بر اساس نتایج مقاله «تاثیر حمام گرم پا بر نوروپاتی محیطی در مبتلایان به دیابت»، دیابت ملیتوس، یکی از بیماری‌های مزمن شایع مرتبط با سن، با افزایش روزافزون تعداد مبتلایان در جهان، به‌ویژه در کشورهای خاورمیانه است. تحقیق کنونی در مقیاس کوچک با ۱۴ شرکت‌کننده مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد این افراد در آب ۴۰ درجه سانتی‌گراد به‌مدت یک ساعت، هشت تا ۱۰ بار در یک دوره دوهفته‌ای غوطه‌ور می‌شدند. این اولین تحقیق در نوع خود است که نتایج آن نشان داد، شرکت‌کنندگان بهبود یافتند، به این معنی که انسولین تولیدشده پس از غوطه‌وری مکرر بهتر عمل می‌کند. سطح گلوکز تغییر نکرد، اما سطح انسولین کمتر بود.

یکی از محققان گفت: افراد مبتلا به دیابت سطوح بالایی از قند دارند که مشخصه بیماری است. کاری که ما می‌خواهیم انجام دهیم این است که سطوح قند را کاهش دهیم.

وی افزود: راه‌هایی مانند رژیم غذایی و ورزش یا تجویز دارو وجود دارند که از طریق آن‌ها می‌توانیم این کار را انجام دهیم. اگرچه این درمان‌ها مؤثر هستند، اما می‌توانند موانعی در این مورد نیز وجود داشته باشند، به این معنی که درمان‌های دیگری به‌صورت فوری مورد نیاز باشد.

بر اساس نتایج تحقیقات علمی منتشرشده،  در حالی که تعداد تحقیقات در مورد درمان با آب گرم هنوز محدود است، این تحقیق به‌وضوح نشان داده است که غوطه‌ور شدن در وان آب گرم، بدن شرکت‌کنندگان را نسبت به انسولین حساس‌تر می‌کند. لوزالمعده مانند یک باتری است. شما فقط می‌توانید مقدار زیادی انسولین تولید کنید و در مرحله‌ای، به‌ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، انسولین تمام می‌شود. اگر بتوانیم مردم را به انسولین حساس‌تر کنیم که کمتر تولید شود، در درازمدت برای لوزالمعده بهتر است.

این تحقیق در محیط آزمایشگاهی کنترل‌شده انجام شد که در آن محققان می‌توانستند دمای عمقی بدن و همچنین فشار خون و ضربان قلب شرکت‌کنندگان را هر ۱۵ دقیقه برای اطمینان از ایمنی کنترل کنند. هدف محققان این بود که شرکت‌کنندگان به دمای داخلی بدن ۳۸.۵ تا ۳۹ درجه سانتی‌گراد برسند، در حالی که تا استخوان‌های ترقوه غوطه‌ور بودند.

یکی از محققان توضیح داد: ما همچنین متوجه شدیم که شرکت‌کنندگان در طول تحقیق کالری کمتری می‌سوزانند، به این معنی که آنان در زمان استراحت کارآمدتر بودند. این ممکن است بد به‌نظر برسد، اما اگر بدن آنان در زمان استراحت کارآمدتر باشد، به احتمال زیاد به این معنی است که ما توانایی شرکت‌کنندگان را برای سازگاری با فعالیت‌های بدنی مانند بالا رفتن از پله‌ها و بازی با نوه‌ها بهبود بخشیده‌ایم.

امید این است که اگر آنان به این نتیجه برسند که ورزش با شدت کم آسان‌تر است، ممکن است تشویق شوند تا فعالیت بیشتر انجام دهند. همچنین مشخص شد که درمان وان آب گرم باعث آسان‌تر شدن کار قلب و کاهش فشار خون می‌شود. قرار گرفتن در معرض دمای گرم باعث شد که بدن بهتر کار کند، اما نه فقط زمانی که شرکت‌کنندگان در وان آب گرم نشسته بودند، بلکه قلب چند روز پس از غوطه‌وری آنان، آسان‌تر کار کرد.

دلیل این امر این است که وقتی بدن در معرض گرما قرار می‌گیرد، باید با کاهش دمای بدن در حال استراحت، خود را تطبیق دهد. بدن با کاهش میزان انرژی که در حالت استراحت می‌سوزانیم به این مهم دست می‌یابد. وقتی انرژی کمتری مصرف می‌کنیم، به اکسیژن کمتری نیز نیاز داریم تا از طریق قلب به بدن منتقل شود. در این زمان، قلب مجبور نیست به سختی کار کند تا اکسیژن کافی بدن تامین شود و هنگامی که قلب خون کمتری را به بدن پمپاژ می‌کند، فشار درون رگ‌های خونی ما را نیز کاهش می‌دهد. مانند زمانی که جریان آب را از یک شیلنگ کم می‌کنید، فشار داخل شیلنگ کاهش می‌یابد.

محققان نتیجه گرفتند: در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، این تحقیق امکان هیجان‌انگیز برای کنترل دیابت نوع ۲ با گرما درمانی نوآورانه را برجسته می‌کند. ما امیدواریم که این یافته‌ها به‌طور بالقوه بتوانند به بهبود تندرستی، بهبود کنترل قند خون و سلامت قلب بهتر برای افراد مبتلا به این بیماری گسترش یابد.

از آنجایی که تحقیق حجم نمونه محدودی داشت، تحقیقات جامع‌تری با گروه شرکت‌کننده بزرگ‌تر برای درک کامل پیامدهای گسترده‌تر درمان با وان آب گرم در کنترل دیابت مورد نیاز است.

انتهای پیام