احمد دیناری در صفحه اینستاگرام خود در خصوص نحوه سرمایه‌گذاری در حوزه اقامتگاه‌های بوم‌گردی اظهار کرد: اقامتگاه‌های بوم‌گردی باید در مکان‌هایی قرار گیرند که از جاذبه، ظرفیت، دسترسی و داشتن زیرساخت‌های لازم برخوردار باشند تا این موضوع برای صاحبان اقامتگاه‌ها توجیه اقتصادی داشته باشد.

وی اضافه کرد: متاسفانه در حال حاضر شاهد ایجاد بسیاری از اقامتگاه‌های بوم‌گردی نامناسب در کشور هستیم که افراد با یک تصمیم احساسی مکانی را انتخاب می‌کنند که به هیچ وجه قابلیت اقامتگاه ندارد و این امر باعث می‌شود نتوانیم تاسیسات گردشگری ایجاد کنیم و در زمان مدیریت و بهره‌برداری با مشکل مواجه می‌شویم.

بسیاری از اقامتگاه‌های بوم‌گردی برآورد صحیحی از هزینه‌های سرمایه‌گذاری ندارند

این فعال گردشگری در خصوص وابستگی زیاد صاحبان اقامتگاه‌ها به وام بانکی یا تسهیلات، بیان کرد: بسیاری از اقامتگاه‌های بومگردی برآورد صحیحی از هزینه‌های سرمایه‌گذاری و یا حجم سرمایه‌گذاری بر روی پروژه مورد نظر را ندارند. همچنین نوسانات و شرایط بازار را در خصوص سرمایه در نظر نمی‌گیرند و بدون هیچ آگاهی، شناخت و تامین مالی مناسب وارد این عرصه می‌شوند.

وی ادامه داد: بهترین سرمایه‌گذاری برای این کسب‌وکار تقریبا خرد این است که صاحبان اقامتگاه‌ها ۱۰۰ درصد سرمایه مورد نیاز برای ایجاد یک اقامتگاه را برعهده گیرند تا با مشکلات کمتری در مدیریت و بهره‌برداری مواجه شوند. همچنین اقدام دیگری که می‌توان در این خصوص انجام داد این است که حداقل ۷۰  درصد حجم سرمایه‌گذاری را بدون هیچ کمکی در نظر گیرند. به عنوان مثال اگر ۱۰ میلیارد تومان برای سرمایه‌گذاری یک اقامتگاه بوم‌گردی در نظر گرفتید، باید حداقل ۷ میلیارد تومان آن را داشته باشید.

دیناری تاکید کرد: این نکته را باید متذکر شد پروژه‌هایی که با پیشرفت فیزیکی کمتر و با امید تسهیلات کم‌بهره فعالیت خود را در این خصوص آغاز می‌کنند قطعا در مسیر با مشکل مواجه می‌شوند و نوسانات بازار بر روی آن‌ها تاثیر می‌گذارد.

وی عنوان کرد: در حال حاضر پروژه‌هایی وجود دارد که هنوز به بهره‌برداری نرسیده‌اند اما ۲ الی ۳ وام کم بهره دریافت کردند و موعد سررسید پرداخت آن‌ها فرارسیده و با مشکل بازپرداخت اقساط مواجه شدند، چراکه پروژه‌شان تکمیل نشده و به بهره‌برداری نرسیده است.

این فعال گردشگری خاطرنشان کرد: نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که باید به جامعه محلی و یا میزبان توجه جدی شود، به این معنا که صاحبان اقامتگاه‌ها باید مردم ساکن در محله خود را درگیر کسب‌وکار کنند. به این صورت که محصولات آن‌ها را در اقامتگاه بوم‌گردی خود به نمایش بگذارند تا آن‌ها احساس کنند که این نوع از کسب‌وکار برای آن‌ها نیز منفعت دارد.

دیناری با بیان اینکه باید ملاحظات فرهنگی مردم آن منطقه رعایت شود تا صاحبان اقامتگاه‌ها با چالش مواجه نشوند، تصریح کرد: مطالبی که ارائه شد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و متاسفانه برخی از اقامتگاه‌های بومگردی و یا در حوزه سرمایه‌گذاری اقامتگاه‌ها کمتر مورد اهمیت و توجه قرار می‌گیرد که بالطبع اثرات منفی را در زمان بهره‌برداری به دنبال خواهد داشت و دیگر نمی‌توان در آن مرحله از کار اقدامی انجام داد.

انتهای پیام