امروز شهر ابهر حال و هوای دیگری داشت؛ خیابانهای شهر مملو از کسانی بود که برای وداع با دو شهید گمنام دوران دفاع مقدس گرد هم آمده بودند. از پیر و جوان تا کودکانی که شاید تنها از روایت پدران و مادرانشان از شهدا شنیدهاند، همه با گلهایی در دست و اشک و آه و پرچمهای سه رنگ جمهوری اسلامی آمده بودند تا بگویند فرزندان این خاک هیچگاه از یاد نخواهند رفت.
مراسم با قرائت آیاتی از کلامالله مجید آغاز شد و صدای ملکوتی قرآن، فضایی معنوی را بر جمعیت حاکم کرد. آسمان ابهر، گویی بغض کرده بود و ابرهای سپید گواه این وداع عاشقانه بودند. مادری با چادر مشکی، عکس جوان شهیدش را در دست گرفته بود و آرام زیر لب زمزمه میکرد: «پسرم، خوش آمدی!» شاید دلش را به این بسته بود که یکی از این شهدا، همان فرزند دلبندش باشد که سالهاست به انتظار خبری از او نشسته است.
جوانانی که پرچمهای بزرگ مزین به نام «یازهرا» و «یاحسین» را در دست داشتند، پیکرهای مطهر این دو شهید گمنام را بر دستانشان حمل میکردند. جمعیت با صدای بلند شعار میداد: «شهیدان زندهاند، اللهاکبر!»
مراسم در میان اشکها و لبخندهای توأمان به پایان رسید. اما دلهای مردم ابهر هنوز پر از شعور و شوری بود که نشان میداد، این شهر همیشه قدردان ایثار و خون شهدا است. هر شهید گمنام، یک نماد از صداقت و پاکی است؛ نمادی که امروز به قلب ابهر پیوند خورد.
پس از پایان مراسم، مردم به آرامی از محل تشییع دور میشدند، اما حس و حال معنوی آن لحظات در چهرهها و نگاهها باقی مانده بود. برخی همچنان کنار تابوت شهدا ایستاده بودند، در سکوتی عمیق که گویی داشتند با شهدا راز و نیاز میکردند.
یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس که با چهرهای غبارگرفته و دستانی لرزان در کنار عکس شهدا ایستاده بود، رو به جمعیت گفت: «این شهدا از ما چیزی نمیخواهند جز حفظ راهشان. راهی که با خونشان ترسیم کردند، راه ایمان، ایثار و مقاومت.» سخنانش دلها را بیشتر به تپش انداخت و اشکها را روانتر کرد.
در میان جمعیت، نوجوانانی را دیدم که با شوق به مادرانشان میگفتند: «ما هم میخواهیم مثل این شهدا باشیم.» این جمله، گواهی بر زنده بودن یاد و راه شهدا بود. معلمی که به همراه گروهی از دانشآموزانش در مراسم حضور یافته بود، به آنان میگفت: «شهدا درس بزرگی به ما دادهاند؛ درسی که باید هر روز از آن بیاموزیم. آنها گمنام بودند، اما در حقیقت، نامشان در دل تاریخ ماندگار شده است.»
فضای شهر ابهر همچنان بوی بهشت میداد. انگار این دو شهید آمده بودند تا شهر را با عطر حضورشان تطهیر کنند. آنها رفتند، اما اثری جاودان از خود بر جای گذاشتند. مردم ابهر از این پس، هر بار که از کنار مزار این شهدا عبور کنند، دمی مکث خواهند کرد و یادآور خواهند شد که چگونه این سرزمین با خون دلیرمردانش آزاد و سرافراز مانده است.
این مراسم تنها وداع نبود؛ بلکه بیعتی دوباره با آرمانهای انقلاب اسلامی و امام شهیدان بود. شهدا اگرچه گمناماند، اما امروز در دل مردم ابهر برای همیشه نامدار شدند و این، بزرگترین افتخار برای شهری است که میخواهد همیشه پرچمدار عشق و ایثار باشد.
به گزارش ایسنا و بنا بر اعلام دبیرخانه ستاد یادواره ۴۰۰ شهید شهرستان ابهر پس از استقبال از شهداب گمنام در میدان حر ساعت ۱۷ نیز مراسمی در مسجد خاتمالانبیا ابهر برگزار میشود. ساعت ۲۱ نیز در ساختمان شهدای بسیج واقع در خیابان سپاه نیز مراسم فاطمیه و شبی با شهید تا اذان صبح ادامه خواهد داشت و پنجشنبه صبح ساعت ۱۰ نیز حوزه علمیه خواهران در شهرک شاهد میزبان این دو شهید والامقام خواهند بود. همچنین مراسمی نیز در مسجد جامع صائینقلعه و مسجد جامع شریفآباد برگزار میشود.
انتهای پیام
نظرات