به گزارش ایسنا، دانشمندی که سرطان پستان خود را با تزریق ویروس‌های آزمایشگاهی به تومور با موفقیت درمان کرد، بحث‌هایی را درباره خودآزمایی برانگیخته است.

به نقل از نیچر، «بیاتا هالاسی»(Beata Halassy) در سال ۲۰۲۰ در سن ۴۹ سالگی متوجه شد که در محل جراحی «پستان‌برداری» یا «ماستکتومی»(Mastectomy) قبلی خود دوباره به سرطان پستان مبتلا شده است. از زمانی که پستان چپ هالاسی برداشته شد، این دومین عود در آن قسمت بود و او نمی‌خواست با یک شیمی‌درمانی دیگر روبه‌رو شود.

هالاسی که ویروس‌شناس «دانشگاه زاگرب»(University of Zagreb) در کرواسی است، پژوهش‌های پیشین را مطالعه کرد و تصمیم گرفت با یک درمان اثبات‌نشده، رشته امور را به دست بگیرد.

گزارش منتشرشده نشان می‌دهد که هالاسی چگونه روش خوددرمانی موسوم به «ویروس‌درمانی انکولیتیک»(OVT) را برای کمک به درمان سرطان مرحله سه خود تجویز کرد. او اکنون چهار سال است که بدون سرطان زندگی می‌کند.

با انتخاب خوددرمانی، هالاسی به صف طولانی دانشمندانی می‌پیوندد که در این کار از نظر اخلاقی پرخطر شرکت کرده‌اند. هالاسی گفت: انتشار این گزارش به یک سردبیر شجاع نیاز داشت.

ویروس‌درمانی انکولیتیک یک زمینه نوظهور از درمان سرطان است که از ویروس‌ها برای حمله به سلول‌های سرطانی و تحریک سیستم ایمنی برای مبارزه با آنها استفاده می‌کند. بیشتر آزمایش‌های بالینی ویروس‌درمانی انکولیتیک تاکنون در مراحل پایانی سرطان متاستاتیک بوده‌اند اما در چند سال گذشته به سمت مراحل اولیه بیماری هدایت شده‌اند. یک روش ویروس‌درمانی انکولیتیک به نام «T-VEC» در آمریکا برای درمان نوع متاستاتیک ملانوما تایید شده است اما هنوز هیچ عامل ویروس‌درمانی انکولیتیک برای درمان سرطان پستان در هیچ مرحله‌ای و در هیچ قسمت از جهان وجود ندارد.

هالاسی تاکید کرد که او متخصص ویروس‌درمانی انکولیتیک نیست اما تخصص او در کشت و تصفیه ویروس‌ها در آزمایشگاه، اعتمادبه‌نفس کافی را برای امتحان کردن درمان به او داده است. او تصمیم گرفت تومور خود را با دو ویروس متفاوت شامل یک ویروس سرخک و به دنبال آن یک «ویروس استوماتیت تاولی»(VSV) هدف قرار دهد. هر دو پاتوژن به عنوان آلوده‌کننده نوع سلولی شناخته شده‌اند که تومور هالاسی از آن منشا گرفته است و پیشتر نیز در آزمایش‌های بالینی ویروس‌درمانی انکولیتیک استفاده شده‌اند. یک ویروس سرخک نیز در برابر سرطان پستان متاستاتیک آزمایش شده است.

هالاسی پیشتر تجربه کار کردن با هر دو ویروس را داشت و هر دوی آنها سابقه ایمنی خوبی دارند. سویه سرخک انتخابی هالاسی به طور گسترده در واکسن‌های دوران کودکی استفاده می‌شود و سویه استوماتیت تاولی نیز در بدترین حالت، علائم خفیف شبه آنفلوانزا را ایجاد می‌کند.

به نظر می‌رسید که این روش مؤثر باشد. تومور در طول درمان بدون نشان دادن عوارض جانبی جدی، به طور قابل‌ توجهی کوچک و نرم‌تر شد. همچنین، تومور از عضله پستان و پوست که به آن حمله کرده بود جدا شد و کار برداشتن با جراحی را آسان کرد.

تحلیل تومور پس از برداشتن نشان داد که به طور کامل به سلول‌های ایمنی به نام لنفوسیت نفوذ کرده است. این نشان می‌دهد ویروس‌درمانی انکولیتیک همان طور که انتظار می‌رفت، عمل کرده و سیستم ایمنی هالاسی را تحریک کرده است تا هم به ویروس‌ها و هم به سلول‌های تومور حمله کند. هالاسی گفت: مطمئنا یک واکنش ایمنی ایجاد شد.

پس از جراحی، هالاسی به مدت یک سال تحت درمان با داروی ضد سرطان «تراستوزومب»(Trastuzumab) قرار گرفت.

«استفان راسل»(Stephen Russell) متخصص ویروس‌درمانی انکولیتیک و مدیر شرکت زیست‌فناوری ویروس‌درمانی «Vyriad» در مینه‌سوتا باور دارد که مورد هالاسی نشان می‌دهد تزریق‌های ویروسی برای کوچک کردن تومور او و کاهش میزان تهاجمی بودن آن مؤثر بوده‌اند.

با وجود این، راسل فکر نمی‌کند که تجربه هالاسی واقعا یک زمینه جدید را ایجاد کند زیرا پژوهشگران در حال حاضر سعی دارند از ویروس‌درمانی انکولیتیک برای کمک به درمان سرطان در مراحل اولیه استفاده کنند. راسل گفت: نکته جدید اینجاست که او این کار را با ویروس پرورش‌یافته در آزمایشگاه خودش انجام داد.

این پژوهش در مجله «Vaccines» به چاپ رسید.

انتهای پیام