به گزارش ایسنا، به نقل از ایمنا، رسانه خانگی یا شبکه نمایش خانگی یا ویدئو رسانه به ناشر فیلم‌ها یا سریال‌ها گفته می‌شود. یک رسانه خانگی ممکن است دوبلاژ و توزیع یک فیلم را انجام دهد یا ممکن است خود دست به تولید بزند و محصولی را توزیع کند.
امروزه شبکه نمایش خانگی و پلتفرم‌ها، بیش از هر زمان دیگری بین مردم جا باز کرده‌اند و مخاطبان زیادی را به‌دست آورده است؛ سرویس‌ها و پلتفرم‌های اشتراک ویدئو و به‌طور خلاصه ظرفیت نمایش‌های خانگی در مقایسه با دیگر ابزارهای رسانه‌ای همچون سینما، مزیت‌هایی از جمله در دسترس بودن، ارزان‌قیمت بودن و نداشتن محدودیت زمانی در طول شبانه‌روز دارند، با این حال، همچنان چالش‌هایی وجود دارد که نمی‌توان از آن‌ها به‌آسانی گذر کرد و یکی از این چالش‌ها، محتواست؛ محتوایی که گاهی به سویی می‌رود که با ارزش‌های مردم متناقض است و در زبان عام و خودمانی به جایی می‌رسد که دیگر نمی‌توان با خانواده به تماشای آن نشست!
با توجه به فرصت‌های خلاقانه و محدودیت‌های کمتری که شبکه نمایش خانگی در خود دارد، می‌تواند بستری مناسب برای برنامه‌سازان و فیلم‌سازان باشد، هرچند اینکه محدودیت‌های کمتر برای نمایش خانگی، فرصت به حساب می‌آید یا تهدید، خود جای سوال دارد.
وقتی برای تبلیغات هزینه می‌دهیم
حمیدرضا کاظمی‌پور، منتقد سینما، تئاتر و تلویزیون به خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: مهم‌ترین دلیل گرایش برنامه‌سازان به نمایش خانگی و پلتفرم‌ها، مدیریت فرهنگی صداوسیماست که گاهی به‌دلیل سخت‌گیری‌ها، کمتر در آن شاهد خلاقیت هستیم، همچنین بیشتر برنامه‌های آن به محتواها، سوالات و مهمان‌های تکراری تبدیل شده است و جذابیت کمتری برای مخاطب دارد.
وی می‌افزاید: این پلتفرم‌ها و نمایش خانگی، موجب رشد تکنیکال شده است، یعنی به لحاظ ساخت و تولید، با آثار به‌نسبت رقابتی و باکیفیت از نظر تکنیک روبه‌رو هستیم، اما در کنار این‌ها به آسیب‌شناسی نیز نیاز داریم، یعنی نشان دادن یک راه عملیاتی برای اینکه بتوانیم تولیدات فاخرتری داشته باشیم. سریال‌های خانگی ما درگیر یک موضوع می‌شود و اگر مورد استقبال قرار گرفت یا آن‌قدر طی چند فصل ادامه پیدا می‌کند که از جذابیت آن کاسته شود یا همه فیلم‌ها به سمت همان محتوا می‌رود که قمه‌کشی، عشق و عاشقی و خشونت نمونه آن است؛ موضوع دیگر در شبکه نمایش خانگی، تبلیغات بین برنامه‌هاست که باید حذف شود، زیرا مخاطب، هزینه پرداخت می‌کند تا از محتوا استفاده کند نه اینکه دائم تبلیغ ببیند.
منتقد سینما با اشاره به ابتذال در نمایش خانگی و رئالیتی‌شوها گفت: در واقع رئالیتی‌شو به‌دنبال پیام‌های فاخر اخلاقی نیست و ماهیت سرگرم‌کننده دارد که در کنار خود می‌تواند شامل پیام‌های محیط زیستی، انسان‌دوستانه و اینگونه موارد باشد، اما این سرگرمی نباید به هر قیمتی اتفاق بیفتد و به سمت و سوی غیراخلاقی برود، بلکه باید با کمک خلاقیت در موقعیت‌های مختلف موجب ایجاد خنده شود. امیدوارم رقابت ایجاد شده در شبکه‌های نمایش خانگی که موجب رشد در سطح کیفی آثار شده است به لحاظ محتوایی هم ارتقا پیدا کند و شاهد تولیدات فاخر و در شأن فرهنگ ایران‌زمین باشیم.
تلویزیون به سمت آثار فاخر برود
در ادامه شاهین شجری‌کهن، منتقد سینما و نویسنده به خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: در محیط فرهنگی و هنری، همه‌چیز تحت کنترل و نظارت است و پلتفرم‌ها توانسته‌اند مسیر جدیدی را باز کنند که از لحاظ گردش سرمایه و بازار عرضه و تقاضا، هنوز نوپاست و نظارت دولت و نهادهای رسمی روی این پلتفرم‌ها و فضای مجازی به اندازه چرخه سینما یا تلویزیون عمیق نیست؛ این محدودیت‌های کمتر، موجب چرخش آزاد سرمایه نیز شده است و یک سریال، خیلی سریع به یک محصول فرهنگی عرضه‌شده تبدیل می‌شود، البته رقابت پلتفرم‌ها علاوه‌بر گردش مالی خوبی که دارد، باعث شده است که از فرصت‌ها برای مخاطبی که امروز با سبک‌ها و تکنیک‌های فیلم‌ها در سطح دنیا آشناتر است، به‌طور جدی استفاده شود.
وی می‌افزاید: در کنار این موضوع، باز بودن دست تهیه‌کننده و صاحبان اثر در تبلیغات، اطلاع‌رسانی و استفاده از ظرفیت‌های فضای مجازی موجب شده است که این تولیدات مورد استقبال بیشتری قرار بگیرد، در حالی که در بحث ساخت فیلم در سینما، فراز و نشیب‌های زیادی وجود دارد که بسیاری از کارگردانان را از ساخت فیلم منصرف می‌کند، علاوه‌بر این، برای اکران فیلم به امکانات نیاز است که بیشتر اوقات کافی نیست، همچنین فیلم‌های کمدی بسیار پرفروش، فیلم‌ها با محتوای جدی را زیر سایه خود می‌گیرند، در حالی که در پلتفرم‌ها این مشکلات کمتر وجود دارد.
منتقد سینما تصریح می‌کند: شاید یکی دیگر از دلایل موفقیت شبکه نمایش خانگی، واقع‌گرایی و تصویر نزدیک‌تر به جامعه امروز نسبت به تلویزیون است، با این حال فکر می‌کنم که تلویزیون باید به سمت سریال‌های تاریخی و فاخر برود زیرا در پلتفرم‌ها، این امکان وجود ندارد.
شجری‌کهن خاطرنشان می‌کند: ابتذال بحث مفصلی است که وقتی سرمایه‌سالاری در فضای مجازی وجود داشته باشد، ایجاد می‌شود؛ به‌طور طبیعی تعدادی از تهیه‌کنندگان و برنامه‌سازان برای گرفتن بازدید به هر راهی از جمله ابتذال و عبور از خط قرمزها متوسل می‌شوند. در سینما، فروش کمتر یا بیشتر یک فیلم، جاافتاده‌تر است و ممکن است یک اثر با محتوای خوب، فروش کمتری داشته باشد، اما در نمایش خانگی این‌طور نیست.
به گزارش ایمنا، با وجود دیدگاه‌های مختلف، آنچه همه بر آن اتفاق نظر دارند، موضوع محتوای مناسب است؛ محتوای شبکه نمایش خانگی با تمام واقع‌گرا بودن، نباید در دام خشونت، خیانت و ابتذال بیفتد، چراکه ممکن است اثرات منفی زیادی بگذارد، این در حالی است که می‌تواند بستری برای ساخت آثار فاخر باشد، بنابراین باید گفت همان‌طور که می‌توان به نمایش خانگی به چشم یک فرصت نگاه کرد، این تولیدات می‌تواند با محتوای خود تهدیدی برای سبک زندگی ایرانی-اسلامی باشد.
انتهای پیام
نظرات