به گزارش ایسنا، علی یونسی‌سینکی، دانشجوی ارشد سنجش از دور دانشگاه تهران، به‌همراه مهدی آخوندزاده هنزائی، دانشیار، گروه فتوگرامتری و سنجش از دور، دانشکده مهندسی نقشه‌برداری و اطلاعات مکانی، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران در پژوهشی با عنوان «نمایش فرونشست خطوط متروی شهری با استفاده از روش تداخل‌سنجی راداری ماهواره‌ای(منطقه مورد مطالعه: بخشی از خط ۷ متروی تهران) نشان دادند که براساس ارزیابی راداری و ماهواره‌ای با دقت حدود ۲ میلی‌متر در منطقه مورد نظر یعنی حد فاصل خیابان ۱۷ شهریور تا میدان قیام در بازه زمانی ۶ ماه زمین ۱.۵ سانتی‌متر فرونشست داشته است.

امروزه روش تداخل‌سنجی راداری نقش مهمی در نمایش تغییر  شکل‌های سطح زمین ناشی از  پدیده‌هایی مانند زلزله، رانش، برداشت بی‌رویه آب‌های زیر زمینی، حفاری تونل‌های شهری و ... دارد. پایش نشست‌های ناشی از ایجاد تونل‌های متروی شهری، به علت پیشگیری از خسار ت‌های جانی و مالی جبران‌ناپذیر، اهمیت بسزایی دارند.

یونسی‌سینکی و همکاران در این پژوهش با بیان این‌که بحث  فرونشست زمین در ایران به یک بحرا ن ملی تبدیل شده است، آورده‌اند: این فرو نشست‌ها در بیشتر موارد ناشی از برداشت‌های بی‌رویه از منابع آب‌های زیرزمینی بوده است. در این خصوص پژوهشگران مختلف میزان فرونشست زمین را در مناطق مختلف مانند دشت فامنین، ورامین، تهران، مشهد و رفسنجان را به کمک تکنیک تداخل‌سنجی راداری مطالعه و بررسی کرده‌اند.

روش تداخل‌سنجی راداری ماهواره‌ای در بازه زمانی ۶ ماه و در حد فاصل خیابان ۱۷ شهریور تا میدان قیام با بافتی سنتی و فرسوده و اکثراً با کاربری‌های مسکونی و تجاری انجام شده است که به‌علت تراکم جمعیت موجود و تردد وسایل نقلیه اهمیت صحت و دقت نشست‌سنجی را بیشتر کرده  است.

در این تحقیق درباره توضیح روش انجام کار آمده است که روش تداخل‌سنجی راداری از اطلاعات اختلاف فاز بین تصاویر رادار به‌منظور اندازه‌گیری دقیق تغییرات در جهت رنج(جهت عمود بر حرکت ماهواره) و آزیموت(جهت راستای حرکت ماهواره)در نقاط متناظر بر روی چند تصویر استفاده می‌کند. به این‌صورت که این چند تصویر می‌تواند از چند آنتن در موقعیت‌های متفاوت و یا از یک آنتن در زمان‌ها و موقعیت‌های متفاوت اخذ شده باشد.

تکنیک‌های محاسباتی تداخل‌سنجی راداری مبتنی بر استفاده از اطلاعات اختلاف فاز بین تصاویر است که این اختلاف فاز در تصاویر براثر تغییرات مکانی و زمانی و سایر پارامترها رخ می‌دهد. با استفاده از اختلاف فاز به‌دست آمده می‌توان محاسبات مربوط به جابه‌جایی‌های سطح و ارتفاعی را به‌دست آورد.

محققان این پژوهش با اعتقاد به این‌که روش‌های دیگر سری زمانی و ترکیب‌های آن‌ها نظیر Stamps می‌تواند در افزایش دقت موثر باشند، در ادامه از محاسن تداخل‌سنجی راداری و ماهواره‌ای در ارزیابی میزان فرونشست را ارزان‌قیمت بودن آن نسبت به سایر روش‌ها، سریع بودن آن و این‌که در محدوده‌های زمانی کوتاهتر هم امکان اندازه‌گیری با این روش وجود دارد، برشمرده‌اند و خاطرنشان کرده‌اند که حذف نویز اسپیکل می‌تواند دقت را در حد دهم میلی‌متر بهبود بخشد، اما همیشه موثر نیست و پیشنهاد می‌شود با توجه به هزینه‌های سنگین نشست‌سنجی میدانی در مناطق با وسعت بالا از روش تداخل‌سنجی راداری ماهواره‌ای همراه با صحت‌سنجی میدانی استفاده شود تا هم دقت مورد نظر حاصل شود و هم میزان هزینه‌ها تا حد چشمگیری کاهش یابد. مدل‌سازی فاز اتمسفر و فاز نویز و حذف آن‌ها می‌تواند دقت را با توجه به شرایط محیطی افزایش دهد.

انتهای پیام