به گزارش ایسنا، خبرگزاری فرانسه در گزارشی از شرایط این روزها در غزه آورده است: مردم جنگ‌زده غزه برای فرار از سرمای زمستان و با توجه به تجربه سال گذشته خود در زندگی درون چادرهای خیسی که در محاصره آب‌های روان شده از باران قرار می‌گرفت، با بازگشت به خانه‌های ویران شده سعی دارند با ابتدایی‌ترین شکل ممکن برای خود سرپناهی آماده کنند.

گروه‌های امدادی می‌گویند: در صورت امکان، تعمیر خانه‌های موجود مؤثرترین رویکرد» برای آماده شدن برای زمستان است.

کاربران در رسانه‌های اجتماعی ویدئوهایی از خانه‌های موقت به اشتراک گذاشته‌اند و مقاومت، نبوغ و انعطاف‌پذیری مردم غزه‌ را در شرایط بد انسانی ستایش کرده‌اند.

خانه خانوادگی عبدالرحمن ابوعنزه در جنوب غزه به ویرانه‌ای تبدیل شده و این مرد فلسطینی اکنون از آن برای ساختن پناهگاهی برای محافظت از سرمای زمستان استفاده می‌کند.

به گفته آژانس بشردوستانه سازمان ملل (اوچا)، بمباران اسرائیل در بیش از ۱۳ ماه حملات مداوم، بیش از ۷۰ درصد از خانه‌ها یا آسیب دیده یا به طور کامل تخریب شده است. با توجه به اینکه بسیاری از ساکنان نوار غزه به دلیل جنگ آواره شده‌اند و اغلب به دنبال سرپناهی در کمپ‌های چادری هستند، نزدیک شدن به زمستان عامل اصلی نگرانی است.

برخی مانند ابوعنزه به ساختن خانه‌های موقت با استفاده از ضایعات ساختمان‌های آسیب دیده از جنگ و تکنیک‌های قدیمی برای ساخت ملات متوسل شده‌اند. ابوعنزه که در خان یونس، ساکن است هنگام ساخت ملات با مخلوط کردن شن و ماسه با آب به خبرگزاری فرانسه گفت: خانه ما بسیار قدیمی بود، در سال ۱۹۳۶ ساخته شد. توانستم این سنگ‌ها را جمع کنم تا دیوار را بازسازی کنم تا فعلا از ما محافظت کند و سپس کل خانه را بازسازی کنیم.

برخی دیگر نیز در تلاش هستند تا سرپناه‌هایی با منابع محدود آماده کنند و شب‌های سرد زمستانی را در قلمرو محاصره شده، جایی که دما می‌تواند به حدود ۶ درجه سانتیگراد کاهش یابد، بگذرانند.

سال گذشته، چند ماه پس از جنگ، باران‌های شدید چادرهای آوارگان را غرق در آب کرد و آنها را در برابر تأثیرات شب‌های مرطوب منطقه ساحلی آسیب‌پذیر ساخت. رطوبت به لباس‌ها نفوذ می‌کند و رطوبت ایجاد شده در چنین شرایطی زندگی مخاطره آمیزی ایجاد می‌کند که به سختی می‌توان از شر آن خلاص شد.

گرمتر از یک چادر

حتی قبل از جنگ محاصره رژیم صهیونیستی به این معنی بود که مصالح ساختمانی بسیار کمی وارد غزه می‌شد. واردات سیمان به شدت محدود بود. اکنون با وجود درخواست چندین گروه امدادی از تابستان مبنی بر گنجاندن مصالح ساختمانی در فهرست محصولات مجاز به غزه، ورود آنها عملاً ممنوع شده است.

محمد شانینو که خانه سه طبقه‌اش ویران شده است، می‌گوید: «سیمان وجود ندارد، بنابراین راه جایگزین این است که ما به ۷۰ سال پیش، به زمان اجدادمان برگردیم و با خاک رس خانه بسازیم. او با اشاره به دیواری از بلوک‌های ساختمانی نامتناسب که تقریباً ملات‌کاری شده، گفت: «آن‌ها ما را به یک زندگی ابتدایی بازگردانده‌اند.»

شانینو گفت که از حدود ۷۰۰ سنگ از خانه ویران شده خود برای ساختن یک سرپناه ساده استفاده کرده است، جایی که خانواده او اکنون در یک اتاق یک نفره مشترک ساکن هستند. با یک ورق فلزی راه راه و برزنت برای سقف، پنجره‌ای که فقط با یک تکه پارچه نازک پوشانده شده است و دیوارهای پر از ترک و اگرچه این خانه بسیار کوچکتر از خانه‌ای است که قبلاً در آن زندگی می‌کردند، فرزندانش می‌گویند که از یک چادر گرمتر است.

یک زن فلسطینی که با پای برهنه در یک اتاق موقت ساخته شده از سنگ‌های خانه‌های ویران شده، ایستاده، می‌گوید: از داشتن یک سرپناه شاکرم. سنگها را از خانه‌های ویران برداشتیم و بازیابی کردیم و با گل ساختیم چون ما می‌خواهیم زندگی کنیم.

انتهای پیام