روز ۱۶ ماه آذر به یاد ۳ دانشجو (مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت‌رضوی) که هنگام اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ (حدود چهار ماه پس از واقعه کودتای ۲۸ مرداد همان سال) در دانشگاه تهران شهید شدند، به نام روز دانشجو نام‌گذاری شده است.
دانشجویان در تمام ادوار به عنوان قشر فرهیخته که طالب علم و دانش و اعتلای خود و کشور هستند، شناخته می‌شوند و توجه به دغدغه دانشجویان امری ضروری است چرا که دانشجویان امروز آینده‌سازان جامعه هستند و برای رسیدن به اهداف عالی انقلاب اسلامی توجه به مشکلات این قشر از ضروریات است.
دانشجویان در راه علم‌آموزی ممکن است با مشکلاتی از قبیل امکانات، تغذیه، دغدغه‌های مالی، رفتار پرسنل و مسئولان، دوری از خانواده و دلتنگی، فعالیت‌های فرهنگی، تفریحی و مذهبی، هم‌اتاقی‌ها، هزینه‌های خوابگاه، بهداشت، تفاوت‌های فرهنگی، احساسات ضد و نقیض و... روبه‌رو شوند. برخی از این مشکلات می‌توانند برای دانشجو آزاردهنده باشد و بر روند درسی آن‌ها تاثیرات منفی بگذارد.
به مناسبت فرا رسیدن روز دانشجو به سراغ تعدادی از دانشجویان رفتیم و پای سخنان و دغدغه‌های آنان نشستیم. در سخنان اکثر آنان بیشترین دغدغه مربوط به مسائل خوابگاه و رفاه و مسائل فرهنگی می‌شود.
زندگی در خوابگاه علاوه بر مشکلات بی‌شمار راه و رسم همکاری و صبر را می‌آموزد
سینا سبحانی، دانشجوی ۱۸ ساله که به تازگی دانشجو شده است، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا بیان کرد: مهم‌ترین دغدغه من زندگی در خوابگاه و مشکلات برآمده از آن است. تا قبل از ورود به دانشگاه و خوابگاه تجربه تنها شدن را نداشتم و حتی مسافرت مجردی هم نرفتم.
وی ادامه داد: در خانه مسئولیتی جز درس خواندن نداشتم اما اکنون تحمل فشار این مسئولیت‌ها سخت است و انسان را دچار اضطراب می‌کند. اما در بین بچه‌ها کسانی هم هستند که دلتنگی برای خانواده چندان اذیتشان نمی‌کند و اتفاقاً استقلالی را که در خوابگاه به دست آورده‌اند را دوست دارند.
سبحانی افزود: زندگی در کنار دانشجوهایی که از شهرها و خانواده‌های مختلف کنار هم قرار گرفته‌اند و هر کدام فرهنگ خودشان را دارند، کار ساده‌ای نیست و هر کسی اخلاق و عادت خودش را دارد؛ اختلاف‌های فکری و فرهنگی سختی این همزیستی را مشکل‌تر می‌کند، حتی برخی دانشجویان رفتارهای نامتعارف دارند.
وی اظهار کرد: گذشت و بخشش در زندگی خوابگاهی بسیار مهم است، چون بدون این خصلت واقعا تحمل برخی دانشجویان بسیار سخت است. البته همین گذشت می‌توان تمرینی برای صبر، حوصله و رعایت انصاف شود.
سبحانی ادامه داد: زندگی در خوابگاه نکات مثبت هم دارد؛ جزوه‌های درسی همیشه در دسترس است و دانشجوهایی وجود دارند که می‌توانند برای رفع اشکال به بقیه کمک کنند یا اگر در خوابگاه کسی مریض شود یا مشکلی برایش پیش بیاید، چند نفر همدردی کرده و در حد توانشان کمک می‌کنند. زندگی در خوابگاه راه و رسم همکاری، گذشت و فداکاری را به دانشجوها یاد می‌دهد که دستاورد کمی هم نیست.
آموزش فرهنگ ایده‌آل به دانشجویان
مبینا رنجبر، دانشجوی ترم ۳ نیز به خبرنگار ایسنا گفت: مهم‌ترین دغدغه من مسائل مالی و پس از آن مسائل فرهنگی است.
وی با بیان اینکه پیش از ورود به خوابگاه چندان به فکر کردن مخارج خود نبودم، گفت: اکنون دغدغه این موضوع را دارم و همیشه در حال محاسبه هستم که چه مقدار پول برایم مانده است. اگرچه احساس استقلال بیشتری دارم اما نداشتن پول کافی گاهی باعث ایجاد مشکلاتی می‌شود.
رنجبر به مشکلاتی که در خوابگاه با آن مواجه است، اشاره کرد و گفت: برخی خوابگاه‌ها ساختمان‌های قدیمی، کم امکانات و فرسوده دارند و نواقصی که در ساختمان‌های جدید وجود دارد بسیار سریع می‌تواند آن‌ها را شبیه به ساختمان‌های قدیمی کند.
وی با بیان اینکه قبل از دوران دانشجویی نمی‌توانستم زندگی خود را اداره کنم، تصریح کرد: شاید اگر زندگی در خوابگاه را تجربه نمی‌کردم، هیچ‌وقت متوجه حمایت‌ها و زحمات مادرم نمی‌شدم و درک نمی‌کردم که چه کسی در خانه کارهایم را برایم انجام می‌دهد و با این تجربیات چند ماهه گویی چند سال بزرگتر شدم.
این دانشجوی ترم ۳ در مورد دوری از خانواده خود بیان کرد: این دوری از یک نظر خوب است که می‌توان بر خود تکیه کرد و به خودباوری رسید.
وی تصریح کرد: از دور دیدن فضای خوابگاه و دورهمی دانشجویان، زندگی خوابگاهی را جذاب نشان می‌دهد اما در واقع این حس تنها برای چند روز اول است وقتی این مسأله جا بیفتد که باید به‌طور جدی در این محیط زندگی کنیم و اتاق مرتب، غذای آماده در فضای گرم خانه و عدم مدیریت مالی را به فراموشی بسپاریم، آن وقت شرایط و خیلی سخت شده و حس ناامیدی قدرت پیدا می‌کند.
رنجبر با بیان اینکه برخی دانشجویان دچار عدم‌خودباوری هستند، اظهار کرد: در واقع برخی از دانشجویان به چیزی اعتقاد ندارند و از درون تهی شده‌اند و نگاه آن‌ها به فرهنگ غرب معطوف شده است البته در خوابگاه با فرهنگ‌های مختلف و طرز تفکرهای مختلف آشنا می‌شویم. دانشجویان زیادی را می‌بینم که از یاد خدا غافل شده‌اند و به مسائل حاشیه‌ای مشغول هستند. این موضوع در خوابگاه بیشتر احساس می‌شود و حتی برخی از دانشجویان اعتقادها را به سخره می‌گیرند در حالی که یکی از نقاط قوت محیط خوابگاه این است که می‌توان فرهنگ ایده‌آل را به دانشجویان آموزش داد.
علی‌رغم بسیاری از صحبت‌ها پیرامون عدم مطلوب‌بودن وضعیت بهداشتی خوابگاه‌ها، این دانشجو از وضع بهداشتی خوابگاه خود ابراز رضایت کرد.
مهم‌ترین دغدغه دانشجویان شغل آینده است
ابوالفضل زارع، دانشجوی ترم ۴ نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در ابتدا به مشکلات زندگی خوابگاهی اشاره کرد و گفت: اتاق‌های بدون پرده، تخت‌های فلزی نامرتب، لوازم به هم ریخته در اتاق‌ها گویای این است که دانشجوها در بیشتر خوابگاه‌ها معمولاً از اکثر وسایل به شکل عمومی استفاده می‌کنند یا اصلاً امکانات ویژه‌ای در اختیار ندارند.
وی دغدغه خود را محیط خوابگاه، فرهنگ متفاوت دانشجویان و شغل آینده خود دانست و ادامه داد: زندگی در کنار افراد با فرهنگ‌ها و عادات مختلف سخت است، یکی می‌خواهد بخوابد و همزمان دیگری می‌خواهد تلویزیون تماشا کند و دیگری می‌خواهد در سکوت درس بخواند! در این مواقع فقط باید صبور بود چون اعتراض و سرو صدا منجر به دعوای فیزیکی می‌شود!
زارع تصریح کرد: شاید در نگاه اول زندگی خوابگاهی چندان سخت به نظر نیاید و شاید حتی جذاب هم باشد! اینکه فقط و فقط با هم‌سالان خود در ارتباط بوده و فرصتی برای مستقل شدن پیدا کنیم جذاب به نظر می‌رسد اما زندگی خوابگاهی همه آن چیزی نیست که در نظر اول به چشم می‌رسد.
وی درباره رفت‌وآمد با افرادی از فرهنگ‌های متفاوت نیز گفت: هر کسی ممکن از با خانواده خود که هم‌خون هستند و در یک فرهنگ بزرگ شده‌اند هم مشکل داشته باشند، دانشجویان هر کدام از شهری آمده و فرهنگ‌های متفاوتی دارند این همزیستی در کنار تمام سختی‌ها می‌تواند جذاب هم باشد.
زارع در پایان سخنان خود به مهم‌ترین دغدغه دانشجویان پرداخت و گفت: مهم‌ترین دغدغه دانشجویان شغل آینده است که بیشتر آن در اختیار دانشگاه‌ها نیست، هرچند که حرکت‌هایی آغاز شده تا شرایطی برای دانشجویان فراهم شود تا زمینه اشتغال فراهم شود اما در مجموع شغل آینده مهم‌ترین دغدغه دانشجویان است و از مسئولان توقع می‌رود به این مهم توجه کنند.
به گزارش ایسنا، با شنیدن مشکلات دانشجویان که بیشتر به مسائل فرهنگی مربوط می‌شد به سراغ سعید زاهد زاهدانی، جامعه‌شناس و مسئول پژوهشکده تحول و ارتقای علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شیراز رفتیم و نظر این جامعه‌شناس را در مورد تفاوت‌های فرهنگی موجود در جامعه جویا شدیم.
مسئول پژوهشکده تحول و ارتقای علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شیراز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا بیان کرد: چند نوع فرهنگ در جامعه امروز رایج است، فرهنگ گذشته اسلامی، فرهنگ مدرن و دیگری فرهنگ تمدن جدید اسلامی است.
وی با بیان اینکه در دل فرهنگ مدرن تمدن‌های فرهنگی بسیاری وجود دارد. بنابراین آن‌چه که به عنوان چالش فرهنگی در جامعه امروز وجود دارد ترجیحات هر یک از این فرهنگ‌ها است، تصریح کرد: دنیا در حال تغییر و تحولات است و این تغییر و تحولات در کل دنیا تاثیرمی‌گذارد و طبیعتاً از کل دنیا هم تأثیر می‌پذیرد.
زاهد زاهدانی افزود: بعد از انقلاب اسلامی، ایران تلاش کرد بر پایه تمدن گذشته اسلامی و بر پایه سنت‌های قدیمی با استفاده از آلات و ابزارهای تمدن مدرن، تمدن جدید اسلامی بسازد و این درگیری تولید و خلاقیت، اختلاف را در بین دانشجوها زیاد می‌کند و البته مشکل همین اختلافات است. این اختلافات باید به سرانجام برسد و فرایند فرهنگ گذشته اسلامی و فرهنگ تمدن مدرن به فرهنگ تمدن نوین اسلامی بدل شده و عملیاتی شود.
این جامعه‌شناس تصریح کرد: اختلال‌ها در بین کسانی که متعلق به جریان انقلابی و طالب هویت اصیل ملی ایرانی نیستند، مشاهده می‌شود که بنا دارند از طریق ماهواره، فضای مجازی و گفت‌وگوهای داخلی اختلال ایجاد کنند اما در این میان افرادی که به راه خود اعتقاد دارند و معتقدند که در راه پوست‌اندازی و رسیدن به یک تمدن مترقی‌تر از تمدن‌های فعلی هستیم و باید مقاومت کرده و تلاش کنند تا مزایای تمدن نوین اسلامی را به دیگران نشان دهند.
دانشجویان رسالت ملی خود را فراموش نکنند
زاهد زاهدانی اظهار کرد: حدود نیم قرن از این مقاومت ملت ایران در برابر دشمنان می‌گذرد و این ایستادگی نیروهای خارجی را برانگیخته تا در مقابل این مقاومت ضربه‌هایی را اعمال کنند بنابراین دانشجویان عزیز، بصیر و یکه‌تاز جامعه به یمن استعداد، هوش و خلاقیتی که دارند باید رسالت ملی خود را فراموش نکنند و جمع‌بندی حاصل از این چالش‌ها را با خلاقیت‌های تمدن نوین به سرانجام برسانند و راهنمایی برای کل ملت ایران باشند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز، رسالت دانشجو را پیش‌تازی، گفتمان‌سازی و راهنمایی دانست و بیان کرد: در تاریخ ایران دانشجویان همواره با ایثار، رشادت و از خود گذشتگی شناخته می‌شوند لذا امروز نیز دانشجویان باید با ازخودگذشتگی و خلاقیت هویت ملی خود نگه داشته و پیگیر همین راه باشند.
به گزارش ایسنا، فرهنگ، نظامی است که شامل باورها، هنرها، عادات، اخلاق، مواریث ملی و خصلت‌های بومی است که شکل دهنده ذهنیت افراد و رفتار جامعه است.
در گذشته همه آموزش‌های علمی همراه با آموزش حکمت و اخلاق بود و فرهنگ افراد به این وسیله بالا می‌رفت. امروزه ارگانی که واقعاً می‌تواند به غنی کردن فرهنگ دانش‌پژوهان کمک کند، دانشگاه است. این دانشگاه است که رشد فرهنگی دانشجویان را به عنوان یکی از رسالت‌های مهم بر عهده دارد.
اختلافات فرهنگی و قومی در میان دانشجویان بسیار دیده می‌شود؛ در عصر کنونی که عصر ارتباطات، فضاهای مدنی و شبکه‌های اجتماعی است این اختلاف فرهنگی می‌تواند به فرصتی گران‌بها تبدیل شود تا دانشجویان علاوه بر تبادل علم، فرهنگ غنی ایرانی _ اسلامی را غنا بخشیده و آن را گسترش دهند.
با توجه به اینکه بسیاری از دغدغه‌های دانشجویی در خصوص مسائل خوابگاه‌هاست، طی روزهای آتی هم به سراغ تعدادی از مسئولان امور خوابگاهی دانشجویی خواهیم رفت.
انتهای پیام
نظرات