‌ریزگان در تیر ماه است.

وی ضمن بیان این که یکی از نمادهای جالب‌ توجه در این زیارتگاه، حلقه‌ای است که بالای حوض و درخت «مورد» مشاهده می‌شود، می‌گوید: این حلقه که نماد جهانی بودن و اتحاد است، امروز نیز به‌عنوان حلقه ازدواج و نشانه پیوند زناشویی استفاده می‌شود.

مژگانی در پایان یادآور می‌شود: حفظ و نگهداری از زیارتگاه نارستانه نیازمند حمایت‌های مالی و معنوی از سوی مردم و نهادهای دولتی است تا این مکان تاریخی و فرهنگی به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری مذهبی در ایران مطرح شود.

انتهای پیام