به گزارش ایسنا، تصمیم جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده برای صدور مجوز استفاده اوکراین از موشک‌های دوربرد آمریکایی (ATACMS) در روسیه از یک الگوی آشنا پیروی می‌کند.
کاخ سفید برای ماه‌ها از پذیرش درخواست اوکراین برای استفاده از این تسلیحات علیه روسیه خودداری می‌کند، زیرا می‌ترسد که این درخواست موجب وخیم‌تر شدن اوضاع شود. کی‌یف با صدای بلند رد درخواست را محکوم می‌کند و درست زمانی که به نظر می‌رسد رسیدگی به این درخواست متوقف شده است، دولت بایدن آن را تأیید می‌کند.
درخواست اوکراین برای سیستم‌های راکتی HIMARS، تانک‌های آبرامز و جنگده‌های اف-۱۶ همگی از یک الگوی مشابه از سر باز زدن و ۲ پهلو حرف زدن پیروی می‌کردند و تقریباً در لحظه‌ای که خیلی دیر شده بود، اعطا می‌شد.
بنابر گزارش شبکه سی‌ان‌ان، اکنون این سوال مطرح است که آیا برای سیستم‌های موشکی تاکتیکی ساخت آمریکا یا ATACMS دیر شده است و اگر به اهدافی در اعماق روسیه برخورد کند، تفاوت ایجاد می‌کند؟
پاسخ پیچیده است و شاید بخشی از بی‌میلی دولت بایدن برای اعطای مجوز را توضیح دهد:
اول؛ تعداد محدودی از موشک‌های ATACMS وجود دارد که اوکراین می‌تواند در اختیار داشته باشد. بنابراین، حتی در صورتی که کی‌یف قادر به حمله به عمق روسیه باشد، باتوجه به اینکه برد طولانی‌تر این موشک‌ها ۱۰۰ کیلومتر یا ۶۲ مایل است، تغییری یک شبه در میدان نبرد ایجاد نمی‌کند.
تحلیل‌گران حجم اهداف روسیه را که در برد این موشک‌ها قرار دارند، فهرست کرده‌اند. «موسسه مطالعات جنگ» نیز فهرستی از صدها هدف را در عمق خاک روسیه پس از آنکه دولت بایدن اعلام کرد فرودگاه‌های روسی در محدوده ATACMS شاهد تخلیه هواپیماهای جنگنده روسیه بوده‌اند، منتشر کرد اما در واقع، اوکراین تعداد کافی از موشک‌های ATACMS برای تغییر مسیر جنگ دریافت نخواهد کرد.
دوم؛ اوکراین توانسته است با استفاده از پهپادهای ساخت داخل و ارزان‌تر به عمق روسیه نفوذ کند. ایالات متحده موافقت کرده است که به توسعه این دستگاه‌ها کمک مالی کند، زیرا به نظر می‌رسد که در اطراف فرودگاه‌های مسکو و زیرساخت‌های انرژی روسیه ویرانی ایجاد کرده است.
سوم؛ مجوز استفاده از موشک‌های نقطه‌زن ایالات متحده برای ضربه زدن به عمق خاک روسیه، همان‌طور که به نظر می‌رسد، کاملاً تحریک‌آمیز است.
سی‌ان‌ان ادامه داد: درست است که بعید به نظر می‌رسد مسکو اکنون به دنبال درگیری کامل با ناتو یا ایالات متحده باشد اما کرملین در مقطعی به دنبال بازگرداندن قدرت بازدارندگی خود خواهد بود. بنابراین، جو بایدن کار درستی کرد که کاربرد عملی حملات با برد بلندتر را در مقابل احتمال آسیب‌های جانبی غیرنظامی در کشورهای عضو ناتو، در صورتی که روسیه احساس می‌کرد موظف به پاسخ دادن است، سنجید.
اکنون نیز واشنگتن مایل است با تکیه بر گزارش‌های ادعای مبنی بر حضور سربازان کره شمالی در جبهه نبرد در کورسک مقابل اوکراین تاکید کند که این، به اتخاذ چنین تصمیمی منجر شد و پاسخی است به تشدید اوضاع از سوی مسکو.
مقامات غربی ادعا می‌کنند که استقرار نیروهای کره شمالی نشان دهنده گسترش درگیری اوکراین و تبدیل شدن آن به چیزی است که دشمنان ایالات متحده در هند و اقیانوسیه اکنون در آن نقش دارند، چیزی که جنگ را برای آمریکا کمی جهانی‌تر کرده است.
از نظر بایدن، این یک افزایش تنش در پاسخ به تشدید تنش است.
رسانه آمریکایی در پایان تصریح کرد: دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا ممکن است فکر کند که می‌تواند از صلح صحبت کند، اما او وارث جنگی خواهد بود که خطرات آن به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است.
انتهای پیام
نظرات