به گزارش ایسنا، «یون سوک یول» رئیس‌جمهور کره‌جنوبی و ساکن کاخ آبی سئول، شامگاه سه‌شنبه به دلیل ناامیدی از مخالفان در پارلمان برای همراهی با دولت، حکومت نظامی اعلام کرد و متعهد شد که نیروهای «ضد دولت» را که با کره‌شمالی همدست هستند، از بین ببرد. پارلمان پس از تحمیل حکومت نظامی به سرعت وارد عمل شد و «وو وون شیک» رئیس مجلس ملی، اعلام کرد این قانون «نامعتبر» است و قانونگذاران از «دموکراسی با مردم» محافظت خواهند کرد.

هر چند حکومت نظامی حدود ۶ ساعت به اجرا درآمد، اما حرکت غافلگیرکننده رئیس‌جمهور یون به دورانی از رهبران اقتدارگرا بازمی‌گردد که این کشور از دهه ۱۹۸۰ شاهد آن نبوده است و بلافاصله توسط مخالفان و رهبر حزب محافظه‌کار یون محکوم شد.

بر اساس قانون اساسی کره‌جنوبی، رئیس‌جمهور می‌تواند در «زمان جنگ، موقعیت‌های جنگی یا سایر وضعیت‌های اضطراری ملی مشابه» که به استفاده از نیروی نظامی برای حفظ صلح و نظم نیاز دارد، حکومت نظامی اعلام کند. اما سوال مخالفان این بود که آیا کره‌جنوبی در حال حاضر در چنین وضعیتی قرار دارد؟

کره جنوبی به لحاظ سیاسی توسعه نیافته است

«مرتضی سلطانپور» کارشناس ارشد کره جنوبی در گفت‌وگو با ایسنا درباره تحولات سیاسی اخیر در این کشور گفت: متاسفانه کره جنوبی آن طور که در حوزه اقتصادی و فرهنگی گام‌های بلند و رو به جلو برداشته است، به لحاظ سیاسی توسعه نیافته است و بخشی از تحولات روز سه‌شنبه در این کشور را باید در این چارچوب ارزیابی کرد.

وی ادامه داد: ساختار کره جنوبی به دلایل خاص فرهنگی و تاریخی توسعه لازم را آن طور که باید و شاید منطبق با توسعه اقتصادی این کشور پیدا نکرده است. دموکراسی یا مردم‌سالاری که غربی‌ها وارد سیستم‌های شرقی کردند، در کره جنوبی با چالش‌ و توام با تعصبات و دیدگاه‌های قومی و آرمان‌های سنتی وارد شده است و تاکید بر این تعصبات چالش‌های زیادی را برای سیستم سیاسی این کشور ایجاد کرده است. 

سلطانپور گفت: بعد از سال ۱۹۴۵ که کره جنوبی آزاد شد و بعد از ۱۹۵۰ که اولین رییس‌جمهور این کشور تعیین شد تا کنون، ۱۲ بار حکومت نظامی در این کشور اعلام شده است که تمامی آنها تابع تعصبات شدید منطقه‌ای و محلی حزب مخالف و حزب حاکم بوده است. با وجود سازوکارهای دموکراتیک اما تعیین استانداران، وزرا و مدیران محلی مبتنی بر تعصبات و هنجارهای قومی و محلی در هر استان و شهر است و اگر فردی شایسته از منطقه‌ای دیگر وجود داشته باشد آن فرد از سوی مردم و مسئولان شهر انتخاب نمی‌شود و فردی از آن محله رای می‌آورد، بنا بر این کره جنوبی به لحاظ سیاسی آن طور که در کشورهای غربی سراغ داریم توسعه یافته نیست. 

این کارشناس ارشد مسائل کره جنوبی و شرق آسیا درباره حوادثی که به درگیری میان حامیان حزب حاکم و مخالف آن در روز سه‌شنبه منجر شد، گفت: از چندی پیش مناقشه‌ای میان حزب حاکم و حزب مخالف در پارلمان این کشور بر سر تخصیص بودجه ایجاد شد، مبنی بر اینکه پارلمان زیر بار بودجه تعیین شده از سوی دولت و چگونگی تخصیص آن نمی‌رفت و در افکار عمومی و در سطح سیاسی و اجتماعی چالش جدی را ایجاد کرد تا جایی که این چالش و اختلافات بر سر بودجه به استیضاح ۱۲ وزیر کابینه و بازرسی از دولت منجر شد و به نوعی این روند دولت را تحت فشار شدید قرار داد. آن طورکه در اخبار آمده است وزیر دفاع آقای یون سوک یول نقش اصلی در این چالش و درگیری سیاسی را داشته است. عدم تخصیص به موقع بودجه موجب شده بود تا بسیاری از امور در بخش‌های مختلف قفل شوند و کارها پیش نرود و از آنجایی که آقای یول فردی حقوقدان است تا سیاستمدار به نظر به سمت تصمیمات فردی و شخصی در مقابله با مخالفت‌ها در پارلمان حرکت کرده است.

تعجب افکار عمومی جهان و منطقه شرق آسیا از تحولات کره جنوبی

سلطانپور با بیان اینکه «تحولات سیاسی روز گذشته در کره جنوبی تعجب افکار عمومی جهان و منطقه شرق آسیا را برانگیخته است» گفت: با این حال تحولات سیاسی کره جنوبی تاثیری بر رشد و توسعه اقتصادی این کشور نخواهد گذاشت مگر اینکه قدرت‌های خارجی برای کره جنوبی برنامه‌ و فکری داشته باشند که بعید می‌دانم. اقتصاد در کره جنوبی حرف اول را می‌زند و معتقدم تحولات و تنش‌های اخیر موجب توقف اقتصاد رو به رشد کره نمی‌شود. البته باید گفت که اتفاقات سیاسی روز سه‌شنبه تا حد زیادی تصویری که در دنیا از کره جنوبی وجود داشت به عنوان یک کشور توسعه‌یافته را خراب کرد. به هر حال کره جنوبی چهارمین اقتصاد آسیا محسوب می‌شود و این اتفاقات عجیب به وجهه آن آسیب می‌زند.

وی تاکید کرد که دلیل اصلی این تحولات توسعه نیافتگی سیاسی در کره جنوبی است و اینکه احزاب در این کشور نتوانستند جایگاه اصلی‌ و واقعی‌شان را پیدا کنند.

این کارشناس ارشد شبه جزیره کره تصریح کرد: الان حزب رئیس‌جمهور به شدت تضعیف شده است، در حالی که این حزب، عامل توسعه اقتصادی کره جنوبی در ۲ دهه گذشته بوده است. متاسفانه جانشینان حزب حاکم نتوانستند از میراث به جا مانده به خوبی محافظت کنند. 

سلطانپور درباره استعفای رئیس‌جمهور کره جنوبی گفت که تحولات چند روز آینده این مساله را روشن می‌کند.

روسای جمهور کره جنوبی عاقبت به خیر نشده‌اند

وی ادامه داد: به طور کلی روسای جمهور کره جنوبی عاقبت به خیر نشدند یا ترور شدند یا خودکشی کردند یا زندانی شدند. تمام روسای جمهور کره سرنوشت خوبی نداشتند و احتمال دارد آقای یول هم به سرنوشت یکی از این‌ها دچار شود. احتمالا فضای سیاسی کره چند ماهی در شوک و تغییرات سیاسی بعدی باقی می‌ماند و به احتمال قوی رئیس‌جمهور بعدی از حزب مخالف در پارلمان خواهد بود، اما طبیعی است که به شدت کینه‌ها و دشمنی‌های محلی و قومی و تعصبات حزبی گسترش پیدا می‌کند. به علاوه در سطح افکار عمومی نیز این تنش نفوذ و گسترش پیدا می‌کند. جامعه کره جنوبی یک جمع اضداد است و تحولاتی از این دست سبب می‌شود تا به شدت گروه‌های اجتماعی و منطقه‌ای نسبت به یگدیگر نفرت پیدا کنند و همین مساله تنش سیاسی در داخل را افزایش می‌دهد.

سیاست در کره به هیچ وجه همپای اقتصاد و فرهنگ رشد پیدا نکرده است

این کارشناس ارشد کره جنوبی با تاکید بر اینکه «مسائل مختلف جامعه کره جنوبی ریشه در توسعه نیافتگی ساختار حزبی در این کشور دارد» گفت: ساختار حزبی به شدت گرفتار ایدئولوژیک دوران گذشته است، در حالی که بعد از جنگ سرد نیاز به زبان و دیدگاه جدیدی ضرورت پیدا کرد، اما چارچوب ساختار حزبی کره جنوبی تغییری نکرد. نکته قابل توجه در این رابطه این است که رئیس‌جمهور فعلی همان دادستانی بود که خانم پارک گیون هی، رئیس جمهوری سابق کره را به ۲۵ سال زندان محکوم کرد و جالب اینجا است که او متعلق به حزب خانم گیون هی بود و از همان حزب هم نامزد ریاست‌جمهوری شد و پیروز انتخابات شد؛ این امر نشان می‌دهد که سیاست در کره به هیچ وجه همپای اقتصاد و فرهنگ رشد پیدا نکرده است.

انتهای پیام