به گزارش ایسنا، ژاپن صادرکننده بزرگ خودرو در قرن بیستم بود و در هر جای دنیا، تویوتا یا نیسان پیدا می‌شد. اما این چین است که اکنون می‌خواهد قرن بیست و یکم از نظر خودروهای الکتریکی متعلق به آنها باشد.

چگونه بازار خودروهای برقی چین به این سرعت رشد کرد؟

در سال گذشته، دو سوم خودروهای برقی جهانی خریداری شده از چین بوده است. بیش از نیمی از خودروهای الکتریکی در جاده‌های جهان در چین بودند و این کشور را به سمت تبدیل شدن به بزرگترین بازار و تولیدکننده خودروهای برقی جهان سوق داد.

این رشد سریع با حمایت دولت چین تقویت شده است. از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۳، علاوه بر حمایت‌های قوی از سیاست، حدود ۲۳۰ میلیارد دلار آمریکا را به این صنعت اختصاص داد. در سال‌های اخیر، تشدید رقابت شرکت‌های چینی را به نوآوری و تولید طرح‌های پیشرفته مانند باتری‌های خودروهای الکتریکی سوق داده است.

پذیرش خودروهای الکتریکی توسط مصرف کنندگان چینی عامل دیگری بود و زمانی که تولید از تقاضا پیشی گرفت، سازندگان خودروهای برقی شروع به صادرات به بازارهای خارج از کشور کردند. طبق گزارش موسسه تحقیقاتی، بین ژانویه تا نوامبر سال ۲۰۲۴، ۱۵.۲ میلیون خودروی برقی در سراسر جهان فروخته شده است که جهشی ۲۵ درصدی نسبت به آن را نشان می دهد.

چرا ژاپن در پذیرش خودروهای الکتریکی کند بوده است؟

چند عامل وجود دارد. اول تمایل این کشور به هیبریدی‌های بنزینی الکتریکی است. خودروسازان ژاپنی روی خودروهای هیبریدی بسیار شرط بندی کرده اند و قرار است فروش در ژاپن تا سال ۲۰۲۷ به رشد خود ادامه دهد. تویوتا، رهبر بازار در پذیرش خودروهای برقی کند بوده است و بقیه از آن پیروی کرده‌اند.

دوم، در حالی که سایر کشورها به عنوان بخشی از سیاست‌های سبز خود به خودروهای الکتریکی یارانه پرداخت می‌کنند، انگیزه‌های کمتری برای برقی شدن کامل در ژاپن وجود دارد. مطالعه اخیر نشان داد که تویوتا، هوندا و نیسان در میان ۱۰ شرکت برتر خودروسازی جهانی در زمینه تلاش‌های کربن‌زدایی پایین‌ترین رتبه را دارند.

بر اساس گزارش، اگر ژاپن به سمت تولید خودروهای الکتریکی حرکت نکند، خطر کاهش تولید ناخالص داخلی را تهدید می‌کند، زیرا خودروسازی تقریبا یک پنجم صادرات آن را تشکیل می‌دهد. این امر همچنین می‌تواند منجر به از دست دادن مشاغل گسترده در صورت رو به زوال صنعت خودرو شود.

خودروسازان ژاپنی اکنون در تلاش هستند تا راه خود را به بازار جهانی خودروهای برقی بازگردند و آینده خود را بر روی باتری‌های حالت جامد که سریع‌تر شارژ می‌شوند و عمر طولانی‌تری نسبت به لیتیوم یون‌های چین دارند، در نظر می‌گیرند.

در ماه مارس، نیسان و هوندا پیش از این توافق کرده بودند که امکان سنجی همکاری راهبردی در ساخت خودروهای برقی و فناوری، کاهش هزینه‌ها و بهبود رقابت را بررسی کنند. نیسان و هوندا سپس در ماه آگوست اعلام کردند که تا سال ۲۰۳۰ یک خودروی برقی تولید خواهند کرد و به طور مشترک نرم افزار خودران را توسعه خواهند داد.

این طرح همچنین شامل میتسوبیشی موتورز است که نیسان با ۲۷ درصد سهام، بزرگترین سهامدار آن است. این سه برند مجموعاً سالانه حدود ۸ میلیون خودرو تولید خواهند کرد.

اگر ادغام انجام شود، هوندا به تولیدکننده ای با خودروی الکتریکی و باتری دسترسی خواهد داشت. وی افزود، در حالی که نیسان می تواند مدل های بهتر را با نرخ ارزان تر و بهتر وارد کند. این یک موقعیت برد برد برای هر دو است.

سی ان ای گزارش کرد که نیسان اخیرا گزارش داد که سود امسال ۷۰ درصد کمتر از حد انتظار خواهد بود. این شرکت در سه ماهه گذشته ۶۰ میلیون دلار ضرر کرده است. ماه گذشته همچنین ۹۰۰۰ شغل را کاهش داد، پیش بینی‌های فروش را کاهش داد و گفت که ظرفیت تولید جهانی را ۲۰ درصد کاهش می‌دهد.

وضعیت به قدری وخیم شد که یکی از مقامات ارشد ماه گذشته به فوربس گفت که این شرکت ظرف ۱۲ تا ۱۴ ماه به سمت ورشکستگی پیش خواهد رفت. ارزش بازار هوندا ۵.۹۵ تریلیون ین (۳۸.۸ میلیارد دلار آمریکا) است، در حالی که سرمایه نیسان ۱.۱۷ تریلیون ین (۱۰ میلیارد دلار) است.

ناظران بازار هشدار داده‌اند که فرهنگ‌های کاملاً متفاوت شرکت‌ها و تصور از دست دادن مشاغل می‌تواند مانع هر گونه طرح ادغام شود.

انتهای پیام