داستان فیلم‌ «رویای پفکی» درباره پادشاه سرزمینی خیالی به نام «چپندر» است که برای اصلاح تنقلات چیپس و پفک تصمیم می‌گیرد از دختربچه زرنگ و باهوشی به نام گلنسا کمک بگیرد. گلنسا با بازدید از کارخانه‌ها، به نامرغوب بودن روغن‌های مورد استفاده‌شان پی می‌برد و با شکست «بی‌قیچی» و حل مشکل تولید خوراکی‌ها، به اتاق خواب خود بازمی‌گردد.

نشست رسانه‌ای فیلم «رویای پفکی» به کارگردانی مشترک «مهدی رجبی»، «لیلی مجتهدی‌راد» و به تهیه‌کنندگی«صدیقه صحت» امروز بعداز ظهر (۱۴ مهرماه) با حضور تهیه‌کننده و کارگردان این اثر و همچنین با حضور دختران نوجوان خبرنگار در سالن حافظ پردیس سینمای ساحل برگزار شد.

این نشست با پرسش‌های خبرنگاران آغاز شد. یکی از خبرنگاران نوجوان پرسش خود را چنین مطرح کرد: «به نظر می‌رسد برای جلوه‌های ویژه این فیلم اهمیتی زیادی قائل نشده‌اند. آیا این نوع جلوه ویژه استفاده شده در سطح یک جشنواره بین‌المللی هست یا نه؟» 

مهدی رجبی، کارگردان فیلم‌ «رویای پفکی» در پاسخ به این خبرنگار نوجوان اظهار کرد: مفهوم کار ما به شکل اجرایی خودمان مربوط است. در واقع کار و شغل ما این است که بتوان با حد امکانات محدود خود فیلم محتوایی در همین راستا ایجاد کرد. ما صحبت از بزرگنمایی و با شکوهِ سرشار از جلوه‌های ویژه خود نداریم، اما باید گفت در حال حاضر جشنواره کودکان و نوجوان است و ما باید با حداقل امکانات بتوانیم تولید محتوا کنیم. ادعایی در جلوه‌های ویژه نداشتیم. متریال، عامدانه به کار رفته در فیلم «رویای پفکی» از مواد بازیافت است. سقف شیروانی خانه به یک دکور تبدیل شده است در واقع ارتباط بین این عناصرها اهمیت بسیاری دارد. کار خلاقیت با حداقل عوامل است. گلنسا که کاراکتر قصه ما به شمار می‌رود با حداقل امکانات خلاقیتی ایجاد کرده است. بنابراین کار راجع به این مسئله‌ها است و ما آمده‌ایم که بگوییم  کودکان می‌توانند مانند بیدار بودن کودک درون خود با این عوامل فعال باشند.

لیلی مجتهدی‌راد، کارگردان دیگرِ این فیلم‌ نیز در تکمیل صحبت‌های مهدی رجبی افزود: ما در کنار چیپس و پفک می‌خواستیم مفهوم دیگری را نشان دهیم. شما با یکسری عوامل ساده‌ در خانه می‌توانید یک دنیایی را خلق کنید مانند خرده پارچه‌های گلنسا که در تصورش سقف شیروانی خانه خود را یک دنیای چپندر و پادشاه فرض کرد. پس چیپس و پفک بهانه‌ای بود برای اینکه بتوانیم مفهوم تلاش، کوشش و زحمتی که یک کودک می‌تواند در برابر مشکلات داشته باشد را به مخاطب نشان دهیم. آن‌ها باید برای نگرانی‌های خود به دنبال راه چاره باشند.   

وی ادامه داد: ما در مورد کاراکتر «آقای بی‌قیچی» یک نقد کوچکی به آموزش و پرورش داشتیم، چراکه اعتقاد داریم پرورشِ استعدادهای کودکان خیلی بهتر از آموزش است و قطعاً پرورش استعدادها از کودکی شکل می‌گیرد.

در ادامه سارا فتحی، از دیگر خبرنگاران نوجوان پرسش خود را چنین بیان کرد: «با توجه به صنعت عروسک سازی و انیمیشن‌هایی که در دنیا وجود دارند، فیلمی که شما ساختید چه نقطه قوتی دارد که بتواند با انیمیشین خارجی رقابت کند؟»

صدیقه صحت، تهیه کننده فیلم فیلم‌ «رویای پفکی» در پاسخ به این سوال یادآور شد: درحال حاضر ترکیب سه تکنیک در این فیلم موردنظر است. درواقع پیام و دغدغه‌های فیلم این است که ما به جای اینکه دنیای خود را با تکنولوژی شلوغ کنیم، مهارت‌های کشف و حل مسئله را به کودکان خود آموزش دهیم، و مسلم است که همه شما مشکلاتی در پیرامون خود دارید.  

وی با بیان اینکه درست است تکنولوژی و فیلم‌های خارج از کشور برتر است اما ما با بضاعتی که داریم فیلمی را تولید کرده‌ایم، خاطرنشان کرد: با افتخار می‌گویم دست‌های کودکان سرزمینم به مهارت آغشته شود تا بتوانند مشکلات خود را حل کنند. سفر به زیر دریایی ژول‌ورن یک قصه تخیلی بود، اما امروزه دنیا با زیردریایی تمام اقیانوس‌ها را طی می‌کنند. پس شما می‌توانید با افسانه‌سرایی، خیال و امید، آینده‌ای برای خود تصور کنید. 

انتهای پیام