به گزارش ایسنا، در ماههای اخیر در سطح کشور به دفعات شاهد تجمع پرستاران در مقابل استانداریها یا دانشگاههای علوم پزشکی جهت پیگیری مطالباتشان بودهایم. این قشر از جامعه گلایههایی در رابطه با اضافهکاریهای اجباری، نرخ تعرفهگذاری خدمات پرستاری، معوقات تعرفه و کمبود نیرو دارند.
در ایام کرونا شاهد جانفشانی کادر درمان، علیالخصوص قشر پرستاران بودیم و حالا امروز این قشر زحمتکش مطالباتی دارند که لازم است مسئولین پاسخی به این موضوعات بدهند، چراکه عدم پیگیری مشکلات پرستاران، موجب افزایش بیرویه مهاجرت آنان شده که این موضوع آسیبها و پیامدهای متعددی را برای آینده کشور در پی دارد.
مهدی ایرانی، یکی از پرستاران بازنشسته است که اکنون عضو هیئت مدیره نظام پرستاری و دبیر خانه پرستار قزوین است، وی در گفتوگو با ایسنا میگوید: متأسفانه قوانینی که در حوزه پرستاری در مجلس شورای اسلامی با آراء فوقالعاده بالا مصوب شده، هیچکدام به درستی اجرا نمیشوند یا کاملاً سلیقهای اجرا میشوند، همین امر موجب ایجاد نارضایتی بسیار زیاد در میان پرستاران شده است.
وی ادامه میدهد: در حال حاضر یکی از مهمترین مسائل ما کمبود نیرو در حوزه پرستاری است، همین امر باعث انجام اضافهکاریهای اجباری برای پرستاران میشود، این اضافهکاریهای اجباری با دستمزدهای بسیار ناچیز و ساعتی حدود ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان است، این رقم برای پرستاران هم خندهدار و هم توهینآمیز است، همین مبلغ اندک را هم خیلی از دانشگاهها با تعویق چند ماهه پرداخت میکنند.
تعرفه خدمات پرستاری ۷ ماه معوق است
ایرانی خاطرنشان میکند: یکی از مسائل دیگر تعرفهگذاری خدمات پرستاری است، بیش از ۱۵ سال است که این قانون تصویب شده است، در سالهای اخیر مقام معظم رهبری در ۲ سال متوالی در روز پرستار از مسئولین کشوری درخواست کردند این قانون را اجرا کنند، پس از گذشت یک سال از فرمایش رهبر، دانشگاهها یک مورد مجعول را اجرا کردند و کارانه حداقلی را که پیش از این به پرستاران میدادند، به بهانه پرداخت تعرفه قطع کردند، در حالی که تعرفه پرداختی از کارانه هم کمتر است و اکثر دانشگاهها همین حداقلها را هم با چندین ماه تأخیر پرداخت میکنند، دانشگاه علوم پزشکی قزوین نیز هفت ماه تعرفه معوق دارد.
عضو هیئت مدیره نظام پرستاری قزوین در ادامه اظهار میکند: تمام پرداختهایی که در دانشگاههای علوم پزشکی انجام میشود بهصورت علیالحساب است، اما این پرداختهای علیالحساب تسویه نمیشوند.
وی بیان میکند: تمامی این مسائل باعث رنجش پرستاران و تنگنای معیشتی همکاران ما شده است، اکنون یک پرستار با ۱۰۰ یا ۱۲۰ ساعت اضافهکار در بهترین حالت حدود ۱۶-۱۷ تومان حقوق میگیرد، حتی برخی همکاران ما ۱۷۵ ساعت اضافه کار میمانند، رئیس مجلس شورای اسلامی هم در روزهای اخیر در نشست با اعضای شورای عالی نظام پرستاری اعتراض کرده و گفتند این مبالغ اضافهکاری حتی پول کرایه تاکسی پرستاران هم نمیشود.
پرستاران زیادهخواه نیستند، خواستار اجرای قانون هستند
ایرانی ادامه میدهد: ما سالهاست این مسائل را فریاد میزنیم، تمام مسئولین هم به مشکلات پرستاران واقف هستند، چرا که مشکلات ما مشکلات مردم است، ما زیادهخواه نیستیم، بلکه اجرای صحیح و درست قوانینی که در مجلس تصویب شده را میخواهیم تا با فراغ بال بتوانیم به هموطنان عزیز خدمت کنیم، اجرای صحیح این قوانین منجر به افزایش بهرهوری پرستاران و ارائه خدمات بهتر به مردم خواهد شد، همین امر موجب ارتقاء سلامت جامعه میشود که یکی از شاخصهای مهم توسعه است.
وی تصریح میکند: یکی از شاخصههای مهم رشد هر جامعه، شاخص سلامت است، متأسفانه تنها چیزی که در وزارت بهداشت به آن توجه نمیشود، همین مسئله است. حدود ۲ سال است که بحث افزایش نرخ اضافهکار پرستاران بین سازمان برنامه و بودجه، مجلس شورای اسلامی، سازمان استخدامی کشور و دیگر سازمانها پاسکاری میشود و تاکنون به نتیجه نرسیده است.
کارد به استخوان پرستاران رسیده است
دبیر خانه پرستار قزوین درخصوص تجمعات پرستاران میگوید: پرستاران قشر نجیبی هستند که به این سادگی دست از کار نمیکشند، حتی همان پرستارانی هم که در تجمعات شرکت میکنند، برای خودشان در بیمارستانها جایگزینهایی میگذارند که کار مردم زمین نماند، اما اکنون واقعاً کارد به استخوان همکاران ما رسیده است.
وی ادامه میدهد: ما در قزوین بیش از ۲۰ نامه به نمایندگان مجلس نوشتهایم، به استانداری هم تمام مطالبات را کتبی و حضوری بهصورت واضح و شفاف توضیح دادهایم، اما احساس میکنیم هیچ ارادهای برای اجرای قوانین وجود ندارد، گویا یک عده برای ایجاد نارضایتی در سازمانها وجود دارند، به همین خاطر تقریباً هیچکدام از پیگیریهای ما به نتیجه نرسیده است.
هیئتامنای دانشگاههای علوم پزشکی مانعتراشی میکنند
عضو هیئت مدیره نظام پرستاری قزوین ادامه میدهد: یکی از مشکلات ما هیئتامنای دانشگاه علوم پزشکی است که شاید بهتر باشد نام آنها را هیئت امرا بگذاریم، زیرا دائم در حال امر کردن هستند، مجلس شورای اسلامی با ۲۹۰ نماینده یک قانون را پس از چند ماه بررسی تصویب میکند، اما وقتی این قانون به دانشگاه علوم پزشکی ابلاغ میشود، گروهی تحتعنوان هیئتامنا که شامل ۱۰-۱۵ نفر هستند و بخش اعظمی از آنها تخصصی در حوزه سلامت ندارند، به راحتی این قوانین کنار گذاشته میشود.
وی بیان میکند: سؤال ما این است که اگر مجلس قوانین را تصویب میکند، پس نقش هیئتامنا در دانشگاهها چیست؟ اگر هم قرار است هیئتامنا در دانشگاهها تصمیم اصلی را بگیرند، پس چرا مجلس این قوانین را تصویب میکند؟ اصلا معنای هیئتامنا چیست؟ هیئتامنا باید موجب تسریع در انجام کارها شوند یا برای مانعتراشی و ایجاد نارضایتی بین پرسنل آمدهاند؟
ایرانی خاطرنشان میکند: ۸۰ درصد نیروهای دانشگاههای علوم پزشکی در جامعه پرستاری بوده که شامل پرستار، بهیار، کمکبهیار، تکنسین فوریتهای پزشکی، اتاق عمل و هوشبری هستند، اما اینها در این هیئتامنا هیچ نمایندهای ندارند، یعنی افرادی در هیئتامنا برای ما تصمیم میگیرند که تخصصی در حوزه فعالیت ما ندارند و هیچکس هم صدای ما را نمیشنود.
وی اظهار میکند: متأسفانه این روزها فقط میبینیم که از سوی مسئولین «خبر درمانی» برای جامعه پرستاری اتفاق میافتد، برای مثال یک ماه است که در رسانهها میشنویم اضافهکار پرستارها افزایش پیدا کرده است، در حالی که این فقط در حد یک خبر بوده و به هیچ موضوعی ابلاغ نشده است، وزارت بهداشت یک فرمول برای افزایش نرخ اضافهکار اعلام کرده است که البته این فرمول هنوز قطعیت ندارد، اما در همه رسانهها میبینیم که اعلام میشود اضافهکار پرستارها افزایش پیدا کرد، این همان خبر درمانی است که عرض کردم.
عمان به پرستاران ایرانی ۱۰ برابر ایران حقوق میدهد
دبیر خانه پرستار قزوین میگوید: بحث مهاجرت پرستاران به بحران رسیده است، برآوردها نشان میدهد در قزوین بیش از صد نفر از همکاران ما طی یک سال اخیر از کشور خارج شدهاند و خیلی از پرستاران هم خانهنشین شدهاند، چون معتقدند حقوقی که دریافت میکنند با زحمتی که میکشند همخوانی ندارد، دکتر نجاتیان، رئیس سازمان نظام پرستاری چند روز پیش در گفتوگو با رسانهها اعلام کردند که در یک سال اخیر ۱۵۰۰ پرستار از کشور خارج شدهاند.
ایرانی اظهار میکند: به وضوح شاهدیم اغلب همکاران در حال خواندن زبانهای مختلف اعم از انگلیسی، آلمانی، فرانسه و دیگر زبانها هستند و قصد مهاجرت دارند، حتی بسیاری از دانشجوهای رشته پرستاری هم این رشته را انتخاب کردهاند تا بتوانند از این طریق مهاجرت کنند، چرا که پرستاران ایرانی جزو باسوادترین پرستاران دنیا هستند، به همین خاطر همه دنیا برای جذب آنها به اصطلاح سر و دست میشکنند.
وی تصریح میکند: کشور عمان حدود ۱۰ برابر حقوقی که در ایران به پرستاران پرداخت میشود را به پرستاران ما پرداخت میکند، در کنار آن نیز تمام امکانات رفاهی را در اختیار آنها قرار میدهد، بیمارستانهای دبی نیز به همین شکل هستند، کشورهای مختلف اروپایی نیز بسیار برای جذب پرستاران ایرانی راغب هستند، اما متأسفانه خودمان قدر نیروهای موجود را نمیدانیم، چهار سال به یک نیرو آموزش میدهیم و او را بالای سر بیمار میآوریم تا آزمون و خطاهایش را انجام دهد، اما وقتی به بار مینشیند او را به راحتی رها میکنیم تا از کشور خارج شود.
این پرستار بازنشسته بیان میکند: برای ماندگاری پزشکان در کشور، به یکباره ۳۰۰ درصد تعرفههای پزشکی را افزایش دادند، اما چنین دیدگاهی نسبت به پرستاران که رکن اساسی درمان مردم هستند وجود ندارد.
دبیر خانه پرستار قزوین خاطرنشان میکند: بنده در ایام کرونا در بخش فوریتهای پزشکی فعالیت میکردم، ما به منازلی میرفتیم که والدین مبتلا به کرونا بودند و حتی فرزندانشان نیز جرأت نداشتند به آنها نزدیک شوند، درحالیکه ما با روی گشاده وارد منزل مردم میشدیم و به مبتلایان رسیدگی میکردیم، این نشاندهنده زحمات گروه پرستاری و پرسنل فوریتهای پزشکی در ایام بروز سختی در جامعه است، تعداد بالای پرستارانی که ما در کشور در ایام شیوع کرونا از دست دادیم، گویای همین از خودگذشتگی و فداکاری است.
تعرفهها باید برای پرستاران هم اجرا شود
رضا بیگلو، پرستار بیمارستان ارتش است که ۲۰ سال سابقه کار دارد. وی در گفتوگو با ایسنا میگوید: بیش از ۱۵ سال است که قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری در مجلس به تصویب رسیده است، این قانون ۱۴ سال خاک خورد و اجرا نشد، پس از ایام کرونا و تأکید مکرر مقام معظم رهبری، این قانون اجرا شد، اما اجرای آن ناقص بود، به گونهای که احساس میشد کارانهای که پیش از این پرستاران دریافت میکردند حذف شده و بهجای آن تعرفه پرداخت میشود.
وی ادامه میدهد: یکی دیگر از مسائل پرستاران، نحوه محاسبه تعرفه خدمات پرستاری است، پرستاران انتظار دارند بابت هر اقدامی که برای بیمار انجام میدهند، هزینهای به آنان پرداخت شود، متأسفانه این قانون تعرفهگذاری به شکل مطلوب اجرا نمیشود و نحوه اجرای آن به هیچ وجه مورد تأیید پرستاران نیست و مبلغی که بابت تعرفهگذاری به پرستاران پرداخت میشود با توجه به شرایط اقتصادی جامعه بسیار ناچیز است.
این پرستار اظهار میکند: خیلی موارد میشنویم که بحث مقایسه پزشک و پرستار را مطرح میکنند، مسئله ما اصلاً مقایسه این دو قشر نیست، هر کس در جایگاه خودش بابت زحمتی که میکشد باید دستمزد بگیرد، انتظار ما این است که بحث تعرفهها به همان شکل که برای سایر گروههای درمانی اجرا میشود، برای پرستاران هم اجرا شود.
مبلغ اضافهکاری پرستاران تحقیرآمیز است
بیگلو میگوید: نرخ اضافهکاری پرستاران در بیمارستانهای دانشگاهی بسیار ناچیز و تحقیرآمیز است، برای یک کار معمولی که نیاز به هیچ علمی ندارد و هیچ مسئولیتی هم بر عهده فرد نمیگذارد، اگر ساعتی ۱۵ یا ۲۰ هزار تومان به یک فرد بدهیم، هیچ کس انجام نمیدهد، اما چنین نرخی برای اضافهکاری پرستاران اجرا میشود، البته خوشبختانه وعدههایی داده شده که این اعداد و ارقام تا حدودی اصلاح شوند، اما مبلغ اصلاحی هم مورد قبول پرستاران نیست.
وی بیان میکند: پرستاران ما در بخشهای معمولی در هر شیفت به ۸ تا ۱۰ بیمار خدمات ارائه میدهند، در بخشهای ویژه هم در هر شیفت از ۲ تا ۳ بیمار پرستاری میکنند، شما تصور کنید برای یک ساعت مراقبت از ۳ بیمار در بخش ویژه ۲۰ هزار تومان به این پرستار پرداخت میشود، این با کدام منطقی سازگار است؟
این پرستار خاطرنشان میکند: متأسفانه این اضافهکاریها اجباری بوده و اختیاری نیستند، علت این اجبارها کمبود بسیار شدید نیروی پرستاری است، در بحث بهرهوری از نیروی انسانی در قانون پرستاری مشخص شده که بیمارستانها حداکثر ۸۰ ساعت، آن هم با رضایت پرستار میتوانند به او اضافهکاری بدهند، در حالی که اکنون برخی از همکاران ما تا سقف ۱۷۵ اضافه کار میمانند.
وی اظهار میکند: با توجه به اینکه آقای رئیسجمهور خودشان هم از فعالین حوزه بهداشت و درمان هستند و تلاش گستردهای داشته و دارند تا بتوانند برخی مشکلات را برطرف کنند، یک روز قبل از روز پرستار معوقات تعرفهگذاری خدمات پرستاری تا پایان سال ۱۴۰۲ در قزوین تسویه شد، یعنی اکنون در پرداخت تعرفهها هفت ماه عقب هستیم، اضافهکاریها هم در استان قزوین با یک ماه تأخیر پرداخت میشوند.
دلیل اضافهکاری اجباری پرستاران
بیگلو تصریح میکند: ما در حوزه پرستاری کمبود شدید نیروی کار داریم، علت این اضافهکاریهای اجباری همین است، گفته شده در سطح کشور ۱۰۰ هزار نفر کمبود نیروی پرستار داریم.
وی بیان میکند: یکی دیگر از معضلات موجود، مسئله ترک کار و مهاجرت پرستاران است، این موضوع برای سلامت جامعه بسیار خطرناک است، امروز حداکثر دریافتی پرستاران در بهترین حالت ماهیانه ۲۰ میلیون تومان است، برای خیلی از پرستاران دیگر صرفه اقتصادی ندارد که در این شغل بمانند، به همین دلیل ترک کار میکنند و به مشاغل دیگر روی میآورند یا مهاجرت میکنند.
این پرستار خاطرنشان میکند: سالانه چند هزار پرستار از کشور خارج میشوند، در گذشته مهاجرت پرستاران بیشتر به کشورهای اروپایی، استرالیا و کانادا بود، اما اخیراً کشورهای عربی حوزه خلیجفارس مشتری پر و پا قرص پرستاران ایرانی هستند.
وی ادامه میدهد: امروز شاهدیم برخی همکاران ما علاوه بر سیستم دولتی در سیستم خصوصی هم کار میکنند یا کارهای پرستاری در منزل انجام میدهند، با توجه به استرسی که در شغل پرستاری وجود دارد و مسئولیتی که همکاران ما در قبال بیماران دارند، این یک کار بسیار فرسایشی است که ساعات متمادی فعالیت کنند.
بیگلو میگوید: شما تصور کنید پرستاری که صبح در یک بیمارستان مشغول به کار بوده است، بعدازظهر هم در جای دیگر مشغول باشد، همین طور گردشی در بیمارستانها فعالیت کند، این ساعات فعالیت بسیار طولانی اثرات بسیار مضری بر او دارد، برخی همکاران هم حتی در زمان بیکاری به فعالیت در تاکسیهای اینترنتی روی میآورند.
در سالهای آینده مجبور به واردات پزشک یا پرستار هستیم
وی بیان میکند: شغل پرستاری جزو مشاغل سخت است، در اغلب کشورهای دنیا پرستاری بهعنوان شغل سخت در نظر گرفته میشود، همین امر باعث میشود ساعت کاری کمتری به پرستاران تعلق بگیرد و بازنشستگی زودهنگام داشته باشند، این قانون در کشور ما هم وجود دارد اما متأسفانه اجرا نمیشود و دستگاههای دولتی زیر بار هزینههای سختی شغل نمیروند.
این پرستار خاطرنشان میکند: در ایام کرونا این سختی کار دهها برابر شد، وقتی یک سرباز در جنگ است، خودش در جنگ و خانوادهاش در منزل هستند، اما در ایام کرونا پرستاران علاوه بر اینکه خودشان در جنگ بودند، مجبور بودند این جنگ را به منازلشان هم منتقل کنند، در آن ایام شاهد بودیم پرستاران خودشان در بیمارستانها به کرونا مبتلا میشدند و وقتی به منزل میرفتند این ویروس را به خانواده نیز انتقال میدادند، یعنی بهجای جنگ فردی، جنگ خانوادگی پیش میآمد.
وی اظهار میکند: حتی این قشر زحمتکش در دورهای مجبور بودند از خانوادههایشان هم دور بمانند، به خاطر اینکه نگران ابتلای اعضای خانوادهشان به کرونا بودند، در ایام کرونا همه متوجه سختی شغل پرستاری شدند اما متأسفانه به محض اینکه اپیدمی کرونا پایان یافت، همکارانی که در ایام کرونا فعالیت میکردند، علیرغم وعدههایی که به آنان داده شده بود، استخدام نشدند و در دوران کرونا نیز هیچ مزیت خاصی برای پرستاران در نظر گرفته نشد.
بیگلو ادامه میدهد: امیدواریم مسئولین فکری اساسی برای حوزه بهداشت و درمان داشته باشند، وقتی پرستاران وارد کار میشوند و نمیتوانند به درستی امرار معاش کنند و رفاه نسبی داشته باشند، از نظر روحی و روانی آمادگی جانفشانی برای دیگران را نخواهند داشت، امیدواریم مسئولین هم برای امروز و هم بهخاطر آینده کشور ورود عاجلی به مطالبات پرستاران داشته باشند.
وی میگوید: بهخاطر شرایط مهاجرت و ترک کاری که در حوزه پرستاری وجود دارد، ممکن است در سالهای آینده به اصطلاح کاسه چه کنم چه کنم دست بگیریم و حتی مجبور شویم از کشورهای دیگر پزشک یا پرستار وارد کشور کنیم، البته با این پولی که در ایران به پرستاران میدهند هیچ پرستاری از کشورهای دیگر به ایران نمیآید، چون اگر شرایط در ایران مساعد بود پرستاران خودمان مهاجرت نمیکردند، این برای آینده یک زنگ خطر است، امیدواریم برنامهریزی مناسبی انجام شود تا پرستاران بدون دغدغههای جانبی به وظیفه اصلی خود که همان خدمت به مردم است بپردازند.
ضعف قزوین از نظر خدمات بیمارستانی
زهرا کیالها، پرستاری با سابقه ۱۱ ساله است که اکنون در بیمارستان شهید رجایی مشغول به فعالیت است. وی در گفتوگو با ایسنا میگوید: یکی از مشکلات ما پرداخت فوقالعاده خاص به پرستاران است، ضریب ۰.۵ درصد برای فوقالعاده خاص پرستاران در نظر گرفته شده است، در حالی که این قانون حداقل با ضریب ۲ میتوانست تصویب شود، در فروردین ماه قرار بود فوقالعاده خاص کادر درمان پرداخت شود، اما علیرغم دستور رئیس مجلس شورای اسلامی، این قانون بهصورت نامطلوب با ضریب ۰.۵ درصد برای ۲ ماه پرداخت شد، اکنون هم چند ماه است که فوقالعاده خاص بدون هیچ تعیین تکلیفی معطل مانده و پرداخت نشده است.
وی ادامه میدهد: در سال جاری خدمات پرستاری به ۳۵ مورد رسید، که گفته شد با وجود این تعداد خدمات، وضعیت تعرفهگذاری خدمات پرستاران بهبود خواهد یافت، اما متأسفانه تاکنون در عمل شاهد چنین اتفاقی نبودهایم، علاوه بر اینها ما اکنون ۱۳ ماه پرداخت حق ایاب و ذهاب، حق مسکن و حق مهد معوقه داریم، حق تعرفهها نیز حدود هشت ماه معوق است.
این پرستار بیان میکند: با توجه به اینکه استان قزوین جزو شاهراه خدماتی ۱۴ استان است اما از نظر خدمات بیمارستانی امکانات و عملکرد بسیار ضعیفی دارد، رئیس نظام پرستاری کشور اخیراً در مصاحبهای گفتند هر چقدر استانها نزدیک به تهران باشند پرداختیها زودتر انجام میشود، اما علیرغم اینکه قزوین بعد از کرج، نزدیکترین استان به تهران است، پرداختیهای ما چندین ماه عقب است.
پرستاران کارهایی انجام میدهند که جزو شرح وظایفشان نیست
وی میگوید: نکته دیگر این است که خیلی از کارها جزو شرح وظایف پرستار نیست، اما پرستار ناچار به انجام آنهاست، یکی از این کارها، رضایت گرفتن از بیمار در حین عمل جراحی است، این وظیفه پزشک است اما متأسفانه در همه بیمارستانها توسط پرستاران انجام میشود، یکی دیگر از این کارها نمونهگیری آزمایشهای غیراورژانس است که علیرغم دوندگیهای ما، همچنان مقاومت میشود که این آزمایشها توسط پرستاران انجام شود، در صورتی که جزو شرح وظایف همکاران علوم آزمایشگاهی است که آزمایشها را داخل بخشها بگیرند، ما قبلاً در سیستم درمان، کاردان علوم آزمایشگاهی یا بهیار داشتیم که آنها این آزمایشها را میگرفتند، اما چون این عزیزان از سیستم خارج شدهاند، این وظیفه بر عهده پرستاران گذاشته شده است.
وی خاطرنشان میکند: نکته دیگر اینکه ما کل هزینه بیمه تکمیلی را خودمان پرداخت میکنیم، در حالی که دانشگاه علوم پزشکی باید حدود ۶۰ درصد این مبلغ را پرداخت کند.
این پرستار ادامه میدهد: علیرغم اینکه ما از دانشگاه علوم پزشکی قزوین، دانشگاه آزاد تاکستان و دانشگاه آزاد قزوین خروجی رشته پرستاری داریم، اما متأسفانه طرحی برای ورود به کار نداریم، اکثر خروجیها یا آقا هستند که باید به سربازی بروند و طرح اجباری را بگذرانند و خانمها هم ترجیح می دهند با این حقوقها وارد فضای کاری نشوند.
در حق نیروهای شرکتی اجحاف میشود
کیالها میگوید: ما تعدادی نیروی شرکتی داریم که برخی از آنها در دوران قبل از کرونا و برخی در دوران کرونا جذب شدهاند، این همکاران ما به دلایلی تبدیل وضعیت نشدهاند، متأسفانه حقوق این عزیزان اغلب ۲ ماه دیرتر از ما پرداخت و در حق آنها اجحاف میشود، کسی هم به فکر تبدیل وضعیت آنها نیست.
وی خاطرنشان میکند: در استان قزوین سهمیه کمی برای استخدام پرستاران داریم، در این زمینه نیز قول همکاری داده شده تا سهمیه استان قزوین افزایش یابد.
افزایش فرمول اضافهکاری پرستاران
در روزهای اخیر فاطمه محمدبیگی، نایب رئیس اول کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با رسانهها اظهار کرده است: در حال حاضر آمار پرستاران در کشور به طور میانگین ۱/۸ به ازای هر تخت است، در حالی که استاندارد جهانی آن ۳ تا ۳/۵ کادر پرستاری به ازای هر تخت است که ما تاکنون حدود نیمی از این استاندارد را پوشش دادهایم.
وی بیان کرده است: بهدنبال پیگیری ویژه در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس و موافقت وزارت بهداشت، فرمول اضافهکاری از حدود ساعتی ۳۰ هزار تومان به حدود ۸۵ هزار تومان افزایش پیدا کرد و این افزایش پاسخی به مطالبه این عزیزان است.
نماینده مردم قزوین، البرز و آبیک در مجلس شورای اسلامی گفته است: استخدام ۲۵ هزار نفر در حوزه سلامت که حدود ۱۰ تا ۱۱ هزار نفر آنان از جامعه پرستاری خواهند بود در دستور کار قرار دارد و امیدواریم این امر به زودی محقق شود.
رضایتمندی مردم در گرو رضایتمندی پرستاران است
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز در نشست اعضای شورای عالی نظام پرستاری با رئیس مجلس شورای اسلامی که در تاریخ ۱۵ آبان برگزار شد، گفته است: تا نتوانیم رضایتمندی پرستاران و جامعه سلامت را جلب کنیم، رضایتمندی مردم هم حاصل نمیشود، کاهش مشکلات پرستاران از اولویتهای وزارت بهداشت است، بنده تاکنون حداقل پنج بار مشکلات رفاهی پرستاران از جمله پرداخت معوقات، نرخ اضافهکار و کمبود پرستار را در جلسه دولت مطرح کردهام و رئیسجمهور نیز بهطور جدی پیگیر حل مشکلات بودهاند.
وی خاطرنشان کرده است: در رابطه با مسائل پرستاران به نتایج خوبی رسیدهایم و قرار است فرمول اضافهکاری آنها بهتر شود.
به گزارش ایسنا، کارشناسان پرستاری در ایام کرونا از جان و دل مایه گذاشتند، زمانی که حتی فرزند حاضر نبود از ترس ابتلا به کرونا به دیدار خانوادهاش برود، پرستاران تا پای جان ایستادند، با توجه به کمبود تجهیزات و امکانات، ماندند و جنگیدند و چند تن از پرستاران در استان قزوین شهید شدند، اما متأسفانه مورد بیمهری قرار گرفتند و خیلی زود فراموش شدند و امروز این پرستاران در کنار همه پرستاران در اقصی نقاط کشور مطالباتی دارند که امید است با همکاری دولت و مجلس این قشر زحمتکش بتوانند به آنچه حقشان است برسند.
انتهای پیام
نظرات