• یکشنبه / ۱۵ مهر ۱۴۰۳ / ۱۲:۵۵
  • دسته‌بندی: خراسان رضوی
  • کد خبر: 1403071511721
  • خبرنگار : 30147

حال ناخوش روستائیان خراسان و گلایه‌های آنها

حال ناخوش روستائیان خراسان و گلایه‌های آنها

ایسنا/خراسان رضوی اگر گذرتان به روستاها بیفتد می‌بینید که نوع کار کردن در این مناطق با شهر تفاوت‌های بسیار دارد، آنجا کار و تلاش ساعت خاصی ندارد و از صبح خروس‌خوان آغاز و تا پاسی از شب همه مشغول کار هستند.

گرچه بسیاری از جوانان به دلیل نبود اشتغال و درآمد مناسب مهاجرت کرده‌اند اما زن و مرد روستانشین با دستانی پینه بسته همچنان در پیچ و خم‌های مشکلات روستایی روزگار خود را سپری می‌کنند.

متأسفانه عدم مدیریت صحیح در گذشته به گونه‌ای بوده که اکنون علیرغم تلاش‌های مسئولان باز هم شاهد مهاجرت جوانان و خانواده‌ها، از روستاها به شهر هستیم؛ که اگر قبلاً توجه ویژه‌تری به روستاها شده بود اکنون شاهد خالی شدن برخی روستاها از سکنه در شهرهای مختلف خراسان رضوی نبودیم.

۱۵ مهر، روز ملی روستا بهانه‌ای شده تا سراغ دهیاران و اعضاء شوراهای روستاها برویم و از نزدیک در جریان مشکلاتشان قرار گیریم.

ایستادگی برخی کارشناسان در مقابل اجرای طرح‌ها 

دهیار روستای رزق‌آباد از توابع بخش فرح دشت در همین خصوص با گلایه از بی‌توجهی‌هایی که از گذشته نسبت به مشکلات روستاها وجود داشته است، گفت: برخی مشکلات در نوع پاسخ‌گویی مسئولان نهادهای بالادستی و استانی است.

حال ناخوش روستائیان و گلایه‌های آنها

محمد قالیباف با بیان اینکه جای تأسف دارد که برخی کارشناسان اداره‌ای در مقابل اجرای طرح‌های دولت برای روستاها ایستاده‌اند، افزود: بعضاً برای اجرای طرح‌های مختلف در روستاها از سوی کارشناسان استان مخالفت صورت می‌گیرد.

وی با تأکید بر اینکه اگر بخواهد این کارشکنی‌ها صورت گیرد نمی‌توانیم جوانان و خانواده‌ها را در روستاها نگه داریم، اظهار کرد: انتظار داریم مدیران به قول‌هایی که با حضورشان در روستاها می‌دهند عمل کنند. بعضاً در میزهای خدمتی که در روستاها برگزار می‌شود قول‌هایی می‌دهند اما وقتی برای پیگیری به اداره مربوطه مراجعه می‌شود کارشناسان به جد مخالفت می‌کنند.

وی با بیان اینکه هر اداره‌ای بخواهد برای روستا قدمی بردارد از دهیار می‌خواهد اعتبار مورد نیاز را تأمین کند، افزود: نمی‌دانیم حساب دهیاری برای مشکلات روستا باز شده یا باید هزینه اقدامات اداره در روستا را تأمین کنیم.

دهیار روستای رزق‌آباد با انتقاد از اینکه برخی قوانین و سنگ اندازی‌ها موانعی برای زندگی مردم در روستاها ایجاد کرده است، به وضعیت شبکه‌های فرسوده آب اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه اداره آب و فاضلاب برای رفع فرسودگی از مردم و دهیاری کمک می‌خواهد و از سویی اعتبارات هم جوابگوی انجام این کارها نیست نیازمند اعتبار ملی هستیم.

مسئولین خود را ملزم به رفع نیازهای روستائیان بدانند

رامین کاووسی، عضو شورای روستای فروتقه هم با بیان اینکه از مسئولین انتظار داریم خود را ملزم به رفع نیازهای روستائیان بدانند، اظهار کرد: مردم گلایه‌های خود را درباره مشکلات به جلسات شورای روستا می‌آورند.

وی با بیان اینکه گرچه مسئولان ادارات قصد رفع مشکلات را دارند اما بعضاً کارشناسان چوب هم لای چرخ می‌گذارند، افزود: هنوز مشکلات بسیاری در روستاها وجود دارد که رفع آن‌ها نیازمند تلاش مسئولان است.

عضو شورای روستای فروتقه افزود: با توجه به نزدیکی روستا به شهر و هجوم حاشیه‌نشینان به روستای فروتقه موجب شده با کمبود مدرسه مواجه شویم.

حال ناخوش روستائیان و گلایه‌های آنها

وی با بیان اینکه به دلیل نبود مدرسه یکی از مکان‌های بهزیستی را در روستا اجاره کرده‌ایم، افزود: اگر این مکان تجهیز و الحاق شود بسیاری از مشکلات دانش آموزان روستا و والدین رفع خواهد شد.

کاووسی همچنین بیان کرد: در انجام کارهای روستا بهسازی و فضای سبز که به دلیل کمبود آب خشک شد با کمبود بودجه مواجه‌ایم.

6 کیلومتر پر دردسر

مردم روستای عشرت‌آباد که سال‌هاست با معضل بزرگ زباله دست و پنجه نرم می‌کنند و هنوز هم مشکلات آن برطرف نشده، و با وجود همه وعده‌ها و قول‌هایی که مسئولان داده بودند اما تاکنون هیچ فکری به حال مسیرهای ترددی مردم نشده است.

سلمانی عضو شورای روستای عشرت‌آباد هم از جاده پر دردسر این روستا سخن به میان آورد و اظهار کرد: گرچه روستای عشرت‌آباد در 6 کیلومتری کاشمر قرار دارد اما همه دغدغه ما همین جاده باریک و حادثه‌ساز است.

وی با بیان اینکه یکی از دغدغه‌های جدی والدین رفت و آمد فرزندانشان از این جاده به کاشمر برای تحصیل است، افزود: حادثه‌خیز بودن و عرض بسیار کم جاده موجب شده طی چند سال گذشته تلفات بسیار زیادی در این مسیر داشته باشیم.

عضو شورای روستای عشرت‌آباد ادامه داد: چون خانه بهداشت روستا زیر نظر روستای مغان است و همه رفت و آمدهای مادران و دختران برای رفتن به خانه بهداشت از این جاده انجام می‌شود خطرات بسیاری را به همراه دارد از سویی ماشین‌های حمل زباله نیز از این مسیر تردد دارند.

محمد جواد جوان، عضو شورای روستای قوژد هم با بیان اینکه رفع مشکلات روستاها نیازمند توجه بیشتر مسئولان است، افزود: گرچه خط مقدم در روستاها شوراها هستند اما مسئولان ادارات توجهی به مشکلاتی که بیان می‌شود ندارند.

وی مشکلات کم‌آبی در روستاها را جدی دانست و تصریح کرد: شوراهای روستاها هیچ‌گونه جایگاهی در ادارات شهرستان ندارند.

دانش پژوه رئیس شورای بخش فرح دشت هم آسفالت خیابان‌ها و معابر شهری را از مهم‌ترین خواسته‌های مردم بخش دانست و افزود: گرچه در سال‌های گذشته مردم با پول خودشان خیابان‌ها را آسفالت کردند اما فرسوده شده و نیاز به مرمت دارد.

وی از محرومیت بیشتر روستاها از داشتن چمن مصنوعی خبر داد و اظهار کرد: رفع مشکلات نیازمند پیگیری دارد.

حال ناخوش روستائیان و گلایه‌های آنها

اسکندری شورای اسلامی رزق‌آباد هم گفت: شورای اسلامی روستاها گرچه در قبال کارهایی که شبانه‌روز انجام می‌دهند هیچ گونه حقوقی دریافت نمی‌کنند اما انتظار دارند لااقل مسئولان به حرف هایشان گوش دهند و در راستای رفع مشکلات تلاش کنند.

وی اظهار کرد: سالن ورزشی با خودیاری روستا 70 درصد پیشرفت دارد اما اگر قرار باشد ادامه آن را از بودجه روستاها انجام دهیم عملاً کارهای عمرانی روستا نیز از جمله توسعه معابر باقی می‌ماند.

وی گفت: سه زیرگذر قبلاً در جاده کمربندی ایجاد شده اما هنوز مشکلاتی دارد و تکمیل نشده است به طوری که با کمترین بارندگی مشکلاتی به وجود می‌آید.

دهیاری‌ها باید تقویت شوند تا روستا در مسیر توسعه و شکوفایی قرار بگیرد. طرح‌های هادی روستایی هر ۱۰ سال نیاز به تغییر و بازنگری دارد، اما سال‌ها زمان می‌برد تا مطالعات طرح تمام شود و بعد از آن چند سالی طرح به دلیل نبود بودجه نیمه‌کاره رها می‌شود.

به دلیل نداشتن متولی توانمند در حوزه توسعه روستایی و البته مدیریت پراکنده، هنوز روستاها نتوانستند به جایگاه درست خود دست یابند. دادنِ بسته‌های معیشتی برای رفع فقر در روستاها، نشان از آن دارد که مسئولان به دنبال حل ریشه‌ای مشکلات روستاییان نیستند. برای زندگی پایدار در روستا باید درآمد پایدار ایجاد کرد، از ظرفیت و امکاناتشان به نحو درست استفاده کرد و از همه مهم‌تر خدماتی که به روستا داده می‌شود باید متناسب با خدمات شهری باشد.

متأسفانه روستاییانی که خود زمانی به زندگی در روستا و نگهداری از زمین‌های آبا و اجدادی‌شان تعصب داشتند، حالا خود مشوق رفتن بچه‌هایشان بودند. زمین‌هایشان را فروختند تا مبادا آینده فرزندانشان همانند خودشان تلخ و سخت باشد.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha