اسماعیل مجللی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به زوال رفتن هنر پردهخوانی، اظهار کرد: بخش اعظم این مساله کمکاری رسانه ها، مسئولان و دستگاههای فرهنگی بوده که در تبلیغ این هنر کوتاهی شده است.
وی خاطرنشان کرد: پردههای نقاشیهای قهوهخانهای زیبا و لطیف هستند و هیچ رنگ و بویی از خشونت در آنها دیده نمیشد، بنا براین نمیتوان استدلال آورد که این نقاشیها سبب تضعیف روحیه کودکان خواهد شد.
این محقق و پژوهشگر تعزیه اضافه کرد: به صراحت میگویم اگر این هنر مردمی که بدون هیچگونه فضا و پروسه اجرایی مستقیم در دل مردم و توسط خود آنها اجرا میشد قطعا امروز هم با استقبال عموم مواجه بودیم و همما میتوانستیم پردهخوانانی را پرورش بدهیم که این کار را نکردیم.
مجللی بیان کرد: پردههای نقاشی قهوهخانهای بیش از ۷۰ داستان که به ادبیات پردهخوانان مجلس گفته میشود را در بردارند، از خلقت آدم تا بهشت و دوزخ را در این نقاشیها میتوانیم، ببینیم.
وی ادامه داد: در این راستا میتوانستیم پردهخوانان را دعوت کنیم تا این مجالس را بخوانند و ضبط کنیم و تحویل آیندگان بدهیم اما این کار را نکردیم؛ به این بهانه که تکنولوژی و رسانههای جدید جایگزین این هنر شدهاند و عملاً این هنر کارکردی ندارد که این فرضیه کاملا اشتباه است.
این پژوهشگر تصریح کرد: برای احیای این هنر باید پردهخوانان و یا افرادی که در این زمینه تخصص دارند جهت ضبط مجالس پردهخوانی پیدا و کشف شوند.
مجللی اظهار کرد: برگزاری کارگاههای آموزشی توسط دستگاههای فرهنگی، اختصاص بخش کوتاهی از برنامهها و مراسم به خصوص برنامههای فرهنگی و هنری به پردهخوانی و نقالی میتواند از راهکارهای ابتدایی برای نشر این هنر باشد.
انتهای پیام
نظرات