به گزارش ایسنا، به نقل از ایتنا، در یک مطالعه جدید، محققان به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که چگونه شیوه‌های فرهنگی بر انتقال زبان‌های بومی تأثیر می‌گذارند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که هنجارهای اجتماعی مانند وراثت مادری یا پدری می‌توانند بر تکامل زبانی و ژنتیکی تأثیر بگذارند.

محققان پیوندهای قدرتمندی بین وراثت ژنتیکی مادری و صداهای زبانی در برخی جوامع، به‌ویژه در آفریقا، شناسایی کرده‌اند، اما هیچ الگوی جهانی ثابتی مشاهده نشده است.

نتایج این تحقیق به وضوح رابطه پیچیده بین فرهنگ، ژنتیک و زبان را نمایان می‌کند و اهمیت در نظر گرفتن عوامل فرهنگی در تحقیقات ژنتیکی و زبانی را برجسته می‌سازد.

زبان مادری یک فرد اغلب به عنوان "زبان مادر" شناخته می‌شود. اما آیا زبان اول همیشه از مادر ناشی می‌شود؟
 
نیکول کرانزا، استاد یار علوم زیستی، و همکارانش در این تحقیق به این نتیجه رسیدند که برخی عوامل فرهنگی مانند زندگی در جامعه مادری یا پدری و جایی که کودک پس از جدایی والدین بزرگ می‌شود، ممکن است بر تکامل زبانی و ژنتیکی تأثیر بگذارد.

اگر کودکان عمدتاً زبان خود را از مادرشان یاد بگیرند، انتقال زبان ممکن است بیشتر از الگوهای تکاملی ژن‌های وراثتی مادری پیروی کند. محققان اینگونه تحلیل کردند که وقتی کودکان در کنار زبان خانواده گسترده مادر، بزرگ می‌شوند، احتمالا این ارتباطات بین ژن‌های مادری و زبان قدرتمندتر باشد.

کرانزا گفت: به طور کلی، ما دریافتیم که این پدیده به نظر می‌رسد تنها در برخی مناطق جغرافیایی رخ دهد. کرانزا افزود: "وقتی مردم در سراسر جهان مهاجرت می‌کنند، آنها ژن‌ها و زبان‌های خود را با خود به همراه دارند و هر دو فاکتور به آرامی تغییر می‌کنند."

این مطالعه نه تنها بر روی جنبه‌های زیستی بلکه بر روی ابعاد فرهنگی نیز تأکید دارد و نشان‌دهنده اهمیت ترکیب این دو حوزه برای درک بهتر انسان‌ها و تاریخ آنها است.
 
کرانزا امیدوار است که این تحقیق الهام‌بخش پژوهشگران آینده باشد تا ویژگی‌های فرهنگی، قوم‌شناسی و زبانی جمعیت‌هایی که مطالعه می‌کنند را بیشتر مورد توجه قرار دهند.

در نهایت، این تحقیق نشان‌دهنده یک گام مهم در کاوش‌های جاری درباره تکامل فرهنگی است و بر لزوم توجه به تنوع فرهنگی در مطالعات علمی تأکید دارد.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام