به گزارش ایسنا، صبح نو نوشت:  مسابقه «گل یا پوچ» با اجرای مهران مدیری به تازگی در شبکه نمایش خانگی به نمایش درآمده و نتوانسته توجه زیادی را به خود جلب کند. این برنامه با ترکیب ایده‌هایی کاملا آشنا و اجرای آشناتر و آرام‌تر از همیشه مهران مدیری، تلاش می‌کند مخاطبان را به وجد آورد و تجربه‌ای متفاوت از سرگرمی تلویزیونی ارائه دهد؛ اما در این امر توفیق چندانی نمی‌یابد.

 ایده و ساختار برنامه
«گل یا پوچ» بر اساس بازی سنتی گل یا پوچ تولید شده که شاید بازی پرسابقه‌ای باشد؛ اما برای نسل امروز چندان سرگرمی محبوبی به شمار نمی‌رود. از این منظر، «گل یا پوچ» در مقابل رئالیتی‌شوهایی مثل «شب‌های مافیا» قرار می‌گیرد که بر اساس بازی‌هایی اجرا می‌شوند که برای مخاطب نسل جوان جذاب و تازه است. ساختار «گل یا پوچ» به این شکل طراحی شده که در آن دو تیم به رقابت می‌پردازند تا در نهایت برنده مشخص شود. تلاش همکاران مهران مدیری در این اثر بر آن بوده که مسابقه «گل یا پوچ» با افزودن عناصر جدید و جذابیت‌های بصری، به نسخه‌ای مدرن و تلویزیونی از این بازی تبدیل شود. مثلا استفاده از کارت‌ها یا شمارش معکوس در پایان هر دور، مواردی هستند که تیم سازنده اثر به بازی سنتی اضافه کرده‌اند؛ اما این موارد آن‌چنان که باید و شاید نتوانسته‌اند بر جذابیت این مسابقه شبکه نمایش خانگی بیفزایند.
طراحی صحنه تاریک و سنتی این مسابقه چندان جذاب از آب درنیامده و تماشای آن چشم مخاطب را خسته می‌کند. حضار در سالن نیز نقشی کاملا انفعالی دارند و با اینکه تعدادشان بسیار کم است، تقریبا دیده نمی‌شوند. البته کیفیت ساخت دکور و طراحی صحنه، از این جهت که با اغلب دکورهای مسابقه‌های رایج در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی متفاوت است و از اتمسفری سنتی بهره می‌برد، قابل ستایش است و می‌تواند برای مخاطب، لااقل در نگاه اول جذاب باشد.
استفاده از جلوه‌های بصری هم جزو فجایعی است که در طراحی و اجرای این بازی به کار برده شده؛ بالاخص رنگی کردن دستی که گل در آن وجود دارد که تمهیدی ناکارآمد محسوب می‌شود و تعلیق و جذابیت مسابقه را ذبح می‌کند.
 
نقش مهران مدیری در کمدی ایران
بی‌‍شک حضور مهران مدیری به‌عنوان مجری که از چهره‌های شناخته‌شده و محبوب در عرصه تلویزیون و سینمای ایران است، به افزایش جذابیت برنامه کمک شایانی کرده است و احتمالا اگر اجرای «گل یا پوچ» برعهده یک هنرپیشه معمولی قرار می‌گرفت، این مسابقه اصلا نمی‌توانست توجیهی برای ساخته شدن داشته باشد.
مهران مدیری به‌عنوان یکی از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار کمدی در ایران شناخته می‌شود. او با ساخت و اجرای سریال‌هایی مانند «پاورچین»، «نقطه‌چین»، «شب‌های برره»، و «قهوه تلخ» توانست تحولی شگرف در عرصه کمدی تلویزیونی ایران ایجاد کند و محبوبیت بسیاری را به دست آورد. کارهای مدیری به‌خاطر طنز هوشمندانه، شخصیت‌پردازی قوی و نگاهی نقادانه به مسائل اجتماعی، همواره مورد توجه و تحسین قرار گرفته‌اند. 
طنزهای اجتماعی او همواره با استقبال زیادی از سوی مخاطبان روبه‌رو شده و به مباحث مهم جامعه پرداخته است. مدیری با بهره‌گیری از زبان طنز و نقد اجتماعی، توانسته است جایگاه ویژه‌ای در قلب مخاطبان به دست آورد و به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های کمدی ایران شناخته شود. 
با این همه، ساختار مسابقه «گل یا پوچ» تقریبا هیچ نسبتی با مختصات مهران مدیری به‌عنوان یک کمدین ندارد و او صرفا سلبریتی پرهواداری است که می‌تواند مخاطبان را به تماشای یک مسابقه معمولی در شبکه نمایش خانگی ترغیب کند.
تا پیش از این، مخاطبان تقریبا همیشه در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، از مهران مدیری اجراهایی موفق و بسیار جذابی را در برنامه‌های مختلف از «ببخشید شما؟» در سال ۷۸ گرفته تا «دورهمی» در نیمه دوم دهه نود دیده‌اند که نشان از توانایی‌های او در جذب مخاطب و ایجاد لحظات شاد و مفرح دارد. حتی در همین برنامه اخیر «اسکار» هم مهران مدیری ستاره بی‌بدیل مجموعه بود و بخش عمده‌ای از جذابیت برنامه به واکنش‌های او برمی‌گشت. مهران مدیری اما این‌بار به سراغ یک چالش نامتجانس رفته و در جایگاهی قرار گرفته است که نمی‌تواند آن طنازی و هوشمندی منحصربه‌فرد خودش را بروز بدهد. فضای مسابقه «گل یا پوچ» یک فضای جدی است که مدیری صرفا ناظر اجرای بازی در آن به شمار می‌رود و این کمتر از جایگاه یکی از بهترین کمدین‌های تاریخ تلویزیون ایران است.
یکی از انتقادات مهم به «گل یا پوچ» این است که مهران مدیری در این برنامه نقش فعالی ندارد و بیشتر به‌عنوان یک مجری خنثی ظاهر می‌شود. او به جای آنکه با شوخی‌های خاص و نقدهای اجتماعی، برنامه را به سطحی بالاتر ببرد، به اجرای معمولی و بدون چالش می‌پردازد.
این مسأله می‌تواند ناشی از تغییر رویکرد مدیری در سال‌های اخیر باشد که بیشتر به جنبه‌های اقتصادی و تجاری پروژه‌ها توجه کرده است. همچنین استفاده از چهره‌های مشهور به‌عنوان مجری، بدون بهره‌گیری از ظرفیت‌های واقعی آن‌ها، ممکن است به کاهش جذابیت برنامه منجر شود.
 
افت و تغییر جهت در سال‌های اخیر
نگاهی کلی به کارنامه مهران مدیری نشان می‌دهد که او در سال‌های اخیر، دچار افت نسبی شده و به نظر می‌رسد دیگر شور و شوق گذشته را برای ساختن سریال‌های کمدی جذاب ندارد. مدیری حالا ترجیح می‌دهد به جای تولید آثار نمایشی جدید و دغدغه‌مند (مثل سریال «هیولا») با حضور در برنامه‌های سرگرمی همچون «دورهمی»، «اسکار» و «گل یا پوچ» به فعالیت‌هایی کم‌دردسر و پرسود بپردازد. این تغییر جهت ممکن است از نظر برخی مخاطبان به‌عنوان تلاش برای کسب درآمد و حفظ حضور در شعاع دید مخاطبان تعبیر شود، بدون اینکه ابتکار و خلاقیت گذشته در کارهایش دیده شود.
منتقدان او بر این باورند که مدیری با فاصله گرفتن از تولید آثار داستانی و کمدی، فرصت نمایش خلاقیت و نوآوری‌های جدید را از دست داده و مسیر افت را در پیش گرفته است. برخی معتقدند که این تغییر رویکرد به دلیل نیاز به کسب درآمد بیشتر و حفظ جایگاه در صنعت سرگرمی صورت گرفته است. از سوی دیگر، حضور مدیری در برنامه‌های سرگرمی موفقی مانند «دورهمی» نشان از توانایی او در سازگاری با شرایط جدید و استفاده از فرصت‌های موجود برای حفظ مخاطبان دارد. هرچه باشد، نمی‌توان در این موضوع تردید کرد که مردم انتظارات بسیار بیشتری از مهران مدیری دارند. او برای چند نسل از مردم ایران لحظات ناب خلق کرده و لبخند بر لب پیر و جوان نشانده است؛ بنابراین مسئولیت سنگینی روی دوشش قرار دارد که طبعا «گل یا پوچ» متناسب آن مسئولیت نخواهد بود.
 
نقاط قوت «گل یا پوچ»
یکی از مهم‌ترین نقاط قوت «گل یا پوچ» مواجه شدن مخاطب با گروهی از شرکت‌کنندگان متبحر است که بیش از حد در بازی گل یا پوچ تبحر دارند و این سرگرمی ساده را بسیار جدی می‌گیرند. کل‌کل‌هایی که بین اعضای دو گروه رقم می‌خورد، بخشی از محتوای بامزه «گل یا پوچ» را ایجاد می‌کند و صرف تماشای شرکت‌کنندگانی که به وضوح سال‌ها تمرین کرده‌اند، برای مخاطب جذاب است. ناگفته نماند که مهران مدیری هم با هوش سرشار خود، به درستی فهمیده که شرکت‌کنندگان از خودش جذاب‌تر هستند و از همین رو است که با آرامش و وقار، به آن‌ها اجازه عرض اندام می‌دهد. او خودش چیزی برای ارائه در «گل یا پوچ» ندارد؛ اما از قبل ایجاد تعامل مناسب با شرکت‌کنندگان، به جذابیت برنامه کمک می‌کند یا لااقل مانع آن نمی‌شود.
 
نقاط ضعف «گل یا پوچ»
با وجود برخی موفقیت‌های مسابقه «گل یا پوچ» و دیده شدن قسمت‌های اول آن توسط مردم، این برنامه از نقاط ضعف نسبتا پرتعدادی برخوردار است. یکی از انتقادات وارد شده به مسابقه شبکه نمایش خانگی، تکراری بودن برخی از بخش‌های آن است که ممکن است برای گروهی از مخاطبان، به مرور زمان و صرفا پس از دو سه قسمت، خسته‌کننده شود. همچنین برخی از مخاطبان بر این باورند که تعاملات میان شرکت‌کنندگان و مجری می‌توانست به شکل بهتر و متنوع‌تری طراحی شود تا از یکنواختی جلوگیری شود؛ اما مهران مدیری قصد دارد کنار بایستند و اجازه دهد که بازی شکل طبیعی خودش را داشته باشد.
یکی دیگر از نقاط ضعف این مسابقه، نبود تنوع کافی در مراحل مسابقه است. با توجه به ماهیت ساده بازی «گل یا پوچ» انتظار می‌رود تهیه‌کنندگان برنامه با افزودن چالش‌ها و معماهای جدید، تجربه‌ای تازه و متفاوت را برای مخاطبان فراهم کنند. 
این در حالی است که فقط ۳-۲ تمهید که با کارت‌ها طراحی شده، نمی‌توانند سادگی و یکنواختی مسابقه «گل یا پوچ» را به جذابیت و تعلیق مبدل کنند.علاوه بر این، انتقاداتی هم نسبت به زمان‌بندی و طولانی بودن برخی بخش‌ها وجود دارد که ممکن است برای بینندگان کسل‌کننده باشد و باعث کاهش هیجان و توجه مخاطبان شود.
 
تبلیغات و نقش اسپانسرها
یکی از مسائل قابل توجه در برنامه «گل یا پوچ» حجم بالای تبلیغات و تأثیر اسپانسر بر محتوا و ساختار برنامه است. استفاده از تبلیغات گسترده در طول برنامه ممکن است به تجربه بیننده آسیب برساند و ریتم برنامه را مختل کند؛ اتفاقی که عملا در «گل یا پوچ» رخ داده و بیننده از تکرار تبلیغات بازرگانی کلافه می‌شود. به نظر می‌رسد تبلیغات به صورت مستقیم و غیرمستقیم در بخش‌های مختلف برنامه نفوذ کرده و گاهی اوقات به جای تمرکز بر محتوای اصلی، به تبلیغات توجه بیشتری شده است. این رویکرد می‌تواند به کاهش تمرکز و جذابیت برنامه منجر شود.

انتهای پیام