غلامرضا خنفری در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: نظام مقدس جمهوری اسلامی برای احداث، توسعه، حفظ و نگهداری زیرساخت‌های ورزش اعتبار تخصیص می‌دهد تا مردم بتوانند از بیت‌المال به نحو احسن استفاده کنند؛ سوال من این است که چرا بعضی‌ها برای این مهم و حفظ و نگهداری بیت المال ارزش قائل نیستند؟

او ادامه داد: تنها سرمایه استاندارد دو و میدانی در خوزستان همین پیست اهواز است که آن هم یا از اختیار ما ساقط می‌شود یا برای استفاده ورزشکاران نور ندارد و در فاز جدید هم دست به تخریب آن زدند.

رییس هیات دو و میدانی خوزستان بیان کرد: به ورزشکاران دو و میدانی خوزستان که قهرمان ایران هستند، می‌گویند حتی با پای برهنه روی چمن استادیوم تختی نروید ولی خودشان با تریلی روی پیست می‌آیند، این چه تناقضی در مدیریت است؟ به این روش مدیریت چه می‌گویند که ما از آن بی‌خبریم؟

او عنوان کرد: بنده حقیر که خود ورزشکار بودم و ارج نهادن به زمین‌های ورزشی را می دانم و این جسارت‌ها را نمی‌کنم ولی آیا صحیح است یک فرد با موتورسیکلت بر روی تشک کشتی برود و تشک را تخریب کند؟

خنفری بیان کرد: ما در سال‌های اخیر با توجه به حجم عظیم انتقادات و به یاری خدا به تمام اهداف قهرمانی خود در هر دو بخش پسران و دختران رسیده‌ایم و این مسیر درخشان به حول و قوه الهی هر روز درخشان‌تر خواهد شد ولی آیا این مزد زحمات جامعه دو و میدانی است که این برخوردهای دور از شأن ورزش را با دو و میدانی کنند؟

او گفت: در ایام برگزاری مسابقات المپیک هستیم و شما نگاه کنید در دنیا دو و میدانی را چگونه محترم می‌شمارند و سرمایه گذاری می‌کنند اما با توجه به نتایج درخشان دو و میدانی در سال‌های اخیر نه تنها به زیرساخت این رشته در استان خوزستان توجه نشده و توجه نکردند، بلکه آن نیمچه امکاناتی که داریم را هم تخریب می‌کنند. چگونه باید نتیجه گرفت تا به دوومیدانی توجه شود؟

خنفری عنوان کرد: این چه بدعت بدی است که برای آبادانی چمن‌های فوتبال پیست ها را تعطیل یا تخریب می‌کنند؟ این چه سرمایه‌گذاری و حمایت از رشته‌های پایه و پرمدال است که علیه دو و میدانی در خوزستان انجام می‌دهند؟ در کجای این مرز و بوم برای آبادانی یک مکان ورزشی، مکان دیگر ورزشی که مورد استفاده قهرمانان است را تخریب می‌کنند؟

او با بیان این که انگیزه تخریب پیست دوومیدانی اهواز چیست؟، ادامه داد: این شکایت را باید به کجا ببریم که ما یک عده نوجوان و جوان را دور هم جمع می‌کنیم که ورزش کنند و در مقابل هر روز با یک سناریو جامعه دو و میدانی را دل آزرده و دلسرد می‌کنند.

انتهای پیام