محسن بابادی در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: آموزش مهم ترین رکن در انجام هرکاری است. بدون آموزش لازم و دانش کافی، انجام هر کاری ممکن است با اشتباهات و خسارت‌های مختلفی همراه باشد. فوتبال نیز از این مقوله مستثنی نیست. البته سال‌هاست مقوله آموزش در فوتبال ما جدی گرفته شده است اما آن طور که باید و شاید به جزییات آن توجه نمی‌شود. در سطح حرفه‌ای همین جزییات است که سبب ایجاد تفاوت‌های فاحش و معنادار می‌شود.

او ادامه داد: مشاهده می‌شود بسیاری از مربیان جوان که مدرک مربیگری هم دارند یا هنوز به روش‌های سنتی فوتبال را آموزش می‌دهند یا از آن طرف بوم افتاده و آن قدر کار را سخت کرده و تمرینات حرفه‌ای باشگاه‌های برتر فوتبال دنیا را پیاده‌سازی می‌کنند که اجرای آن از توان بازیکنان ایرانی که از پایه آموزش درستی ندیده‌اند خارج است. تنها درصد ناچیزی از مربیان تمرینات مناسبی برای بازیکنان در نظر می‌گیرند. پس نه روش اول درست و جوابگوی نیاز بازیکنان امروز است و نه روش دوم می‌تواند سبب رشد و ارتقای بازیکنان شود.

این کارشناس تاکید کرد: باید از روش اول کلا فاصله گرفت زیرا در آستانه سال ۲۰۲۵ هستیم نه دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی؛ در دیگر روش باید تمرینات را بومی سازی کرد و متناسب با نیاز، آمادگی و شرایط بازیکنان از آن‌ها بهره برد و بکارگیری‌شان کرد. صرف اجرای تمرینات فوق حرفه‌ای و پیشرفته دلیلی بر با دانش و به روز بودن مربی نیست. باید شرایط، توانایی‌ها و نیازهای بازیکنان را دقیقا شناخت و متناسب با نقاط ضعف و قوت آن‌ها تمرینات را طراحی و دسته بندی کرد.

او بیان کرد: نکته مهم‌تر آنکه اخیرا مربیان جوان تنها تلاش می‌کنند در اجرای تمرینات بدنسازی و تنوع تمرینات پیشرفت کنند، اما به ندرت مشاهده می‌شود مربی فوتبال دوره‌های یوگا، پیلاتس، تمرینات کششی، ورزش صبحگاهی، فوتسال، آب درمانی، ریکاوری، طراحی تمرینات، آنالیز، کار با وزنه، کار با کش، کار با دستگاه، بدنسازی در آب، تغذیه، تمرینات دو سرعت، تمرینات هوازی، ماساژ، روانشناسی و...را برای کمک به مربیگری‌اش در فوتبال طی کرده باشد. هنوز از یاد نبرده‌ام چگونه در ابتدای سنین جوانی تمام پول توجیبی‌هایم را برای کلاس‌های مختلف ورزشی هزینه می‌کردم تا بتوانم دیدگاه و درک بهتری نسبت به فوتبال داشته باشم. امیدوارم مربیان جوان سعی کنند از همه جهات خود را ارتقا داده و متوجه مسئولیت خطیر خود در آموزش بازیکنان کم سن و سال باشند، چرا که بازیکنان زیر دوازده سال امروز، باید در فاصله سال‌های ۲۰۳۵ تا ۲۰۴۵، سبب افتخارآفرینی ورزش کشور در بالاترین سطح فوتبال جهان کنار دیگر قدرت‌ها باشند.

بابادی گفت: دیگر شکست و عقب ماندگی جایز و در شان کشور پرافتخار ایران با این پیشینه تاریخی نیست. پس باید نگرش خود به فوتبال پایه و آموزش را تغییر داده و یک بار دیگر تلاش کنیم تا ورزش و فوتبالمان را نجات دهیم. هنوز هم دیر نیست و باید آینده از آن ما باشد. تمام این‌ها شدنی است و رویاپردازی و توهم نیست.

انتهای پیام