اربعین حسینی، روزی است که نه فقط در آسمان‌ها، بلکه در زمین هم هیاهویی برپا است، هیاهویی که چشمان الهی و گوش‌های خدایی میزبان آن است، همهمه‌ای که شور و شوقی وصف ناشدنی دارد، حال و هوایی که با عشق آمیخته شده و جز عشق نمی‌توان یافت.

روز اربعین، روز ندا و آواها است، روز لبیک گفتن‌ها به امام حسین(ع) و یاران باوفایش، روز هم‌نوایی و همگامی با اسرای کربلا به سمت نینوا است، روزی که باید کمر خود را محکم بست و به یاد کاروان عاشورایی پا در راه جاده نجف تا کربلا گذاشت.

هر ساله مراسم اربعین در شهرها و روستاهای خراسان شمالی برگزار می شد، به مقصد امامزاده و یا قبور اما چند سالی است که مراسم پیاده روی جاماندگان حسینی با برنامه ریزی خاصی با مبدا و مقصد مشخصی برگزار می شود و با آه، سوز و حسرت هزاران  نفر از مردم این استان همراه است که به هزاران دلیل نتوانسته‌اند راهی کربلا بشوند، اما دل در گروه محبت حسین بن علی(ع) داشته و لحظه‌ای از حرارت عشق به این خاندان در قلوبشان کاسته نمی‌شود.

امروز در شهر بجنورد همه جاماندگان حسینی آمده‌اند تا از کیلومترها فاصله سلام به حرم امام حسین(ع) بدهند، آنچه در این همایش جاماندگان اربعین به وضوح مشخص است، این است که این پیاده روی یک همایش عظیم خانوادگی است، کودک و بزرگ، پیر و جوان، توانا و ناتوان، دارا و ندار، دختر و پسر، مادر و فرزند، دست در دست یکدیگر در مسیر حرم دل‌ها گام برمی‌دارند.

گوش ها را تیز می کنی، جاماندگان به یاد تشنه‌گان کربلا میگویند، «یک سلام می‌دهم به حرم، من مثل رقیه، اربعین جاماندم، بازم همه رفتند و تنها ماندم»

پدری تکیه زده به تیر برقی، بغض گلویش را گرفته و اشک امانش نمی‌دهد، فریاد می‌زند «صلی الله علیک یا حرم، به حرم میرسه پای دلم»

کودکی که مادرش دستش را گرفته فریاد می زند یا حسین، یا عباس و یا ابولفضل.

پیرمردی که بغض در گلویش است و آروزی این را داشته که امروز در حرم امام حسین(ع) باشد می گوید: «ما جامانده‌ایم، ولی سلام می‌کنیم، می‌دونیم که این سلام می‌رسه.»

امروز بغض در گلو و اشک در چشم‌، حکایت جاماندگان حسینی است، جا ماندن از مسیر عاشقی اما هم نوا با زائران امام حسین (ع) آمدند.آمدند تا ثابت کنند خون  ریخته شده حسین تا قیامت تازه  و درد متحمل شده بر اولادش انکار ناپذیر است. جامانده ها، کیلومترها دورتر از مسیر پیاده روی از حسرت قدم زدن در مسیر عشق حسینی می گویند.

حسین جان امروز از کنار زیارت نرفته ها گفتم ، سالار شهیدان از دیار تو که جا ماندیم خدا کند دلهای آزرده مان در دیار شمس الشموس  (ع ) آخر صفر آرام بگیرد.

انتهای پیام