شب چلّه یا یلدا، شبی به بلندای یک فرهنگ، با آیین‌ها و رسومی رنگارنگ در تالش برگزار می‌شود. این شب با پایان پاییز و آغاز زمستان همراه است، به عنوان بلندترین شب سال شناخته شده و نمادی از وحدت، اصالت و جشن‌های خانوادگی به شمار می‌رود؛ در فرهنگ تالش، چهل روز اول زمستان را «چله بزرگ» و بیست روز بعد از آن را «چله کوچک» می‌نامند. این شب فرصتی است برای گردهمایی خانواده‌ها و گرامیداشت این سنت چند هزارساله.

در گذشته، اعضای خانواده در این شب به دور هم جمع می‌شدند و با شنیدن نقل‌ها و داستان‌های مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها خاطره می‌ساختند.

در میان تالشان، میوه‌های تابستانی در سازه‌ای به نام «کوندله» برای فصل زمستان نگهداری می‌شدند تا در شب چله و دیگر مناسبت‌ها استفاده شوند. همچنین، تنقلاتی مانند گندم و ذرت برشته، شور آب ازگیل «زِرَه سرکه»، و کدوهای آب‌پز با نام‌های محلی «کویی» و «بورانی» بخشی از سفره شب چله بودند که امروزه نیز مردم برای چیدن سفره‌های یلدایی از این زیبایی‌ها بی بهره نیستند.

یکی از زیباترین رسوم تالش، ارسال خوانچه‌ای تزئین‌شده به خانه تازه‌عروسان یا نامزد خانواده است. در این خوانچه، هندوانه‌های تزئین‌شده همراه با شال‌های قرمز به شکلی زیبا چیده می‌شود. علاوه بر آن، هدایایی همچون قواره پارچه یا سکه طلا به عنوان «چلّگی» به تازه‌عروس تقدیم می‌شود که نمادی از احترام و برکت برای آغاز زندگی مشترک است.

امسال در آستانه شب یلدا به همت انجمن آیین کیش تالش با مشارکت و حمایت شهرداری و شورای شهر پره‌سر مراسمی برگزار شد؛ این مراسم با بخش‌های متنوعی از جمله چیدمان باشکوه سفره یلدا، اجرای زنده آهنگ «چلّه شو»، فال حافظ، شاهنامه‌خوانی، مسابقه حافظ‌خوانی کودکان، و اجرای موسیقی محلی و فارسی همراه بود. در پایان، مهمانان با اجرای گروهی سرود ملی« ای ایران»، شبی به‌یادماندنی را رقم زدند.

شب چله در تالش، نه تنها آیینی برای جشن و شادی، بلکه فرصتی برای پاسداشت فرهنگ غنی و انتقال آن به نسل‌های آینده است.

انتهای پیام