به گزارش ایسنا، روزنامه «العربی الجدید» در یادداشتی درباره تحرکات رژیم صهیونیستی در سوریه نوشت: اسرائیل تلاش خود را برای بندبازی به منظور گسترش درگیری و اختلافات میان سوریها و گفتمانهای فرقهای و جناحی آغاز کرده است و تلاش میکند از دوره حساس انتقالی که در آن سوریها باید آینده کشورشان را رقم بزنند، بهره برداری کند. اسرائیل علاوه بر این موضوع درحال بهره برداری سیاسی و نظامی از تحولات سوریه است.
رژیم اشغالگر گاه با توصیف گروههای مخالف مسلح به عنوان تکفیری و افراطی و پوشاندن لباس «داعش» بر آنها و گاه با ترویج حمایت از کردها و یا خطاب قرار دادن دروزیهای سوری سعی در جلوگیری از ثبات اوضاع در سوریه و تضعیف آن و تأثیرگذاری بر اجزای جامعه سوریه را دارد و در همین راستا، گزارشهای رسانههای عبری ادعا میکنند که در میان دروزیها کسانی هستند که برای محافظت از خود از تلآویو درخواست کمک کردهاند و این در تلاشی برای جدا کردن آنها از ملت خود است.
رژیم صهیونیستی همچنین در تلاش برای ماهیگیری از آب گلآلود سوریه است تا از برخی صداهای غیرعادی سوریهای مقیم خارج از کشور برای ترویج ایده عادی سازی روابط با تلآویو و تغییر شکل منطقه استفاده کند.
تلاش نتانیاهو برای دستاوردسازی
در همین راستا، «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم اشغالگر، تلاش کرد تا سقوط حکومت بشار اسد را به نام خود تمام کند و به همین منظور آن را «روزی تاریخی در خاورمیانه» دانست و مدعی شد که این اتفاق در نتیجه «حملات این رژیم به ایران و حزبالله» محقق شده است.
به نظر میرسد که نتانیاهو با بیان این اظهارات درصدد تلاش برای ساختن یک دستاورد برای خود از اتفاقات سوریه بوده و تقلا میکند تا از این موقعیت برای دستیابی به دستاوردهای سیاسی سوء استفاده کند.
از سوی دیگر، این خرسندی نتانیاهو با ترس رژیم صهیونیستی از مخالفان مسلح سوری و به دنبال آن، ورود ارتش رژیم اشغالگر به خاک سوریه در تضاد است. این اولین بار نیست که نتانیاهو حوادثی را به تصمیمهای خود نسبت میدهد و قبلاً نیز این اتفاق درباره مسائل مربوط به غزه یا سایر جبههها رخ داده است و او همواره در تلاش برای سوء استفاده از شرایط مختلف به منظور بقای سیاسی خود و تلاش برای به تعویق انداختن جلسات محاکمه خود در دادگاه به بهانه باز شدن یک جبهه جدید درگیری بوده است. او در عین حال به نحوی وانمود میکند که منافع گروههای مخالفی که اسد را سرنگون کردند با منافع رژیم اشغالگر منطبق است. اینها تناقضاتی است که نشان دهنده وضعیت سردرگمی «بیبی» است.
نتانیاهو تنها کسی نیست که این کار را انجام داده است و سایر محافل سیاسی رژیم صهیونیستی، مانند «یائیر لاپید» رئیس جناح اپوزیسیون این رژیم نیز این کار را ترویج کردند. لاپید در این باره گفت: «با توجه به وقایع سوریه، برای مقابله با بیثباتی منطقهای، مهمتر از هر زمان دیگری ایجاد یک ائتلاف منطقهای قوی با عربستان سعودی و کشورهای عضو توافقنامه ابراهیم مهم است».
به عنوان بخشی از تلاش رژیم صهیونیستی برای بهره برداری نظامی از شرایط سوریه نیز، ارتش این رژیم رای اولین بار پس از سال ۱۹۷۴ چندین کیلومتر وارد خاک سوریه از سمت بلندیهای اشغالی جولان شد. همچنین کابینه این رژیم با اشغال منطقه جبل الشیخ سوریه و برپایی یک منطقه حائل در این منطقه موافقت کرد. رادیو ارتش رژیم صهیونیستی تاکید کرد: ارتش اسرائیل قدرت اجرایی در منطقه حائل در مرز سوریه خواهد بود و تسلط بر منطقه حائل در سوریه یک عملیات موقت به دلیل نگرانی از تهدید شبه نظامیان است.
در همین راستا، «دنیل هاگاری» سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی همچنین در ابلاغیهای به ساکنان پنج شهرک سوریهای این منطقه دستور داد که تا اطلاع ثانوی از خانههای خود خارج نشوند. ارتش رژیم اشغالگر همچنین مکانهایی را با ادعای وجود سلاح در آنها و جلوگیری از رسیدن این تسلیحات به دست مخالفان مسلح بمباران کرد و چندین بار برای دستیابی به اهدافی از جمله گسترش هرج و مرج و آشوب در سوریه، دمشق را هدف قرار داد.
در همین راستا، هرتزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی نیز به سوء استفاده این رژیم از اوضاع سوریه اشاره و اعلام کرد که ارتش این رژیم، سوریه را از یکشنبه شب، جبهه جنگ قلمداد میکند. وی افزود که ارتش رژیم صهیونیستی در جبهههای غزه، کرانه باختری و لبنان میجنگد و از امشب جبهه جدیدی در سوریه شروع خواهد شد. هالوی مدعی اتخاذ این تصمیم در راستای دفاع از رژیم اشغالگر شد.
بدون تردید کابینه رژیم صهیونیستی در این مرحله تمام توان خود را به کار خواهد گرفت تا از اوضاع سوریه به طرق مختلف از جمله نظامی استفاده کند و به دنبال آن درگیری داخلی در سوریه ایجاد کند و این رژیم در جبهههای مختلف با اتخاذ سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» این موضوع را پیش میبرد.
با این وجود در نهایت، به نتیجه رسیدن این سیاست در دست صهیونیستها نیست، بلکه به آگاهی اقشار مختلف ملت سوریه و عدم غفلت از فداکاریها برای آزادی سوریه بستگی دارد.
انتهای پیام
نظرات