به گزارش ایسنا، تسریع در حذف تدریجی زغال‌سنگ به عنوان آلوده‌ترین سوخت فسیلی جهان، شانس ما را برای محدود کردن فاجعه‌بارترین تأثیرات تغییرات آب‌وهوایی ایجاد می‌کند یا از بین می‌برد.

دلیل اقتصادی برای حذف تدریجی زغال سنگ غیرقابل انکار است و صندوق بین‌المللی پول تخمین می‌زند که جهان به سود خالص ۸۵ تریلیون دلاری از حذف تدریجی انرژی زغال سنگ در جدول زمانی ۱.۵ درجه سانتی گراد خواهد رسید. با این حال، ما در جایی که باید باشیم نیستیم و برای دستیابی به این هدف باید انتشار زغال سنگ را پنج برابر سریعتر کاهش دهیم زیرا زغال‌سنگ بزرگترین سهم جهانی در انتشار کربن است.

زغال‌سنگ ارزان نیست و هزینه‌های هنگفت خسارت ناشی از زغال‌سنگ از طریق تغییرات آب وهوایی بسیار بیشتر از حذف تدریجی آن و جایگزینی آن با انرژی‌های تجدیدپذیر است. چنین انتقالی یک فرصت ۸۵ تریلیون دلاری است که ۱.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی فعلی جهان در سال منتهی به سال ۲۱۰۰ را شامل می‌شود.

به همین ترتیب، انرژی‌های تجدیدپذیر جدید در اکثر موارد بسیار ارزان‌تر از زغال سنگ و نیروگاه‌های زغال سنگ موجود هستند. بر اساس تجزیه و تحلیل سال ۲۰۲۰، جایگزینی زغال سنگ با نیروی پاک ممکن است ۳۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰، ۸۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ و ۱۴۱ میلیارد دلار دیگر در سال ۲۰۲۵ صرفه‌جویی در مصرف‌کنندگان برق داشته باشد.

ساختارسازی دوباره اقتصاد یک چالش اساسی است. این امر به ویژه در اقتصادهای نوظهور با وابستگی زیاد به زغال‌سنگ صادق است، جایی که نیروگاه های زغال سنگ جوان با بدهی ساخته می‌شوند که هنوز در کنار رشد سریع تقاضای برق پرداخت نشده است. انتقال به سرمایه‌گذاری اولیه قابل‌توجهی نیاز دارد و دسترسی به آن در محیطی با نرخ بهره بالا آسان نیست.

ویفروم گزارش کرد که مزایای انتقال زغال سنگ به انرژی پاک در سطح جهانی با کاهش خطر آب وهوا محسوس خواهد بود. دلیل قوی برای استفاده از منابع مالی عمومی بین‌المللی برای کمک به اقتصادهای نوظهور برای دسترسی به سرمایه‌گذاری اولیه مورد نیاز وجود دارد.

ریسک‌های مختلفی در سرمایه‌گذاری در دوره گذار وجود دارد؛ جایگزینی انرژی زغال سنگ با انرژی‌های تجدیدپذیر فرآیندی است که زمان و حمایت سیاسی نیاز دارد. سرمایه‌گذاران باید مطمئن باشند که حمایت از سیاست‌های مناسب وجود دارد و برنامه‌ها تغییر یا معکوس نخواهند شد.

استفاده انرژی پاک می‌توانند راهی برای کاهش هزینه سرمایه ارائه دهند، اما سرمایه گذاران باید مطمئن باشند که سرمایه‌گذاری آنها واقعاً انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد. آنها باید بدانند که کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در یک نیروگاه زغال‌سنگ در جای دیگر جبران نمی‌شود. آنها همچنین باید بدانند که بازار و پشتیبانی شبکه مناسب برای انرژی‌های تجدیدپذیر جدید وجود خواهد داشت.

از عواملی که از جریان مالی به سمت انتقال زغال‌سنگ جلوگیری می‌کند، این باور است که شرکت‌ها باید از سرمایه‌گذاری در نیروگاه زغال‌سنگ و سایر بخش‌های پر انتشار اجتناب کنند. با این حال، ساخت انرژی‌های تجدیدپذیر جدید تنها یک روی سکه انتقال است و  طرف دیگر از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و در نهایت بازنشستگی نیروگاه‌های زغال سنگ موجود حمایت می‌کند.

انتهای پیام