به گزارش ایسنا، به فاصله یک ساعت از شمال برلین، پشت انبوه درختان راش، پر از گزنه و در کنار دریاچه‌ای آبی، ویلایی که زمانی برای جوزف گوبلز، مغز متفکر نازی‌ها درست قبل از آغاز جنگ جهانی دوم ساخته شد، بی سر و صدا در حال پوسیدن است.

این ویلا که اکنون متعلق به ایالت برلین است و حدود ۲۰ هکتار وسعت دارد، گذشته دو رژیم توتالیتر را به دوش می‌کشد و زمانی به قیمتی گزاف برای فروش در معرض عموم قرار گرفته شد اما از آنجایی که قیمت آن برای مشاوران املاک بسیار بالا بوده و هزینه نگهداری‌اش نیز برای برلین بسیار سنگین و به تاریخ آلوده است، دولت از فروش آن صرف‌نظر کرده است.

برلین در ازا تصمیم گرفته است این ویلا را به‌طور رایگان به یک متقاضی که می‌بایست ابتدا مورد تائید قرار گیرد، بدهد.

اما دولت از طرفی نگران کسی است که ویلا را تحویل می‌گیرد. استفان اِورز، سناتور امور مالی در این باره گفت: تاریخ این مکان دقیقاً دلیلی است که سبب می‌شود برلین هرگز این ساختمان را به دست متقاضی خصوصی ندهد، چراکه خطر سوء استفاده از آن وجود دارد.

سرنوشت این ویلا تنها یک معضل لجستیکی برای آلمان نیست. کارشناسان می‌گویند که این، پرسشی طولانی‌مدت و بزرگ‌تر را برجسته می‌کند که پایه‌های آن در طول زمان تغییر کرده است: آیا بناهای بسیاری را که از گذشته نفرت‌انگیز آلمان به جا مانده، باید حفظ یا محو کرد؟

به گفته پیتر لانگریچ، مورخ و نویسنده زندگینامه گوبلز، «دقیقاً پس از جنگ جهانی دوم، رویکرد غالب این بود که با نادیده گرفتن مالکیت قبلی، پیش برویم تا در معرض خطر واقعی کردن آن نباشیم». به‌عنوان مثال، آپارتمان هیتلر در مونیخ، برای مدت طولانی یک ایستگاه پلیس بوده است که افسران در آن، هنوز از کتابخانه چوبی هیتلر استفاده می‌کنند.

نیویورک تامیز نوشت: مزیت مستاجران مجری قانون این است که حضور آنها هواداران نازی را که گاهی اوقات به چنین مکان‌هایی روی می‌آورند، دور نگه می‌دارد. سال گذشته در اتریش، دولت به همین دلیل زادگاه هیتلر را به یک ایستگاه پلیس تبدیل کرد که بحث‌هایی جنجالی را به دنبال داشت.

اما با ظهور دوباره راست افراطی در سیاست آلمان، تغییری در تمایلات برای یادآوری گذشته به وجود آمده است تا مردم هرگز آن را فراموش نکنند.

این روزنامه با اشاره به هزینه‌های نگهداری ساختمان ویلا که سالانه حدود ۲۸۰ هزار یورو است، افزود: مرمت ویلا، نه تنها گران تمام خواهد شد، بلکه موضوع آزاردهنده دیگری را مبنی بر این مطرح می‌کند که محافظان آن باید با ساختارهای سابق هر دو دوره نازی و کمونیست آلمان در گذشته سر و کار داشته باشند.

در این میان، علاقه بسیاری از راست‌گراهای افراطی برای حضور در بناهای متعلق به دوران نازی به یک معضل برای پیدا کردن فرد مناسب به منظور سکونت در این ویلا تبدیل شده است. در حالی‌که خاکستر و خزه ویلا را در برگرفته،  الیور بورشرت، شهردار منطقه سال‌هاست که در برابر علاقه راست‌گرایان افراطی، از جمله گروه کودتاچی رایشبورگر به ویلا ایستاده است.

آقای بورشرت معتقد است که این مکان به چیزی بیش از نگهداری، به دگرگونی نیاز دارد. او گفت: شما باید کاربری پیدا کنید که بتواند در برابر سایه‌های خانه و تاریخچه آن ایستاده و آن را منعکس کند.

انتهای پیام