به گزارش ایسنا، گزارشی از مجمع جهانی اقتصاد به بررسی این موضوع می پردازد که چرا بزرگ ترین مشاغل هند باید بیشتر در راه حل های آب‌وهوایی طبیعی سرمایه‌گذاری کنند.

اقتصاد هند به شدت به طبیعت وابسته است و در برابر خطرات آب‌وهوایی بسیار آسیب پذیر است. یک سوم تولید ناخالص داخلی آن از بخش هایی است که به شدت به طبیعت وابسته هستند. تحقیقات نشان داده است که بحران آب‌وهوا می تواند تا سال ۲۱۰۰ از ۶.۴ درصد به بیش از ۱۰ درصد از درآمد ملی این کشور هزینه داشته باشد و ۵۰ میلیون نفر دیگر را به فقر بازگرداند.

در این زمینه، یک نظرسنجی جدید از بزرگترین شرکت‌های هند توسط مجمع جهانی اقتصاد نشان می‌دهد که آنها تعهدات قوی به راه‌حل‌های پایداری و آب و هوای طبیعی داده‌اند که هدف آنها حفاظت، حفاظت، بازیابی و مدیریت پایدار اکوسیستم‌های زمینی، آب شیرین، ساحلی و دریایی است.

اقتصاد هند به شدت تحت تأثیر تغییرات آب‌وهوایی

اقتصاد هند یکی از وابسته‌ترین اقتصادهای جهان است. حدود ۳۳ درصد از تولید ناخالص داخلی آن در بخش‌هایی تولید می‌شود که به شدت وابسته به طبیعت هستند که شامل جنگلداری، کشاورزی، شیلات و آبزی پروری، غذا، نوشیدنی و انرژی و آب و برق و ساخت و ساز است.

بسیاری از این موارد مستقیماً توسط تأثیرات تغییرات آب‌وهوایی، از جمله بالا آمدن سطح دریاها، کاهش یخچال‌های طبیعی و الگوهای غیرقابل پیش‌بینی موسمی تهدید می‌شوند. پیش‌بینی می‌شود که تولیدات کشاورزی به تنهایی ۱۶ درصد کاهش یابد که معادل ۲.۸ درصد کاهش تولید ناخالص داخلی تا سال ۲۰۳۰ است.

با این حال، همان بخش‌ها نیز بیشترین سهم را در انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند. بخش انرژی کمتر از ۷۰ درصد است و پس از آن کشاورزی، جنگل‌داری و سایر کاربری‌ها که نزدیک به ۶ درصد اضافه می‌کند.

تعهد شرکت‌های هندی به راه حل‌های آب‌وهوایی طبیعی

ویفروم گزارش کرد که هند اهداف بلندپروازانه ملی کاهش برای سال ۲۰۳۰، از جمله کاهش انتشار ۴۵ درصدی نسبت به سطوح سال ۲۰۰۵، تولید ۵۰ درصد ظرفیت انرژی از سوخت‌های غیرفسیلی و افزایش مخزن کربن خود به میزان یک پنجم از طریق پوشش درختی اضافی، برای خود تعیین کرده است. با این حال، از دسامبر ۲۰۲۳، تلاش‌های هند برای دستیابی به این اهداف بسیار ناکافی ارزیابی شده است.

کارشناسان تخمین می‌زنند که هند تا سال ۲۰۳۰ باید بیش از ۹ میلیارد دلار در سال هزینه کند تا اهداف کاهش آب وهوا را تنها در بخش جنگلداری برآورده کند. با توجه به هزینه‌های عمومی در جنگل‌ها به طور متوسط ​​۱.۷۵ میلیارد دلار در سال، واضح است که سهم بیشتری از بخش خصوصی و سایر سهامداران برای دستیابی به اهداف اقلیمی هند مورد نیاز است. سرمایه گذاری بیشتری در راه حل های آب‌وهوایی طبیعی برای دستیابی به اهداف انتشار گازهای گلخانه‌ای هند در سال ۲۰۳۰ مورد نیاز است.

تحقیقات انجام شده نشان داد که ۹۴ درصد از سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در تلاش‌های احیای جنگل‌ها در هند بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷، نتیجه مداخلات دولت بوده است. این نشان می‌دهد که فرصت‌های گسترده‌ای برای بخش خصوصی برای همکاری با دولت و سایر سهامداران برای به کارگیری راه‌حل‌های آب‌وهوایی طبیعی وجود دارد.

انتهای پیام