آیا تا به حال در مورد اختلاف روانی بین جنسیتها در مورد رفاه سیاره و تغییرات آبوهوایی فکر کردهاید و این نگرانی چگونه با سیستم آموزشی ما پیوند میخورد؟ نتایج بررسی کنونی، نگرانی نسل آینده ما در مورد تغییرات آبوهوایی آشکار کرده است.
ارث گزارش کرد که الگوی متمایزی شناسایی شده است که ظاهراً دختران در مقایسه با پسران، نگرانیهای آبوهوایی بیشتری را تحمل میکنند و فعالانه بیشتر وقت خود را درگیر آموزش آبوهوا میکنند.
جوانان میتوانند تغییرات آبوهوا و آموزش پایداری را در برنامه درسی مدرسه و فراتر از آن درک کنند. حدود ۳۶ درصد از دانشآموزان نگرانی قابلتوجهی در مورد آینده جهان ما گزارش کردند. نیمی از آنان تایید کردند که آبوهوا تا حدی آنها را ناراحت میکند. دختران بهطور قابلتوجهی سطوح بالاتری از نگرانی را ابراز کردند و ۴۴ درصد در مقابل ۲۷ درصد بودند.
فقط حدود یک سوم از دانشآموزان احساس میکردند که دانش آنان در مورد تغییرات آبوهوا و پایداری میتواند به فرصتهای شغلی تبدیل شود. با توجه به تقاضا برای مشاغل سبز در بازار کار به سرعت در حال تحول ما، یک واقعیت تلخ است.
با وجود این آمار نگرانکننده، اکثر دانشآموزان تمایل خود را برای یادگیری بیشتر در مورد آب وهوا و پایداری ابراز کردند.
در حالی که مدارس نقش محوری در آموزش آبوهوا دارند، مشارکت والدین و جامعه گستردهتر به همان اندازه حیاتی است. نتایج تحقیقات نشان میدهد که مشارکت والدین میتواند بهطور قابلتوجهی علاقه و درک کودک را از مسائل محیطی تقویت کند.
هنگامی که خانوادهها در مورد تغییرات آبوهوایی در خانه بحث و در طرحهای اجتماعی متمرکز بر پایداری شرکت میکنند، کودکان به احتمال زیاد این درسها را فرا میگیرند.
به گزارش ایسنا، این روزها شاهد تشدید بحرانهای اقلیمی در جهان و تاثیر آن بر گرمایش زمین، محصولات کشاورزی و حتی سبد غذایی انسانها در سرتاسر دنیا هستیم و یافتههای دانشمندان نشان میدهد که گرمایش زمین، احتمال افزایش شدید دمای هوا را «۳۵ برابر» کرده است و این موجهای گرمایی در فصل تابستان، هم در حوزه انسانی و هم زیستی بحرانساز خواهند بود.
بنابراین برگزاری رویدادهای مشترک، کارگاهها و برنامههای آموزشی که هم دانشآموزان و هم خانوادههای آنها را شامل میشوند، میتوانند فرهنگ پایداری را تقویت کنند و نسل بعدی را تشویق کنند تا اقدامات معناداری در راستای مبارزه با تغییرات آبوهوایی انجام دهند.
انتهای پیام
نظرات