به گزارش ایسنا، بزرگترین و قوی‌ترین موشک ساخته‌شده تا به امروز، اکنون ششمین پرتاب خود را انجام داد اما برخلاف دفعه قبلی که هنگام بازگشت توسط گیرنده های جایگاه پرتاب گرفته شد به سکوی پرتاب بازنگشت و در دریا فرود آمد.

به نقل از اسپیس، موشک بزرگ ۱۲۲ متری «استارشیپ»(Starship) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) روز ۱۹ نوامبر در ساعت ۱۷:۰۰ به وقت منطقه زمانی شرقی(۱:۳۰ بامداد چهارشنبه به وقت تهران) از محل پرتاب مداری خود در پایگاه «استاربیس»(Starbase) شرکت اسپیس‌ایکس در جنوب تگزاس بلند شد و برای ششمین بار به پرواز درآمد.

اسپیس‌ایکس در پرواز پیشین این موشک که در ۱۳ اکتبر انجام شد، تقویت‌کننده بزرگ مرحله اول آن موسوم به «سوپر هوی»(Super Heavy) را در برج پرتاب فرود آورد و با بازوهای «چاپستیک»(chopstick) برج، آن را مهار کرد. هدف شرکت در پرواز ششم نیز تکرار این شاهکار بود اما داده‌های پرواز از این تلاش پشتیبانی نکردند و این اتفاق تکرار نشد. «دان هاوت»(Dan Huot) از شرکت اسپیس‌ایکس در جریان پخش اینترنتی پرواز ششم گفت: ما معیارهای تعهد را حذف کردیم. بنابراین سوپر هوی در نهایت برای فرود کنترل‌شده در خلیج مکزیک پایین آمد و هفت دقیقه پس از بلند شدن به امواج برخورد کرد.

انتظار زیادی برای پرواز ششم وجود داشت که تا حدی به دلیل تلاش برنامه‌ریزی‌شده برای تکرار تجربه پیشین بود. به ویژه اینکه «دونالد ترامپ»(Donald Trump) رئیس جمهور آمریکا نیز برای تماشای پرواز ششم به جنوب تگزاس سفر کرد.

پرواز ششم، استارشیپ را در همان مسیر نیمه‌مداری قرار داد که طی پرواز پنجم در پیش گرفته و حدود ۶۵ دقیقه پس از بلند شدن، در اقیانوس هند فرود آمده بود اما استارشیپ این بار به نقاط عطف جدیدی در این مسیر دست یافت. به عنوان مثال، پرواز ششم برای اولین بار محموله‌ای را با خود داشت. این محموله یک موز مخملی ‌بزرگ روی استارشیپ بود که به عنوان نشانگر جاذبه صفر عمل می‌کرد. علاوه بر این، استارشیپ برای مدت کوتاهی یکی از ۶ موتور «رپتور»(Raptor) خود را حدود ۳۸ دقیقه پس از پرواز دوباره روشن کرد.

روشن شدن مجدد موتور نشان داد که استارشیپ می‌تواند مانورهای لازم را برای بازگشت ایمن به زمین در طول ماموریت‌های مداری انجام دهد. در واقع، استارشیپ طوری طراحی شده است که درست مانند سوپر هوی به طور کامل و سریع قابل استفاده مجدد باشد. اسپیس‌ایکس در نهایت قصد دارد آن را با بازوهای چاپستیک مهار کند و احتمالا طی یک پرواز آزمایشی در آینده نزدیک این کار را انجام خواهد داد. به گفته اسپیس‌ایکس، فرود مستقیم روی سکوی پرتاب به جای فرود آمدن روی سکوی فرود شناور در دریا می‌تواند بازرسی، نوسازی و پرواز مجدد سریع‌تر و کارآمدتر را امکان‌پذیر کند.

پرواز ششم تغییراتی را نیز در سپر حرارتی استارشیپ آزمایش کرد که از آن هنگام ورود مجدد به جو زمین محافظت می‌کند.

اسپیس‌ایکس در شرح ماموریت خود نوشت: پرواز آزمایشی، مواد جدید حفاظت حرارتی ثانویه را ارزیابی خواهد کرد و بخش‌های کاملی را از محافظ‌های حرارتی دو طرف استارشیپ مورد بررسی قرار خواهد داد. همچنین، استارشیپ در مرحله نهایی فرود عمدا در زاویه بالاتری پرواز خواهد کرد و به طور هدفمند بر محدودیت‌های کنترل تأکید خواهد داشت تا اطلاعاتی را برای فرودهای آینده به دست بیاورد.

اسپیس‌ایکس زمان پرتاب را برای پرواز ششم تغییر داد تا امکان مشاهده بهتر ورود مجدد و فرود را فراهم کند. پرواز پنجم و هر چهار پرواز پیش از آن، صبح از تگزاس پرواز کردند و استارشیپ در تاریکی فرود آمد.

منظره‌های بسیار خوبی از بازگشت استارشیپ به زمین ثبت شد. این وسیله نقلیه نقره‌ای براق از سفر داغ خود در جو سیاره جان سالم به در برد و سه رپتور از ۶ رپتور خود را روشن کرد تا با نزدیک شدن به آب، خود را به حالت عمودی برگرداند و طبق برنامه‌ریزی، ۶۵.۵ دقیقه پس از بلند شدن روی امواج بنشیند.

لحظه فرود استارشیپ در دریا

انتهای پیام