به گزارش ایسنا، دیگر انگار قلم هم به نفس افتاده و توان نوشتن ندارد، یعنی شاید به خاطر بینظمیها و بیتفاوتیهایی است که کسی به دادش نمیرسد.
چند سالی است که برای رسیدن به محل کار مجبوریم بیشتر از حمل و نقل عمومی استفاده کنیم، اوایل تصور میکردیم تنها ما از دیر آمدنها شاکی هستیم، اما خیر، فصل مدارس هم که میشد معلمان و دانشآموزان از وضع رفت و آمد اتوبوسها گلایهمند بودند.
همین که پایشان را در اتوبوس میگذاشتند به راننده خرده میگرفتند و عصبانیت خود را ابراز میکردند، این روزها هم همین آش و همین کاسه است.
زمان تعطیلی مدارس شلوغیها یه طرف ماجرا و گاهی دیر رسیدنها هم طرف دیگر، اعتراضهایی که بالا میگیرد و به نظر میرسد بیفایده است.
چند روز پیش یکی از معلمانی که از دیر آمدن اتوبوسها عصبانی بود، گفت: ساعت ۱۲:۴۵ که از مدرسه خارج میشوم بعضی روزها باید ۴۵ دقیقه بایستم، حتی گاهی دو اتوبوس میرود و برگشتی در کار نیست، اگر این مسیر تاکسی داشت حتماً برای سریع رسیدن سوار تاکسی میشدم، گاهی به همکارم میگویم اگر پیاده مسیر مدرسه تا خانه را طی کنم شاید زودتر برسم.
خانمی که کنارش نشسته بود و ظاهراً زیاد از اتوبوس برای رفت و آمد استفاده نمیکرد گفت تماس بگیر و اعتراضت را به اتوبوسرانی بگو که خانم معلم پاسخ داد چندین مرتبه با اتوبوسرانی تماس گرفتم اما کسی پاسخگو نیست، واقعاً نمیدانم چرا نظارتی نیست و ساعت رفت و آمد هم که دل بخواه شده.
پا را روی گاز گذاشته بود و با سرعت رانندگی میکرد، نزدیک هر ایستگاه اگر مسافری منتظر بود ترمز میکرد، اما چند ایستگاه بعد از مدرسه، خانم میانسالی با عصبانیت سوار شد و گفت: یعنی نباید ساعت رفت و برگشتتان مشخص باشد، همین که خواست بنشیند گاز را گرفت و نزدیک بود به جلو پرت شود.
همه صدایشان بلند شد، راننده گفت باید به ایستگاه برسم ترافیک است، یکی از خانمها گفت یعنی چون توی ترافیک بودی باید ما را به کشتن بدهید.
حتی چند وقت پیش یکی از رانندهها که در حین صحبت با تلفن همراه بود، ناگهان روی ترمز زد و اگر مسافران دستشان را به میلهای که مقابلشان بود نگرفته بودند معلوم نبود چه بر سرشان میآمد.
این تقریباً قصه هر روز مسافرانی است که از حمل و نقل عمومی استفاده میکنند، قصه پر دردی که گاهی اتفاق میافتد و صدای اعتراض مسافران بلند میشود، از وضعیت اتوبوسها نگویم که مثلاً بازسازی شدهاند، صندلیهای تق و لق و خراب، میلههای از جا کنده شده است.
برای پیگیری این موضوع به سراغ رئیس سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداری شهرکرد رفتیم تا مساله روشن شود.
ترافیک سطح شهر، معضل گریبانگیر دیر رسیدن اتوبوسها به ایستگاه
مهرداد میرزاییان، رئیس سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداری شهرکرد در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: در حال حاضر ۱۰ دستگاه اتوبوس از یک شرکت خریداری شده که تحویل نشده است و هفت دستگاه از شرکت دیگری طلب داریم که قول مساعد داده شده تا پایان سال تحویل شود، البته جدیداً دو دستگاه اتوبوس خریداری کردیم که قول داده شده تا یک ماه آینده تحویل شوند.
وی افزود: همه اتوبوسهایی که در خطوط مختلف فعال هستند به لحاظ فنی و موتوری بازسازی شدهاند، البته با تحویل اتوبوسهای نو، اتوبوسهایی که مدل پایینتری داشته از رده خارج میشوند و اتوبوسهای جدید جایگزین آنها میشوند.
میرزاییان در مورد دیر رسیدن اتوبوسها به ایستگاه، گفت: در حال حاضر بزرگترین مشکلی که گریبانگیر حمل و نقل عمومی بوده ترافیک سطح شهر است، زیرا اتوبوسهایی که در خطوط مختلف فعال هستند به صورت آنلاین نظارت بر آنها انجام و باتوجه به داشتن GPS در لحظه رصد میشوند و از محل و زمان حرکت مطلع میشویم، منتها زمان سرویسدهی مخصوصاً ساعات اولیه روز و ظهرها به شدت ترافیک در سطح شهر زیاد است و معمولاً اتوبوسها در ترافیک میمانند که همین مساله دلیل به موقع نرسیدنهاست.
وی بیان کرد: سامانه ۱۳۷ پاسخگوی شکایات مردمی است که با ثبت گزارش، با راننده خاطی برخورد میشود یا مردم میتوانند با شماره ۱۵- ۳۳۳۷۰۰۱۴ تماس بگیرند، البته بازرسان سازمان با چهار دستگاه خودرو در سطح شهر کار بازرسی و نظارت را انجام میدهند که میتوانند شکوایه را تحویل بازرسان دهند تا برخورد صورت گیرد.
حال سوال اینجاست ترافیک شهر، بهانه و یا نادیده گرفتن وقت مردم است، مردمی که هر روز مجبور به استفاده از حمل و نقل عمومی هستند و بینظمیها را میبینند اما تغییری مشاهده نمیکنند، لازم است اگر شکایتی اطلاع و ثبت میشود رسیدگی شود تا شاهد تغییر در به موقع رسیدن اتوبوسها در ایستگاه باشیم، آن زمان است که واقعا شکایت و اعتراضات مردمی جواب داده است، نه اینکه اوضاع چند روز بهبود یابد و باز هم روال قبل تکرار شود.
انتهای پیام
نظرات